مسئله مهمی که در نظم و احترام وجود دارد، این است که خود ما تعیینکننده هستیم که مردم چگونه به ما نگاه کنند و به ما احترام بگذارند یا نگذارند. دریافت احترام بستگی به رفتار ما با دیگران دارد، ما با رفتار و کردار خودمان مشخص میکنیم که دیگران چگونه با ما رفتار کنند؛ اگر رفتار و کردار مناسبی نداشته باشیم مسلماً برخورد درستی با ما نمیشود.
اکنون چگونه رفتار کنیم که مورد احترام واقع شویم؟ باید در انجام کارها نظم داشته باشیم، اصولاً نظم و برنامهریزی کار انسان را راحتتر میکند؛ زمانیکه قراری میگذاریم، سر ساعت مقرر حاضر شویم.
یکی از مزایای نماز این است که نظم را به ما میآموزد؛ چون هر روز سر ساعات مشخصی، آداب خاصی را انجام میدهیم. برای برقرارکردن نظم در بعضی جاها نباید با احساسات عمل کرد؛ بلکه باید با عقل خود تصمیم بگیریم. نظم و بینظمی مانند یک بیماری واگیردار عمل میکند؛ زیرا زمانیکه اجرا شود به همهجا سرایت خواهد کرد.
نکات دیگری که در مورد نظم، انظباط و احترام باید یاد بگیریم، این است که کلماتی مثل لطفاً، عذرخواهیکردن، تشکرکردن و ببخشید را باید بیاموزیم؛ زمانیکه همسر یا فرزندمان کاری برای ما انجام میدهند، ادب حکم میکند از آنها تشکر کنیم و برخورد طلبکارانه نداشته باشیم.
آداب معاشرت یکسری نکاتی دارد که باید رعایت شود؛ زمان صحبتکردن با طرف مقابل باید به کلام و پاسخی که میدهیم، توجه داشته باشیم و بدانیم هرکدام معنی و جایگاه خاص خودش را دارد که آقایان و خانمها هردو باید رعایت کنند. یک خانم یا آقا موقع صحبتکردن از کلمه «قربانت شوم» استفاده نمیکند؛ زمانیکه خانم، یک آقا را صدا میزند، آقا نباید بگوید: جان! جانگفتن باید در جایگاه خودش به کار برده شود.
با دیالوگی که با یک آقا صحبت میکنیم، نباید با همان دیالوگ با یک خانم صحبت کرد؛ وقتی آقا، خانمی را صدا میزند، باید با کمال احترام برخورد کند. خانمها هم نمیتوانند در صحبت با آقایان از هر لغتی استفاده کنند، هر کلمه جایگاه خاص خودش را دارد.
مسئله دیگر، اجازهگرفتن است؛ زمانیکه میخواهیم وارد مکانی بشویم، ابتدا باید در بزنیم و تا وقتی طرف مقابل اجازه نداده، در را باز نکنیم؛ حتی اگر اتاق فرزند یا همسرمان باشد، نمیتوانیم یکمرتبه در را باز کنیم؛ باید در بزنیم، صبر کنیم تا اجازه بدهند. وقتی وارد ادارهای میشویم؛ نباید فوری روی صندلی بنشینیم، حتماً باید اجازه بگیریم و تا زمانیکه از ما سؤالی پرسیده نشده، نباید جواب بدهیم.
وقتی به مکانی وارد میشویم، سلام کنیم حتی اتاق بچهها یا فردی که ۱۰۰ سال سن داشته باشد؛ چون مکان تحت اختیار آنها است. زمانی هم که میخواهیم خارج شویم، خداحافظی کنیم.
مسئله مهم دیگر، تجسسنکردن است؛ نباید به خودمان اجازه بدهیم که موبایل همسر یا فرزندمان را برداشته و در آن تجسس کنیم، به بهانهای که میخواهیم تربیتش کنیم. این روش تربیتی نیست، تربیت میگوید: آیا همراه دخترت پارک، سینما و پیادهروی رفتهای؟ آیا از وضعیت تحصیلی او آگاه هستی؟ و هزاران مورد دیگر.
تجسسکردن در موبایل، بهخاطر اعتمادنداشتن است. تربیت، تجسس نیست؛ چون هرکاری که شما انجام بدهید، او میتواند از پاتک آن استفاده کند و شما را فریب دهد.
بالاترین حیله، صداقت است و هیچ حیلهای با صداقت برابری نمیکند.
نظم در گنگره۶۰ باعث شده، افرادی که قبل از ورود به کنگره انسانهای نامتعادل، بینظم و نامرتب بودهاند به انسانهای بانظم، باادب و قابل احترام، تبدیل شوند؛ چون همه آنها، نظم و انضباط را پذیرفتهاند.
کنگره۶۰، مانند یک سنگ آسیاب خیلی بزرگ است که گندمها را آرد میکند؛ حتی ریگ را هم پودر میکند.
برداشت همسفر آسیه:
نظم یکسری قوانين است که با برنامهریزی درست بهوجود میآید. من باید نظم و انضباط را اول از خودم شروع کنم، قانون برای همه یکسان است و باید اجرا شود.
دریافت احترام با زور امکان ندارد؛ رفتار بهجا و درست من باعث میشود که دیگران به من احترام بگذارند.
به امید اینکه بتوانیم در مسیر آموزش ثابتقدم باشیم و آموزشها را در زندگی خود به کار بگیریم تا به آرامش برسیم.
نویسنده: همسفر آسیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
ویرایش: رابط خبری همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
ارسال: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد
- تعداد بازدید از این مطلب :
148