صفت گذشته تنها زمانی باقی می‌ماند که حرکتی نکنیم

همسفران لژیون دهم رهجویان راهنما همسفر الهام در مورد دستور جلسه (وادی دهم (صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.) و تأثیر آن روی من) بیان کردند:

همسفر فروغ:
وادی دهم می‌گوید: «صفت گذشته در انسان صادق نیست چون انسان جاری است»، این جمله یادآور می‌شود که انسان به دلیل داشتن اختیار و آموزش‌پذیری، همیشه می‌تواند تغییر کند و صفات بد گذشته را دگرگون سازد.

با تغییر حس، تحولات آغاز می‌شود و با برداشتن اولین قدم، راه نمایان می‌گردد؛ افکار همیشه هستند اما در تفکر، هدف وجود دارد؛ هیچ انسانی مجبور نیست که صفات ناپسند خود را برای همیشه حفظ کند.

انسان‌ها جذب آن چیزی می‌شوند که در درونشان فراوان‌تر است؛ ما با حرکت به سمت ارزش‌ها و با تفکر و آموزش، می‌توانیم از ضد‌ارزش‌ها فاصله بگیریم و عمل سالم انجام دهیم؛ عمل سالم نیز فکر سالم و حس سالم را به دنبال می‌آورد.

هر روز صبح از خود می‌پرسم: «اگر امروز آخرین روز زندگی من باشد، آیا می‌خواهم این چنین که اکنون هستم، باشم؟» و هنگامی که پاسخ «نه» را در خود می‌یابم، متوجه می‌شوم که باید تغییر کنم و به این تغییر نیاز دارم؛ اگر چیزی را دوست ندارم، باید آن را تغییر دهم و اگر توان تغییرش را نداشته باشم، نگرشم را نسبت به آن تغییر می‌دهم.

همسفر زهرا:
مشارکت درباره‌ وادی دهم، هم شور و امید و حرکت می‌دهد و هم هشدار و آگاهی؛ این وادی می‌گوید؛ اگر در پایین‌ترین نقطه باشی، می‌توانی تغییر کنی و بدان که پایان هر نقطه می‌تواند سرآغاز خط دیگری باشد.

در این وادی، لطف و رحمت خداوند، برای من امیدبخش است؛ در هر مرحله‌ای از تاریکی که باشم، می‌توانم حرکت و تغییر کنم زیرا در انسان هیچ چیز ثابت نیست زیرا جاریست.
همچنین این وادی هشدار می‌دهد که حتی اگر در بهترین جایگاه باشی اما در مسیر ضد‌ارزش‌ها قدم بگذاری، به بدترین‌ها تبدیل خواهی شد یعنی همیشه امکان لغزش وجود دارد.

در مجموع، این وادی به من می‌آموزد که انسان با قدرت اختیار خود مسیر زندگی‌اش را مشخص می‌کند؛ امیدوارم با الهام از این وادی، نهری زلال و جاری باشم و هرگز به مردابی راکد و آلوده تبدیل نشوم؛ به امید آن روز.

همسفر سارا:
در وادی دهم آمده است: «صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است»، انسان مانند رودخانه‌ای جاری است و دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم، دنیای اضداد است.

تا زمانی که نتوانم حس‌های خود را تغییر دهم، قادر نخواهم بود صفات ناپسند گذشته را تغییر دهم؛ تغییر فصل‌ها، سبز شدن درختان عریان، گرما، سرما و گردش شب و روز، همه نشانه‌های جاری بودن و جریان داشتن جهان هستند.

نور، صوت و حس سه مؤلفه‌ای‌ هستند که بدون آن‌ها هستی و نیستی معنا ندارد؛ برای تغییر حس، تزکیه و پالایش لازم است و اولین قدم تزکیه، تفکر سالم است؛ تفکر سالم، ایمان سالم را به همراه دارد و ایمان یعنی تجلی نور خداوند در انسان.

همسفر مائده:
پیش از ورود به کنگره، اغلب عادت داشتم دیگران را با گذشته‌شان قضاوت کنم؛ اگر کسی خطایی می‌کرد یا رفتاری نادرست داشت، همان تصویر را در ذهنم نگه می‌داشتم و تغییر او را باور نمی‌کردم، حتی خودم را هم با گذشته‌ام مقایسه می‌کردم و احساس گناه و ناتوانی داشتم.

با آشنایی با آموزش‌ها، به‌ ویژه وادی دهم، دریچه‌ای تازه در ذهن و دلم گشوده شد؛ این وادی می‌گوید: «صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون انسان جاری است»، این جمله به من آموخت که انسان همیشه در حال تغییر است و اگر بخواهد و حرکت کند، دیگر آن آدم دیروز نیست.

از زمانی که این وادی را درک کردم، نگاهم به اطرافیانم کاملاً عوض شد، فهمیدم کسی که در مسیر درمان و آموزش قدم می‌گذارد، دیگر آن فرد گذشته نخواهد بود.

این وادی به من آموخت که قضاوت کردن، مانع رشد خودم می‌شود زیرا وقتی دیگران را با گذشته‌شان می‌بینم، در واقع خودم را از درک زیبایی تغییر، محروم می‌کنم؛ انسان مانند رودخانه‌ای است که در جریان است؛ مسیر ممکن است همان باشد اما آب هر لحظه تازه می‌شود.

امروز تلاش می‌کنم به‌ جای قضاوت، عشق و امید را انتخاب کنم؛ اگر کسی خطا کرده باشد، به او فرصت دوباره می‌دهم؛ همانگونه که خودم با فرصت‌ دوباره، رشد کردم؛ اکنون باور دارم که انسان تا وقتی که زنده است، ثابت و بی‌تغییر نمی‌ماند زیرا انسان جاری است و می‌تواند از تاریکی به روشنایی برسد.

همسفر حدیث:
پیش از آشنایی با کنگره، گذشته را معیار قضاوت قرار می‌دادم، هم گذشته خودم و هم گذشته مسافرم را، اگر مسافرم سال‌ها در تاریکی مصرف بود، من نیز خود را در همان شرایط گرفتار می‌دیدم و تصور می‌کردم زندگیمان همیشه چنین خواهد ماند؛ انگار گذشته، مانند یک زنجیر ما را بسته بود.

با درک وادی دهم، گویی قفل ذهنم باز شد؛ این وادی به من آموخت که انسان موجودی جاری است؛ تغییر می‌کند، رشد می‌کند و می‌تواند از تاریکی به روشنایی برسد همان‌طور که آب رودخانه همیشه در حرکت است و راکد نمی‌ماند، انسان نیز با آموزش صحیح و حرکت تغییر پیدا می‌کند.

این وادی به من یاد داد که امید داشتن یک اصل است، نه فقط یک جمله ساده؛ اگر به تغییر باور نداشته باشم، هر چقدر هم مسافرم حرکت کند، همراه خوبی برای او نخواهم بود.
صفت گذشته تنها زمانی باقی می‌ماند که حرکتی نکنیم اما هنگامی که در مسیر صحیح قرار بگیریم، آرام‌ آرام همه چیز تغییر خواهد کرد.

منبع: دستور جلسه (وادی دهم؛ صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است.)
رابط خبری: همسفر حسیبه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهم)
عکاس: همسفر نگار رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون یازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر سما رهجوی راهنما همسفر مولود (لژیون یازدهم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی اروند آبادان