هیچ‌کس محکوم‌ به ماندن درگذشته نیست

نهمین جلسه از دوره شانزدهم کارگاه‌های آموزش خصوصی همسفران آقا، نمایندگی شادآباد؛ به استادی راهنمای تازه واردین همسفر خسرو، نگهبانی همسفر سجاد و دبیری همسفر قربانعلی، با دستور جلسه "وادی دهم: صفت گذشته در انسان؛ صادق نیست، چون جاری است" پنجشنبه 13 آذرماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان، دبیر و ایجنت محترم تشکر می‌کنم که به من اعتماد کردند. همچنین از آقای مهندس به خاطر آرامش و سلامتی امروز خودم قدردانی می‌کنم و برای ایشان آرزوی عمر طولانی دارم تا بشریت بتواند از وجود این انسان ارزشمند بیشتر استفاده کند.

این دومین بار است که دربارهٔ این وادی صحبت می‌کنم؛ وادی‌ای که به آن علاقهٔ زیادی دارم، چون تغییر صفت‌ها در کنگره کاملاً قابل‌مشاهده است. در برخی از مراکز ترک و درمان اعتیاد به این اعتقاد دارند که یک معتاد تا آخر عمر حتی اگر ترک کند باز معتاد هست؛ اما آقای مهندس این وادی را بر اساس تجربه و نتیجهٔ روش درمانی خود نوشتند تا بگویند صفات گذشته دلیل بر همیشگی بودن حال و آیندهٔ انسان نیست. انسان موجودی جاری و درحرکت است و همین ویژگی امکان تغییر را فراهم می‌کند.

اما تغییر فقط با «جاری بودن» اتفاق نمی‌افتد؛ همان‌طور که هستی و زمین برای دگرگونی نیازمند زمان، نور خورشید، گردش و عوامل دیگر است. مهم‌ترین مسئله نیز موضوع زمان است. موجودات دیگر مسیر ثابتی دارند و نمی‌توانند صفت خود را تغییر دهند. مثلاً تمام گرگ‌ها یک صفت درندگی دارند یعنی هیچ تغییر دیگری در خودشان نمی‌توانند به وجود آورند و یک‌بعدی هستند؛ اما انسان که اشرف مخلوقات و جانشین خالق خودش بر روی زمین است، وظیفه‌اش هم اصلاح خویش و هم سازندگی هستی است.

این چهارده وادی مانند پل‌های هستند که بر روی درهای ژرف برای عبور انسان ساخته‌شده‌اند تا به سرمنزل مقصود برسند. دره‌هایی که در آن‌ها خشم، نفرت و خیلی از کارهای ضد ارزش وجود دارد.

این وادی، وادی بیم و امید است؛ هم هشدار می‌دهد هم امید می‌بخشد. اینجا هست که از اَسفَلَ السّافِلِین به اَعلی عِلیّین و یا برعکس می‌رسد. اگر بخواهم به نمونه بارز اسفل‌السافلین و اعلی‌علیین اشاره‌کنم بهترین فرد خود آقای مهندس دژاکام هستند که الآن به بالاترین درجه انسانی رسیده‌اند.

انسان سه بُعد زمانی دارد: گذشته، حال و آینده. بهترین زمان برای تصمیم‌گیری «حال» است. انسان با تفکر می‌تواند گذشته را مرور کند و صفات نادرست را بشناسد، اما تغییر را باید در زمان حال آغاز کند تا آیندهٔ بهتری بسازد. متأسفانه بعضی انسان‌ها فقط در یک بعد حرکت می‌کنند و مانند حیوانات در همان سطح باقی می‌مانند؛ با این تفاوت که حیوان فقط یک صفت دارد، اما انسان می‌تواند مجموعه‌ای از صفات زشت موجودات را در خود جمع کند؛ مانند درندگی گرگ، نیش زدن مار و عقرب، خون‌آشامی زالو و…؛ و اگر در مسیر اصلاح قرار نگیرد، حتی بدتر از حیوانات می‌شود.

آقای مهندس می‌فرمایند صفات گذشته قابل رد است؛ یعنی هیچ‌کس محکوم‌به ماندن درگذشته نیست. انسان‌های بسیار پایین رفته می‌توانند به اوج برسند و انسان‌های بسیار بالا نیز ممکن است سقوط کنند. «گر صدبار توبه شکستی بازآی». نقطهٔ تغییر همیشه همان لحظه‌ای است که انسان می‌ایستد و تصمیم می‌گیرد. از اینکه به صحبت‌های من توجه نمودید سپاسگزارم.

تایپ و ویراستاری: همسفر احسان

سایت همسفران آقا نمایندگی شادآباد