English Version
This Site Is Available In English

شکرگزار بودن یک نگاه خاص می‌خواهد

شکرگزار بودن یک نگاه خاص می‌خواهد

هر دستور جلسه‌‌ای می‌گذاریم می‌خواهیم بگوییم که این موضوع به چه درد ما می‌خورد، آیا مشکل ما را حل می‌کند یا خیر؟ مقداری این شکرگزاری را می شکافم. روان؛ یعنی خلق و خو، هم‌اکنون دیگر همه ما می‌فهمیم که روان یعنی چه، تا الان نمی‌دانستیم. یکی بداخلاق است و یکی خوش‌اخلاق، یکی مجنون است، یکی هر دقیقه یک جور است، یکی آدم حسودی است، یکی آدم کینه‌ای است، یکی سایکوسوماتیک است جنون دارد، یکی اسکیزوفرنی است؛ یعنی توهم دارد، یکی غیبت می‌کند و یکی در کار مردم دخالت می‌کند. دو چیز روان را می سازد، یکی فیزیولوژی (جسم) و یکی افکار و اندیشه. جسم چطور روان را می‌سازد؟ وقتی دندان شما درد می‌کند، تمام اعصاب شما به‌هم ریخته است، وقتی مریض هستید، اخلاق شما عوض می‌شود. پس سالم بودن و نبودن جسم، روی اخلاق اثر می‌گذارد، خصوصاً اینکه مواد مخدر درونی در این قضیه نقش بسیار سازنده دارد. کسانی هستند که شبه افیونی بدن آنها خیلی خوب کار می‌کند. در بهشت چهار نهر داریم که یک نهر آن خمر است. اگر بخواهیم مشابه آن را روی زمین پیاده کنیم، همان شبه افیونی است که در بدن ما وجود دارد. این نقش بسیار سازنده‌ای دارد و اگر خمر درونی در ما وجود نداشته باشد، زندگی برای ما هیچ مفهومی ندارد.

اگر بدن انسان مواد مخدر تولید نکند، پول هیچ ارزشی ندارد، خوراکی هیچ ارزشی ندارد، اگر مواد مخدر درون بدن کار نکند، آن‌چنان می‌شود که آب رطوبتش را ، روغن چربی‌اش و سرما سردی‌اش را از دست می‌دهد. اگر شبه افیونی کار نکند، همه چیز جهنم می‌شود. هر انسانی به ماده مخدر درونی نیاز دارد. اگر ماده مخدر درونی تولید نکند، عین جهنم است. برای همین است که بعضی‌ها که ترک سقوط آزاد می‌کنند، مخدر بیرونی که می‌کشیدند، قطع می‌شود و درون هم خراب شده است. ممکن است یک سقوط آزاد درونش بهتر شود؛ ولی فقط شاید ۵ درصد سیستم بدن فرد بازسازی شود، ۹۵ درصد درست نمی‌شود؛ پس جسم اگر بخواهد روان را درست کند، یکی از مواردش خمر و ماده مخدر درونی است. درست شدن خمر بدن باعث تعادل روان می‌شود. از طرفی افکار اندیشه، افکار و اندیشه روی روان انسان اثر می‌گذارد.

