خدمتی که کنگره به من کرده، با هیچ چیز قابل جبران نیست

مشارکت همسفر زهرا (ر)

خدا را بسیار شاکر هستم که به من توفیق داد در کنگره حضور پیدا کنم، روی یکی از این صندلی‌ها بنشینم و آموزش بگیرم. ما زمانی که وارد کنگره شدیم، با حالی بسیار خراب قدم گذاشتیم؛ حاضر بودیم هر کاری انجام دهیم تا فقط کمی آرامش و حال خوش را تجربه کنیم. خدا را شکر این اتفاق برای من در کنگره افتاد و از آن همه ناراحتی، پریشانی و افسردگی، به آرامش و آسایش رسیدم.

کنگره در حق من بزرگ‌ترین خدمت را انجام داده است؛ بنابراین من هم باید تلاش کنم ذره‌ای از این خدمت بزرگ را جبران کنم. هر خدمتی که از دستم برمی‌آید، حتی در حد جابه‌جا کردن یک صندلی یا حمایت از سبد قانون یازده به اندازه توان خودم، برای من ارزشمند است. خیلی دقت کرده‌ام که هروقت از سبد حمایت کرده‌ام، پول من برکت پیدا کرده است. هروقت حقوق می‌گیرم، اولین کارت را برای کنگره می‌کشم و با خودم می‌گویم: «اولین کارت برای کنگره، تا درآمد من برکت پیدا کند.» یا در گلریزان شرکت می‌کنم و واقعاً هم همین‌طور می‌شود. این‌ها کم‌ترین کارهایی است که می‌توان انجام داد؛ چون خدمتی که کنگره به من کرده، با هیچ چیز قابل جبران نیست. من تا آخر عمر خود را مدیون آموزش‌های کنگره و جناب آقای مهندس می‌دانم.

مشارکت همسفر زهرا (ا)

«شُکرِ نعمت، نعمتت افزون کند؛ کفر نعمت، از کَفَت بیرون کند.»
در دنیای امروزی، ابراز قدردانی و تشکر از افرادی که در زندگی ما تأثیر مثبت گذاشته‌اند، امری ضروری و حیاتی است. قدردان بودن یعنی سپاسگزار کسی یا چیزی بودن به خاطر کمکی، حمایتی یا لطفی که در حق ما انجام شده است. به عبارتی دیگر، قدردانی یعنی ارزش و اهمیت آنچه را دریافت کرده‌ایم، درک کنیم و از آن تشکر نماییم. در نهایت، قدردانی از کنگره۶۰ نه تنها یک رفتار مثبت است؛ بلکه نشان‌دهنده تعهد ما به رشد، بهبود روحی و ارتقاء اجتماعی است. با ابراز قدردانی، ما می‌توانیم در جهت ساختن دنیایی بهتر و دوست‌داشتنی‌تر گام برداریم.

قدردانی و سپاسگزاری سه مرحله دارد: اول در قلب، سپس بر زبان و در پایان با عمل انجام می‌شود. قدردانی از کنگره تنها به گفتن «متشکرم» محدود نمی‌شود؛ بلکه می‌توانیم با شرکت در فعالیت‌های کنگره و خدمت کردن، این حس را به عمل تبدیل کنیم. یک رهجو با فرمان‌برداری از راهنما و دیگر خدمتگزاران، با رعایت حرمت‌ها و با خدمت صادقانه، در واقع از کنگره سپاسگزاری می‌کند. کسانی که تلاش می‌کنند در آزمون راهنمایی قبول شوند یا اعضاء لژیون سردار می‌شوند، آن‌ها نیز به نوعی قدردانی خود را از کنگره نشان می‌دهند. در کنگره؛ باید به خاطر بخشش و انفاق آقای‌مهندس نیز قدردان باشیم؛ چرا که ایشان متد DST را به ما بخشیدند و دریچه رهایی و روشنایی را به روی ما گشودند.

مشارکت همسفر فاطمه

قدردانی یعنی سپاسگزاری و تشکر کردن؛ سپاسگزاری از خالق خود، از داشته‌های خود و از نعمت‌هایی که خداوند به ما بخشیده است. شکرگزاری از خدا، عمل کردن به فرامین او، استفاده درست از نعمت‌ها و همچنین قدردانی از بندگان او می‌باشد. در قرآن آمده است: «مَنْ لَمْ یَشْکُرِ المَخْلوقَ لَمْ یَشْکُرِ الخالِقَ» کسی که شکرگزار مخلوق نباشد، شکرگزار خالق نیز نیست. انسان موجودی است که بارها نسبت به پروردگار خودش ناسپاس می‌شود؛ به‌خصوص انسان‌هایی که ایمان ندارند و مربی و پروردگار خود را فراموش کرده‌اند. برای چنین انسان‌هایی، محبت و خدمت به دیگران ارزشی ندارد.

اگر من خودم به گذشته نگاه کنم و روزهای قبل از ورودم به کنگره را به یاد بیاورم، این‌که کجا بودم و امروز در چه جایگاهی هستم، قطعاً بهتر می‌توانم قدردان کنگره باشم. کنگره نعمتی بزرگ است که خداوند به من عطا کرده است؛ اگر نتوانم آن‌طور که شایسته است قدر این نعمت را بدانم، قطعاً ضرر خواهم کرد و ممکن است آن را از دست بدهم. راهی که کنگره به من نشان داد، راهی است که در نهایت به خالق ختم می‌شود. در سی‌دی قاضی، آقای‌مهندس می‌فرمایند: «در دادگاه خداوند، کسانی که ناله می‌کنند رد می‌شوند؛ کسانی که صبر می‌کنند قبول می‌شوند؛ و کسانی که شکرگزاری می‌کنند شاگرد اول می‌شوند.»

سپاسگزاری سه مرحله دارد: اول در قلب، سپس به زبان و در پایان با عمل انجام می‌شود. رهجویی که تلاش می‌کند در امتحان کمک‌راهنمایی قبول شود، یا کسی که عضو لژیون سردار می‌شود، در واقع دارد قدردانی خود را عملی می‌کند.

نویسنده: همسفر زهرا (ر)، همسفر زهرا (ا) و همسفر فاطمه رهجویان راهنما همسفر لیلا (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر شهرزاد رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفتم)
عکاس: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون چهاردهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون یازدهم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی امام‌قلی‌خان