بهشت برای من به معنای «حال خوش» است

هشتمین جلسه از دوره ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی محمدی‌پور قم با استادی مسافر علی، نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر علی با دستور جلسه "در کنگره60 چگونه قدردانی می کنیم؟" روز یک‌شنبه بیست و سوم آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، علی هستم، یک مسافر؛ با سپاس و قدردانی از دبیر جلسه و دوستانی که نوشتارها را قرائت کردند. خداوند را شاکرم که توفیق حضور و قرار گرفتن در این جایگاه نصیبم گردید. از جناب مهندس بابت فراهم‌سازی این بستر ارزشمند برای همه ما نهایت تشکر را دارم. همچنین از ایجنت محترم، مرزبانان گرامی و خدمتگزاران شعبه صمیمانه قدردانی می‌کنم، چراکه حال خوش امروزمان مرهون تلاش و زحمات این عزیزان است. از راهنمای گرامی‌ام، جناب آقای هادی، نیز سپاس فراوان دارم.

دستور جلسه این هفته در کنگره ۶۰، «چگونه قدردانی می‌کنیم» است. به باور من، رمز اصلی موفقیت انسان‌ها، به‌ویژه خود من، در شکرگزاری و سپاس‌گزاری نهفته است. پیش از آشنایی با کنگره، هیچ آگاهی و دانشی نسبت به مفهوم حقیقی شکرگزاری، تشکر و قدردانی نداشتم و احساس می‌کردم در همه امور از دیگران طلبکارم. غرور و منیتی که در وجودم بود، مانع ارتباط درست و صمیمی با دیگران می‌شد، حتی با خانواده و نزدیک‌ترین افراد زندگی‌ام.

با ورود به کنگره و دریافت آموزش‌های آن، دریافتم که راز خوشبختی، حال خوش و بهره‌مندی از نعمت‌های الهی، در شکرگزاری و ادب سپاس‌گزاری نهفته است. انسانی که اهل تشکر و مؤدب باشد، جایگاه ارزشمندی در قلب دیگران دارد. این آگاهی ارزشمند را من در کنگره ۶۰ کسب کردم. دیروز انسانی ناسپاس بودم که همین بی‌قدردانی موجب حال ناخوش و غوطه‌ور شدنم در تاریکی‌های ذهن و روح شده بود، اما امروز که با فرهنگ سپاس و قدردانی آشنا شده‌ام، روزبه‌روز حال بهتر و آرام‌تری دارم و از این بابت شکرگزار خداوند هستم.

این دانایی را در کنگره به دست آوردم؛ دانشی که در طول بیش از چهل سال از زندگی‌ام تجربه نکرده بودم. باور دارم زمانی که انسان شکرگزاری می‌کند، خداوند از او خرسند می‌شود و با نگاهی سرشار از لطف و رحمت به او می‌نگرد و دنیا را برایش بهشتی می‌سازد. بهشت برای من به معنای «حال خوش» است.

بسیاری از افراد، با وجود برخورداری از امکانات و رفاه مادی، حال خوش ندارند. من شخصاً افرادی را می‌شناسم که در گفتار و رفتارشان نشانه‌ای از این حال خوش دیده نمی‌شود. حال خوش، به باور من، حقیقی‌ترین و ارزشمندترین ثروت در زندگی است؛ ثروتی که من در کنگره آن را یافته‌ام.

اگر بخواهم درباره قدردانی در کنگره سخن بگویم، به نظر من بهترین نوع قدردانی برای «سفر اولی‌ها» این است که سفر خود را به‌درستی انجام دهند؛ به موقع در جلسات حاضر شوند، داروی خود را در زمان مقرر مصرف کنند، به توصیه‌های راهنما با دقت گوش بسپارند، از قضاوت و معرکه‌گیری پرهیز کنند و در مسیر آموزش و عمل صالح ثابت‌قدم باشند. این می‌تواند بهترین نوع سپاس‌گزاری در برابر کنگره باشد.

«سفر دومی‌ها» نیز می‌توانند با خدمت کردن در لژیون و در سایر بخش‌های کنگره، قدردانی و شکر خود را به‌صورت عملی نشان دهند. در نهایت، به این نتیجه رسیده‌ام که همه این موارد پیش از هر چیز به خود فرد بازمی‌گردد و موجب احساس آرامش و حال خوش درونی او می‌شود. صادقانه می‌گویم که هر کاری هم انجام دهم، نمی‌توانم شایستگی کنگره را آن‌گونه که باید، ادا کنم. هنوز روزهایی را به یاد دارم که پیش از ورود به کنگره، چه حال ناخوشی داشتم؛ روزهایی که حاضر بودم پای خود را فدا کنم، تنها برای آنکه مواد مصرف نکنم، اما هیچ راهی نمی‌یافتم.

اکنون به همسفرم می‌گویم که واقعاً چگونه ممکن است هفت ماه است مواد مصرف نکرده‌ام، بدون هیچ درد، خماری یا وسوسه‌ای! این همه لطف و رحمت خداوند، کنگره و جناب مهندس است. من از صمیم قلب شاکر خداوند، جناب مهندس و مجموعه کنگره ۶۰ هستم.

جناب مهندس می‌فرمایند که پس از سی سال هنوز خود را مدیون کنگره می‌دانند. من نیز شخصاً خود را مدیون این مجموعه نورانی می‌دانم و باور دارم تا پایان عمر، مدیون کنگره خواهم بود. با هیچ مقدار مال دنیا نمی‌توانستم چنین رهایی و نجاتی را به دست آورم. زمانی که درگیر مصرف بودم، بارها به خداوند عرض می‌کردم که حاضر هستم خونم را بدهم تا فقط از این وضعیت رها شوم و حال خوبی داشته باشم، اما راهی نمی‌دیدم.

در واپسین لحظات، یعنی در «دقیقه ۹۹»، خداوند مرا به کنگره ۶۰ هدایت کرد و از این مسیر الهی بسیار سپاسگزارم. قدردانی من، چه از راه خدمت و چه از طریق مالی، در اصل برای خودم است؛ زیرا آرامش و حال خوشی که می‌یابم، نتیجه همین سپاس‌گزاری است. باور دارم که هیچ‌گاه نمی‌توان قدردانی واقعی را به طور کامل و شایسته ادا کرد.

در پایان، از خداوند متعال خواستارم که همواره عضوی کوچک و خادم در مجموعه کنگره ۶۰ باقی بمانم و بنده‌ای قدردان و شکرگزار باشم.
از همه عزیزانی که با محبت به سخنانم گوش سپردند، صمیمانه سپاسگزارم.

گروه خبری مسافران نمایندگی محمدی پور قم