صفات و ویژگی‌های انسان قابل تغییر هستند

دهمین جلسه از دوره‌ بیست و دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی گنجعلی‌خان کرمان،به استادی مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر منصور و دبیری مسافر ایمان با دستور جلسه"وادی دهم،صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاریست و تأثیرآن روی من" سه‌شنبه ۱۱ آبان‌ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

 سخنان استاد:

سلام دوستان، علیرضا هستم، یک مسافر.

به رسم ادب از بنیان‌ کنگره ۶۰،آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم. همچنین از راهنمای درمان موادم، جناب آقای حسن فرح‌بخش، راهنمای درمان سیگارم، جناب آقای احسان دژاکام، و راهنمای لژیون جونز، جناب آقای زارکویی، قدردانی می‌کنم.

همچنین از تمامی خدمتگزاران شعبه تشکر می‌کنم؛ از جناب آقای زنگ‌آبادی، ایجنت محترم، مرزبانان عزیز، هم تشکر می‌کنم. 

در خصوص دستور جلسه، باید عرض کنم: «صفت گذشته در انسان صادق نیست، زیرا انسان جاری است.» صفت به معنای ویژگی و خاصیت انسان است و جاری بودن به معنای روان و قابل‌تغییر بودن اوست؛ همانند رودخانه‌ای که همواره در جریان است. اینکه صفات و ویژگی‌های انسان قابل تغییرند، قانونی بسیار زیباست و به انسان امید می‌دهد؛ یعنی اگر فردی صفت ناپسندی دارد، مجبور نیست تا پایان عمر آن را با خود حمل کند، بلکه می‌تواند آن را تغییر دهد.

تغییر صفت تنها در انسان امکان‌پذیر است و در حیوانات و گیاهان صدق نمی‌کند. برای مثال، حیوانات درنده مانند شیر، گوشت‌خوارند و هرگز نمی‌توانند این ویژگی را تغییر دهند.

این موضوع به منِ علیرضا می‌آموزد که می‌توانم با ایجاد تغییر در خود، از انسانی به‌هم‌ریخته و نامتعادل، به انسانی آرام و دارای تعادل تبدیل شوم. همچنین می‌توانم از ضد‌ارزش‌هایی که طی سال‌های طولانی برای خود، خانواده و اطرافیانم ایجاد کرده‌ام، با آموزش‌هایی که در کنگره دریافت کرده‌ام، به‌تدریج فاصله بگیرم و به سمت ارزش‌ها حرکت کنم. صفات ناپسند، زمینه سقوط انسان را فراهم می‌کند و صفات نیکو سبب صعود شخصیت او می‌شود. خداوند راه درست را به من نشان داده است.

وقتی وارد کنگره شدم، متوجه شدم اعتیاد یک بیماری است و قابلیت درمان دارد و من می‌توانم از تاریکی به سوی نور و روشنایی حرکت کنم. جاری بودن در سراسر هستی وجود دارد؛ همان‌گونه که شب و روز پشت سر هم می‌آیند و فصل‌ها، گرما و سرما تغییر می‌کنند؛ اما ویژگی آنان تغییر نمی‌کند. ما نمی‌توانیم تاریکی را از شب و روشنایی را از روز بگیریم، اما انسان با قدرت اختیار که خداوند به او عطا کرده، می‌تواند مسیر زندگی خود را تغییر دهد و به راه درست هدایت شود.

زمانی که مصرف‌کننده بودم، در کارهایم نظم وجود نداشت؛ انسانی ریاکار بودم و اگر با کسی حرفی می‌زدم یا قولی می‌دادم، به آن عمل نمی‌کردم. در بسیاری از مواقع حتی در جمع‌های خانوادگی، اگر در مهمانی بساط مواد فراهم نبود، بهانه‌ای می‌آوردم تا دیرتر بروم؛ اما اگر بساط مهیا بود، به‌راحتی حاضر می‌شدم. یا اگر در جمعی حضور داشتیم که مصرف در آن مناسب نبود و همسرم می‌گفت «در حضور فلانی نکش، ما کم می‌آوریم»، توجهی نمی‌کردم.

اما خدا را شاکرم که از روزی وارد کنگره شدم و درمان را آغاز کردم، پس از طی چند پله و کسب آگاهی، به این درک رسیدم که باید روش زندگی‌ام را تغییر دهم. در مسیر درمان مواد، جناب آقای فرح‌بخش به من گفتند: «اگر می‌خواهی حالت خوب شود، باید وارد لژیون سیگار شوی.» وارد لژیون سیگار شدم و خدا را شکر اکنون در حال درمان هستم.

پس از مدتی متوجه شدم اضافه وزن زیادی دارم. به‌گونه‌ای که اگر صبح در خانه صبحانه کامل می‌خوردم، بین صبح و ظهر نیز باید چیزی می‌خوردم. ظهر در خانه غذا می‌خوردم و عصر نیز همین‌طور. اعضای لژیون یازده مشاهده می‌کردند که هر زمان وارد لژیون می‌شدم، حتماً چیزی در جیب‌هایم بود و دائماً مشغول خوردن بودم. اما با آموزش‌های کنگره دریافتم که با این پرخوری چه خسارتی به جسم و شهر وجودی خود وارد می‌کنم؛ بنابراین وارد لژیون جونز شدم.

خوشبختانه با کمک آموزش‌ها حدود ۲۶ تا ۲۷ کیلوگرم اضافه وزن داشتم که تاکنون نزدیک ۲۲ کیلوگرم کاهش پیدا کرده است. امیدوارم خداوند توفیق دهد که در کنگره ثابت‌قدم بمانم و بتوانم گوشه‌ای از زحماتی را که کنگره برایم کشیده جبران کنم.

از اینکه با سکوت زیبایتان به صحبت‌های من گوش دادید، سپاسگزارم.

تایپ:مسافر علیرضا لژیون یازدهم 

عکس،ویرایش و ارسال:مرزبان خبری مسافر مجید