اگر ما سیستم یک کار را ندانیم، آن کار خراب میشود. ما باید انسان را بشناسیم تا وقتی او را نشناسیم، نمیتوانیم او را تعمیر کنیم. جسم ما مانند قفسی است که بعدها از آن خارج میشویم. تنها کتابی که اینها را از هم جدا کرده، قرآن است. خداوند در قرآن میفرماید: «مِنْ رُوحی فِیهِ نَفَخْتُ» (من از روح خود در انسان دمیدم). خداوند میفرماید: نفس یک چیز است و روح چیز دیگری است. آیهای در سوره غاشیه که «حدیث فراگیرنده» نامیده میشود و هنوز کسی نتوانسته بهطور کامل آن را تفسیر کند، برای ما تفسیر آن همان اعتیاد است. بعضیها در شرایط سختی هستند و غذای آنها خاروخاشاک است که همان مواد است. در این آیات میگوید: نگاه کن به خلقت شتر که چگونه خلق و به آسمان که چگونه برافراشته و به کوهها که چگونه نصب و به زمین که چگونه گسترده شده است. شتر را کنار آسمان قرار میدهد.
خلقت شتر چرا ارزشمند است؟ شتر ویژگیهای عجیبی دارد که کاملاً غیراستاندارد است: ۱_ چشم او سه پلک دارد. پلک سوم برای جلوگیری از ورود طوفان شن به چشم او است. ۲_ در هوای ۴۸ درجه (سانتیگراد)، تمام حیوانات میمیرند؛ اما در این حرارت که ماسهها به ۷۰ درجه میرسند، شتر زنده میماند. ۳- پاهایش بلند است تا گرمای ماسهها به بدنش نرسد. ۴_ تا ۲۰ روز بدون آب در کویر زنده میماند و در صورت دسترسی، روزانه تا ۱۱۴ لیتر آب مینوشد، در حالیکه انسان اگر ۷ لیتر آب به یکباره بخورد، میمیرد. ۵_ ساختار بینی شتر پیچوخم دارد تا رطوبت را حفظ کند. ۶_ ادرار شتر بسیار غلیظ است تا آب بدنش از دست نرود. ۷_ پِهِن او آنقدر خشک است که سریع آتش میگیرد. همه اینها برای جلوگیری از هدر رفتن آب بدنش است. ۸_ اگر ۳۰ درصد آب بدنش را از دست دهد، هیچ اتفاقی برایش نمیافتد. ۹_ گلبولهای قرمز همه حیوانات گرد است؛ اما گلبول شتر بیضی است تا در شرایط بیآبی بتواند از مویرگهای باریک عبور کند. ۱۰_ خارهایی میخورد که میتوانند لاستیک ماشین را پنچر کنند. اینها نشان از عظمت آفرینش است. ما باید به همه چیز، از جمله دوستان، غذا، حرکات، ساعت خواب و ساعت بیداری، خوب دقت کنیم.
نفس واحده از سه شخصیت تشکیل شده است: روح، جسم و جن. در قفسِ تنِ ما، این سه شخصیت وجود دارند: ۱_ خودمان ۲_ موجودی که ما را به نیکی دعوت میکند. ۳_ موجودی که ما را به بدی دعوت میکند. جان همان است که ما در خواب آن را میبینیم. بند نقرهای، اتصال بین جسم و جان است که فقط فرشته مخصوص خدا میتواند آن را قطع کند. وقتی قطع شود، جان از جسم جدا میشود. وقتی چیزی میکاری، باید آن را برداشت کنی؛ اگر برداشت نکنی، از بین میرود. لزومی ندارد محصول حتماً مادی باشد؛ اگر به درمان رسیدی و خوشحال شدی، این همان محصول است. هر کس بذر نیکو بکارد، قابل احترام است؛ یعنی کمک کردن به دیگران. مسئولیت هر کاری به عهده خودت است و باید آن را به بهترین شکل انجام دهی. ترس و اوهام وجود دارد. این یک ایستگاه است و باید از آن بگذریم. حرف و سخن برای انسان دانا یکبار گفته شود کافی است؛ اما برای انسان نادان هیچبار گفته نشود؛ چون اثر نمیگذارد؛ اگر کسی به سخنان شما گوش نکرد، ادامه ندهید؛ اگر در راهِ الله قدم برداریم، زمین نمیخوریم؛ اما اگر به قوانین (هستی) عمل نکنیم، زمین ما را میبلعد. کسیکه میخواهد به دیگران کمک کند؛ باید اول خودش را بشناسد.
منبع: سیدی شتر
نویسنده: همسفر نغمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دوم)
ویرایش: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) دبیر دوم سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کوروش آذرپور
- تعداد بازدید از این مطلب :
18