کلیدواژه: شکرگزاری، بازگشت انرژی مثبت، رسیدن به حال خوب


مطالب بالا چه ربطی به شکرگزاری دارد؟ انسان‌هایی که سپاسگزار هستند و وقتی شما از کسی تشکر و قدردانی می‌کنید، کلی به خودتان انرژی داده می‌شود. شما وقتی می‌خواهید یک نفر را غمناک کنید باید غم را داشته باشید و به او بدهید. وقتی می‌خواهید یک نفر را ناراحت کنید، باید ناراحتی در وجودتان باشد و ناراحتی را به او منتقل کنید. وقتی شما می‌خواهید به یک نفر پول بدهید باید پول داشته باشید و به او بدهید؛ پس وقتی می‌خواهید حال یک نفر را بگیرید باید آن حال گرفتگی در خودتان به‌وجود بیاید و بعد به او منتقل کنید. اگر بخواهید کسی را ناامید کنید باید ناامیدی را در خودتان تولید کنید و بعد به او بدهید. اگر می‌خواهید به کسی امیدواری بدهید، باید امیدواری را در خودتان به‌وجود بیاورید، بعد به او منتقل کنید. وقتی شما شکرگزاری می‌کنید، درون خودتان یک شادی و انرژی تولید می‌شود و دو دستی به دیگری تقدیم می‌کنید، برای همین می‌گویند که شکر نعمت، نعمتت افزون کند، کفر نعمت از کفت بیرون کند. انسان‌هایی که شکرگزار هستند، شکرگزاری به خودشان برمی‌گردد، هر چه کنی به خود کنی، گر همه نیک و بد کنی، به همین دلیل ما شکرگزاری می‌کنیم برای اینکه حال خودمان بهتر شود، بحث قدرشناسی است. فرهنگ قدرشناسی را باید در کنگره گسترش بدهیم، ما همه به هم کمک می‌کنیم تا یک نفر به رهایی برسد.

با یک متخصص صحبت می‌کردم، می‌گفتم که شما تنهایی یک طناب داخل چاه می‌اندازید و می‌خواهید صد نفر را یک تنه بالا بکشید؛ ولی ما صد نفر بالای چاه می‌ایستیم یک طناب می‌اندازیم و یک نفر را بالا می‌آوریم، همه ما زور می‌زنیم که یک نفر را از چاه اعتیاد بالا بکشیم. ما به هم نیاز داریم و باید یک‌سری قوانین پابرجا باشد، باید شکرگزار باشیم. کُفر به معنی پنهان کردن است؛ پنهان کردن هر چیزی می‌شود کُفر که مفهوم عام است. وقتی انسان چیزی را نادیده بگیرد و پنهان کند به‌خاطر رسیدن به خواسته‌هایش عملاً وارد کُفر شده است؛ مثلاً از شما سؤالی می‌پرسند و شهادت شما می‌تواند در زندگی یک نفر تأثیری داشته باشد؛ ولی می‌دانی با شهادت دادن ممکن است کارت آسیب بخورد، آنجا نادیده می‌گیری یا معلمی درسی را باید تدریس کند و اگر بخواهد انجام دهد باید زمان و زحمت بیشتری بکشد بعد یک‌سری از مطالب را حدف می‌کند و پنهان می‌کند، چه اتفاقی می‌افتد؟ وارد مقوله کُفر می شود و این در همه چیز می‌تواند صدق کند.یکی از چیزهایی که در رفتار دوستان و اطرافیان با آن روبه‌رو می‌شوم و در مورد آن شناخت پیدا می‌کنم این هست که می‌بینم در مقابل چیزهای خوب و تغییرات خوب هیچ عکس‌العملی ندارند، به آنها شک می‌کنم و می‌گویم یک جای کارش مشکل دارد.

