قدردانی در کنگره؛ از تغییرهای کوچک آغاز می‌شود

پنجمین جلسه از دوره پنجاه‌ونهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی پروین‌اعتصامی اراک، با استادی راهنمای محترم، پهلوان مسافر حامد، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر معین، با دستور جلسه :
« در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم »
در روز یکشنبه ۲۳ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ برگزار گردید.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان، حامد هستم؛ یک مسافر.
سپاسگزار خداوند هستم که اجازه ورود و حضور در کنگره ۶۰ را به من داد و قدردان آقای مهندس و همه کسانی هستم که این مسیر را با حرکت درست خود برای ما فراهم کردند. شکرگزارم که هنوز این توان را دارم در کنگره حضور داشته باشم، آموزش بگیرم و خدمت کنم.
در خصوص دستور جلسه «چگونه در کنگره قدردانی کنم»، برداشتم این است که قدردانی از همان میزان فهم و درکی آغاز می‌شود که امروز دارم، نه از توانایی‌های بزرگ و دور از دسترس. اگر در حد میلی‌متر متوجه آموزشی شدم، باید همان مقدار را وارد عمل کنم.
من در کنگره یاد گرفتم که داروی OT چارچوب دارد و وقتی نوع درست مصرف آن را فهمیدم، همان شناخت مرا به سمت درمان هدایت کرد. آموزش‌ها فقط برای خودم نیست؛ اگر درست حرکت کنم، می‌توانم چراغی باشم که دیگران هم از نورش استفاده کنند.
قدردانی یعنی درست سفر کردن، یعنی از مسائل کوچک شروع کردن تا به مسائل بزرگ رسیدن. حال خوب یک‌باره به انسان داده نمی‌شود؛ ذره‌ذره شکل می‌گیرد و به همان اندازه که دریافت می‌کنم، باید انتقال بدهم.
برای من جالب بود که بعد از وادی دهم، دستور جلسه بنیان و سپس قدردانی مطرح می‌شود. وقتی می‌بینم کنگره از یک بذر کوچک به چنین ساختاری رسیده، از خودم می‌پرسم سهم من چیست؟ پاسخ من این است که در جایگاه خودم درست عمل کنم.
وقتی تغییرات کوچک را در رفتار، گفتار و ارتباطاتم می‌بینم، متوجه می‌شوم که بنیان کنگره در من هم در حال شکل‌گیری است. همین تغییرها به دیگران منتقل می‌شود؛ همان‌طور که گِل کنار گُل قرار می‌گیرد و بوی آن را می‌گیرد.

قدردانی یعنی دیدن زحمات راهنما، هم‌لژیونی و تمام کسانی که قبل از من این مسیر را هموار کردند. اگر حال من خوب باشد، حال جمع هم بهتر می‌شود و این یعنی ادامه همان مسیر درست.
یاد گرفتم اگر قدر چیزی را نمی‌دانم، نبودنش را تصور کنم؛ کنگره، OT، راهنما و خانواده. آن‌وقت است که ارزش واقعی آن‌ها را می‌فهمم. قدردانی از همین امور ساده آغاز می‌شود.
اگر سنگ‌های کوچک را نبینم، عظمت کوه را هم نخواهم دید. قدردانی یعنی دیدن، تشکر کردن و عمل کردن؛ و این همان رشد است.
از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، سپاسگزارم.

تایپ، عکس، ویراستاری، تنظیم و ارسال:
مسافر محمد‌رضا _لژیون دوازدهم

«مسافران نمایندگی پروین‌اعتصامی اراک»