English Version
This Site Is Available In English

در کنگره۶۰ قدردانی با حرف سنجیده نمی‌شود

در کنگره۶۰ قدردانی با حرف سنجیده نمی‌شود

جلسه هشتم از دوره یازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جهان‌بین شهرکرد به استادی همسفر لیلا، نگهبانی همسفر صغری و دبیری همسفر آزیتا با دستور جلسه «در کنگره60 چگونه قدردانی می‌کنیم؟» روز یک‌شنبه 23 آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که بار دیگر به‌ من اجازه خدمت در این جایگاه را داد. از راهنمای گران‌قدر خودم خانم زهرا کمال تشکر را دارم که اجازه خدمت را به من دادند تا آموزش بگیرم.

گاهی انسان، سال‌ها در یک مسیر حرکت می‌کند، اما متوجه نمی‌شود که چرا بعضی از راه‌ها و یا گره‌‌های وجودی‌اش باز نمی‌شود، ولی ما در این مکان آموزش گرفته‌ایم که بسیاری از گره‌ها در زندگی‌مان نه به‌خاطر نداشتن توانایی است؛ بلکه به‌دلیل نداشتن نگاه درست است. یکی از مهم‌ترین نگاه‌ها که اگر اصلاح نشود هیچ تغییری ماندگار نخواهد شد، نگاه ما به قدردانی است.

قدردانی ما زمانی معنا پیدا می‌کند که انسان بتواند شرایط گذشته و حال خودش را بدون اغراق و انکار مقایسه کند، اگر من امروز آرام هستم، روابط خانوادگی من منطقی‌تر شده و زندگی من از حالت آشفتگی خارج شده، در نهایت یک سوال ایجاد می‌شود که این نتیجه از کجا آمده است؟ اگر جواب این سوال را پیدا کنم قدردانی به‌صورت طبیعی در من شکل می‌گیرد. خدا نکند انسانی ناسپاس و ناشکر باشد چرا که سیستم روزگار و کائنات داشته‌های او که برای آن‌ها ارزشی قائل نیست را یک‌به‌یک از او می‌گیرد تا زمانی‌ به او برمی‌گرداند که یاد بگیرد سپاسگزار داشته‌های خود باشد. برای قدرت‌مطلق بسیار مهم است که ما چگونه با داده‌های او برخورد می‌کنیم، اگر سپاسگزار داشته‌های خود باشیم خداوند به آن‌ها برکت می‌دهد و بیشتر می‌شود.

در کنگره۶۰ قدردانی با حرف، سنجیده نمی‌شود بلکه؛ با ماندگاری و تغییرات در من سنجیده می‌شود، حال این جمله به چه معنا است؟ یعنی من به پیشواز هر خدمتی بروم بدون این‌که در نظر داشته باشم آیا آن خدمت روزی من است یا خیر، به‌قول استاد امین که در سی‌دی عبور می‌فرمایند: تو تلاش خودت را انجام بده، نتیجه‌اش به تو ربطی ندارد. من باید برای هر خدمتی لبیک بگویم و اعلام آمادگی کنم. یکی از بیت‌های مولانا مصداق این دستور جلسه است؛ شکر نعمت خوش‌تر از نعمت بود، شکرباره کی سوی نعمت رود، مولانا در این بیت می‌فرمایند: چیزی وجود دارد که از خود نعمت بهتر است، چیزی وجود دارد که از خود سلامتی بهتر است و آن هم شکر و قدردانی از خود نعمت است.

اگر زمانی مسافری داشتیم که آرزوی‌ ما رهایی و درمان او بود، حال که به رهایی و درمان رسیده‌ایم، آیا شکرگزار خداوند هستیم؟ آیا می‌توانیم بگوییم که ما فقط از خداوند با یک کلمه الهی‌شکر سپاسگزاری می‌کنیم و دیگر تمام شد؟ هر کمکی که خداوند بخواهد به ما برساند، از طریق انسان‌های دیگر انجام می‌دهد. انسان‌های بی‌شماری هستند که به‌عنوان معلم، استاد و راهنما، سر راه ما قرار می‌دهد، آیا نباید از آن‌ها تشکر و قدردانی کرد؟ اگر تشکر و شکرگزاری از مخلوق خداوند را بلد نباشیم و به‌جا نیاوریم، مفهوم‌ این است که شکرگزاری از خداوند را بلد نیستیم. یک بیت شعر دیگر که آقای مهندس در صحبت‌های خود همیشه به آن اشاره دارند این‌ است که؛ شکر نعمت، نعمت افزون کند، کفر نعمت از کفت بیرون کند. در این شعر، شاعر می‌فرمایند: اگر شکرگزار و قدردان باشی، نعمت‌های بیشتری برایت نمایان می‌شود ولی اگر ناسپاسی کنی و به داشته‌هایت توجه نکنی آن نعمتی هم که داری از دست می‌دهی.

حالا ما در کنگره۶۰ چگونه باید قدردانی کنیم؟ در کنگره ما چندین نوع قدردانی و سپاسگزاری داریم؛ سپاسگزاری از قدرت‌مطلق؛ که مسیر کنگره را برای ما باز کردند. قدردانی از بنیان‌گزار کنگره۶۰؛  آقای مهندس و خانواده محترمشان که با تفکر سالم زندگی هزاران نفر را از تاریکی به سمت روشنایی هدایت کردند. قدردانی از راهنمایان؛ راهنمایانی که از جنس عشق هستند و بدون چشم‌داشت، به زندگی تک‌تک ما همسفران و مسافران نور را بخشیدند و اگر من جایی در زندگی‌ام کم آوردم این عزیزان بودند که من را به‌سمت زندگی هدایت کردند. قدردانی مالی؛ بهترین شکل قدردانی در کنگره۶۰، شرکت در لژیون سردار است که در جایگاه سردار، دنور و پهلوانی است. قدردانی از خدمت‌گزاران؛ قدردانی و سپاس‌گزاری از تمامی خدمت‌گزاران ائم از مهمانداران، میکروفن‌گردان‌ها، مرزبانان، خدمت‌گزاران سایت و همه کسانی که به نوعی در برگزاری جلسات و آموزش‌ها خدمت می‌کنند. و سخن آخر، در این مکان کسی از من انتظار کارهای بزرگ را ندارد، انتظار این است که نظم، احترام و رفتارم را دیگران ببینند و همین رفتار ساده بهترین شکل قدردانی در کنگره۶۰ است.

مرزبانان کشیک: همسفر عصمت و مسافر وحید
تایپیست: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون سوم)
ارسال: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جهان‌بین شهرکرد

 

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .