«تغییر صفات با حرکت و پالایش درونی»

سومین جلسه از دوره پنجاه‌ونهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی پروین‌اعتصامی اراک، با استادی مسافر رضا، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر معین، با دستور جلسه وادی دهم و تاثیر آن روی من
« صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است »
در روز یکشنبه ۹ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ برگزار گردید.

سخنان استاد:
سلام دوستان، رضا هستم، یک مسافر
در ابتدا خداوند را شاکرم که راه کنگره را برای من باز کرد تا بتوانم دوباره حس خوب را تجربه کنم و به آرامش در زندگی برسم. از راهنمای دی‌اس‌تی خودم، آقا جواد، بسیار تشکر می‌کنم؛ چرا که هر آنچه آموزش گرفته‌ام از ایشان و از آموزش‌های جناب مهندس بوده است. همچنین از راهنمای خدمتم، آقا حبیب، صمیمانه سپاسگزارم؛ زیرا در این یک سال، شخصاً آموخته‌های فراوانی از ایشان کسب کردم.
یک تشکر ویژه نیز از راهنمای عزیز آقای محمود، دارم که اجازه دادند امروز این جایگاه را تجربه کنم و بتوانم از این فرصت آموزش بگیرم. و اما دستور جلسه:
«وادی دهم و تأثیر آن بر من»
وادی دهم برای من بسیار امیدبخش بوده است؛ درست مانند وادی دوم. وادی دوم در آغاز مسیر به من گفت که من بیهوده به دنیا نیامده‌ام و قطعاً برای مأموریتی آمده‌ام. بنابراین باید از طریق آموزش و کارهایی که انجام می‌دهم، آن مأموریت را پیدا کنم و مسیر خود را درست طی کنم.
وادی دهم نیز به من یاد داد که هیچ‌یک از صفات بدِ من جاودانه نیستند و صفت انسان قابلیت تغییر دارد. این وادی همچون شمشیری دولبه است؛ از یک‌سو امید می‌دهد و از سوی دیگر هشدار. یعنی اگر کارهای ارزشی انجام بدهم، می‌توانم به جایگاه‌های بالا برسم، و اگر ضد ارزش‌ها را دنبال کنم، ممکن است از بهشتی که درون انسان قرار دارد به طبقات پایین سقوط کنم.
انسان موجودی جاری است؛ صفات او همیشه در حال حرکت است. مانند رودخانه‌ای که وقتی جاری باشد دچار آلودگی نمی‌شود، اما اگر راکد شود به مرداب تبدیل خواهد شد. نتیجه این است که همه موجودات در هستی باید در حال حرکت باشند.
برای تغییر صفات، تنها یک راه وجود دارد: تصفیه و پالایش. و این پالایش فقط زمانی ممکن است که درون حس خود تغییر ایجاد کنم. برای تغییر حس نیز باید تفکر سالم داشته باشم.
به قول آقا جواد در لژیون وقتی صبح بیدار می‌شویم، کارهایی که انجام می‌دهیم، افکاری که داریم، افرادی که با آن‌ها نشست و برخاست می‌کنیم، ورودی و خروجی استخر وجود ما را تشکیل می‌دهد.
من دقیقاً اخلاق و رفتار کسانی را می‌گیرم که با آن‌ها
معاشرت دارم. سخنانی که می‌شنوم، افکاری که می‌پذیرم و چیزهایی که گوش می‌دهم، همه روی صفات من اثر می‌گذارند. بنابراین باید مراقب ورودی‌های خود باشم و آن‌ها را پالایش کنم.
پس از تفکر سالم، انسان به ایمان می‌رسد. ایمان یعنی تجلی نور خداوند در انسان. ایمان واقعی فقط در عبادات ظاهری نیست؛ بلکه آن است که صفات نیک خداوند—بخشندگی، رحمانیت، رحیم بودن—در وجود انسان شکل بگیرد.
پیش از شروع جلسه، با آقای پوریا در این مورد  صحبت  می‌کردیم که کنگره دقیقاً برای تغییر صفات گذشته ما آمده است. اوایل که سی‌دی‌ها را می‌نوشتم، فکر نمی‌کردم چه تأثیری دارد؛ اما امروز می‌بینم هر سی‌دی در حقیقت آینه‌ای است که نشانی از خودم به من می‌دهد.
مثلاً وقتی سی‌دی «منیت» را می‌نویسم، متوجه می‌شوم که آیا این صفت در من وجود دارد یا نه. این همان دوربینی است که باید روی خودم تنظیم کنم تا بتوانم قدم‌به‌قدم صفاتم را اصلاح کنم. این تغییرات نیز به مرور و ذره‌ذره اتفاق می‌افتند، نه به بک‌باره.
از توجه شما به صحبت‌هایم سپاسگزارم.

تایپ ویراستاری‌:راهنما مسافر حامد _لژیون سوم
تنظیم و ارسال: مسافر محمدرضا

«مسافران نمایندگی پروین‌اعتصامی اراک»