همان‌طور که من متوجه شدم ساختار آفرینش گاهی اوقات طوری است که انسان هر کاری کند نتیجه‌اش را طبق قانون عمل و عکس‌العمل دریافت می‌کند. گاهی اوقات احتیاجی نیست که کسی بیاید و انسان را عذاب بدهد، به صورت اتوماتیک این قضیه اتفاق می‌افتد. ما برای تشکر و قدردانی اول باید سپاس‌گزار خداوند باشیم و زمانی که من بتوانم از خداوند به‌خاطر آن همه نعمت سپاس‌گزاری کنم، می‌توانم از همه هستی سپاس‌گزار باشم. پله‌های رسیدن به عشق خالق، عشق بلاعوض به مخلوقین خداوند است؛ چون خداوند مالک تمام هستی و انسان‌ها است. انسان‌هایی سپاس‌گزارند که عاشق باشند، باید ببینم که آیا بخشش در وجود من وجود دارد یا خیر؟ هرگاه ظرفیت بخشش در درون من به‌وجود بیاید، ظرفیت سپاس‌گزاری نیز به وجود خواهد آمد. زمانی من می‌توانم قدردان کنگره‌۶۰ باشم که با قوانین کنگره جلو بروم، حرمت‌ها را رعایت کنم، علم خود را بالا ببرم هم لسانی و هم عملی، از کسانی که به من خدمت کردند در هر زمینه‌ای سپاس‌گزار باشم، با آموزش‌ها و عملی کردن آن‌ها در جهت جهانی‌شدن کنگره‌۶۰ قدمی بردارم. کنگره هیچ نیازی به ما ندارد، این ما هستیم که به آن نیاز داریم. تشکر کردن به عبارت ساده؛ یعنی دیدن و اهمیت دادن؛ می‌خواهیم از خداوند تشکر و سپاس‌گزاری کنیم باید نعمت‌هایش را ببینیم. ما باید بدانیم این تشکر و قدردانی به زبان و حرف نیست باید آن‌ها را کاربردی کنیم، هر کاری که می‌توانیم انجام بدهیم؛ مثلاً خیلی از افراد در کنگره به ما صادقانه خدمت کردند و ما هم باید به کنگره و دیگران صادقانه خدمت کنیم، دیگران کاشتند و ما خوردیم، حال ما بکاریم تا دیگران بخورند.

برای تعريف شكرگزار بودن يك نگاه خاص می‌خواهد، یک وضعيتی می‌خواهد كه شخص بتواند ببيند. پيام تشكر كردن اين است كه من تو را ديدم‌، در بُعد نگاه من هستی. وقتی می‌خواهیم از خداوند تشكر و سپاسگزاری كنیم بايد نعمتهايش را ببينیم. اگر نعمتهايش را نبينم و فقط شكر بگويم، اين فقط يك شكر است، یک صوت است، یک جایی می‌رود و خاموش می‌شود؛ چون حسی در پشتوانه خود ندارد؛ چون هيچ آگاهی در پشتوانه خود ندارد؛ چون فرد به آن آگاهی نرسيده كه آن شكر را با حس انتقال دهد كه اگر آن را با حس انتقال دهد، آن حس می‌تواند در تمام جهان سير كند و آن را انتقال دهد؛ حتی اگر در حيات باشد يا نباشد. در لوگوی كنگره می‌گوید؛ بياييد اين آتش ويرانگر را مهار كنيم. اين مهار كردن يعنی چه؟ يعنی كاری كنيم كه گسترش پيدا نكند؛ يعنی آن را متوقف كنيم، بايد آن‌قدر پيام‌رسانی كنيم و آن‌قدر درمان صورت بگيرد تا افراد زيادی از چرخه بيماری اعتياد و مواد مخدر خارج شوند تا اين آتش ويرانگر مهار شود. كاری كه تک‌تک ما در كنگره‌ انجام می‌دهیم همين مهار كردن نيروی بازدارنده است. نيروی بازدارنده را مهار می‌کنیم، متوقف می‌کنیم و به عقب‌ نشينی وامی‌داریم. حال برای اين كار بايد بستری را فراهم كنيم برای كسانی که در بيرون از كنگره قرار دارند هم بايد بستری فراهم كنيم و همه با هم دست به دست هم دهيم و هر كسی در حد توان خود كمک و ياری كند.

منابع مقاله: سخنان آقای مهندس، سخنان دیده‌بان آقای خدامی

سی‌دی کفر، سی‌دی چگونه شکرگزاری کنیم؟

نویسنده مقاله: همسفر شیما رهجوی راهنما همسفر نجمه (عضو لژیون سردار)
رابط خبری: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر شکوفه (رابط خبر لژیون سردار)
ویرایش: راهنمای تازه واردین همسفر زهره (دنور)
ارسال: همسفر توران رهجوی راهنما همسفر نجمه ( عضو لژیون سردار) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گنجعلی‌خان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .