در سیدی «نظم و احترام»، استاد بیان میفرمایند که این ما هستیم که تعیین میکنیم دیگران چگونه به ما نگاه کنند. اینکه به ما احترام بگذارند یا نگذارند، به رفتار و عملکرد خود ما بستگی دارد. نکتهی اساسی این است که چگونه رفتار کنیم تا مورد احترام قرار بگیریم، و این موضوع در گرو رعایت نظم، انضباط و احترام است. نظم یعنی اگر با کسی ساعت ۱۰ قرار گذاشتهایم، دقیقاً همان ساعت در محل حضور داشته باشیم. برای امور زندگی برنامهریزی کنیم و کارها را بهموقع انجام دهیم. اصولاً نظم، مسیر زندگی انسان را سادهتر و هموارتر میکند. در کنگره ۶۰ نیز هنگامی که آقای مهندس مطلبی را مطرح میکنند، همه آن را رعایت میکنند، زیرا نظم و انضباط بهعنوان یک اصل پذیرفته شده است.
نظم و بینظمی مانند بیماریهای واگیردار هستند و به دیگران سرایت میکنند.ممکن است اعضای کنگره در بیرون رفتارهای متفاوتی داشته باشند، اما زمانی که وارد کنگره میشوند، تحت تأثیر فضای منظم آن قرار میگیرند. از سوی دیگر، مصرف مواد مخدر، سیگار یا دچار بودن به اضافه وزن، نمونههایی از بینظمی در فیزیولوژی هستند که سلامت انسان را تهدید کرده و موجب کوتاه شدن عمر میشوند. استاد همچنین تأکید میکنند که بسیاری از ما شیوهی صحیح صحبت کردن را نمیدانیم. در گفتوگو باید آداب و معاشرت را رعایت کرد. آقایان هنگام صحبت با خانمها و خانمها هنگام صحبت با آقایان باید مراقب نوع واژههایی باشند که به کار میبرند. استفاده از کلماتی مانند «جان» یا «قربونت» مناسب نیست. بهتر است از واژههایی مانند «بله» و «بفرمایید» استفاده شود.
هنگام ورود به هر مکانی باید ابتدا در بزنیم و تا زمانی که اجازه داده نشده، وارد نشویم. حتی در خانه نیز نباید بدون اجازه وارد اتاق فرزند خود شویم. گویی میخواهیم دزد بگیریم! احترام یعنی اجازه خواستن پیش از ورود. همچنین در مکانهایی مانند اداره، باید قبل از نشستن، کسب اجازه کرد. نشستن بدون اجازه نوعی بیاحترامی به خود و دیگران است. ما باید کلماتی همچون «لطفاً»، «متشکرم» و «ببخشید» را در زندگی جاری کنیم. گاهی رفتار ما حالت طلبکارانه دارد. اگر خانمی برای همسرش چای میآورد یا غذا تهیه میکند، همسر باید از او تشکر کند. و برعکس، اگر آقا خرید میکند یا کاری انجام میدهد، همسر باید قدردان باشد. در خانه حق نداریم گوشی همسر، دختر یا پسر خود را بدون اجازه نگاه کنیم. توجیهاتی مانند «برای تربیتش این کار را میکنم» پذیرفتنی نیست. زیرا تربیت با تجسس کردن در موبایل یا گشتن اتاق فرزند حاصل نمیشود. تربیت یعنی همراهی با فرزند، مثلاً رفتن به پارک، سینما یا پیادهروی. تربیت در این همراهیها شکل میگیرد. ما با رفتار و کردار خود میتوانیم کاری کنیم که دیگران به ما احترام بگذارند. رسیدن به تعادل و آرامش، در گرو رعایت نظم، انضباط و احترام است.
منبع: سیدی «نظم و احترام»
نویسنده: همسفر زهرا رهجو راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم)
رابط خبری :همسفر شهناز رهجو راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر اعظم رهجو راهنما همسفر مبینا (لژیون سوم)
ارسال: همسفر سولماز دبیر سایت
همسفران نمایندگی پردیس
- تعداد بازدید از این مطلب :
23