انسان با درد و رنج آفریده شده است

جلسه‌ دوازدهم از دوره‌ پنجم جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی ابن‌سینا به استادی همسفر کتایون، نگهبانی پهلوان همسفر سهیلا و دبیری راهنما همسفر مهناز با دستورجلسه (رابطه یادگیری و معرکه‌گیری) روز سه‌شنبه در تاریخ ۱۴۰۴/۹/۴ ساعت ۱۲:۴۵ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

از آقای مهندس ممنونم؛ که لژیون سردار را قرار دادند تا بیاموزیم و در زندگی‌خودمان جاری کنیم. دستور‌جلسه؛ رابطه یادگیری معرکه‌گیری است و ما باید؛ بدانیم که معرکه‌گیری چه چیزی است؟ معرکه‌گیری؛ یعنی هر چیزی که ما را از آن محیط دور کند و به حاشیه بکشاند و تازه‌واردین که وارد کنگره می‌شوند به دلیل ناآگاهی دچار اعتیاد شدند و در کنگره به مرور دانایی خودشان را بالا می‌برند؛ که باعث می‌شود، صفات و گره‌های درونی ما هم باز شود و وارد مراحل دیگری می‌شویم و برداشت‌های دیگری داریم.

استاد سردار را در کتاب۶۰ درجه دیدم و بخشندگی را هم در این کتاب آموختم؛ که با تمام وجودشان بخشندگی را آموزش دادند که باعث شد گره‌های وجودی من باز شود، مانند  آقای مهندس که بخشندگی بالایی دارند و راه استادهایشان را ادامه دادند که باعث شد گره‌های کسانی‌که در کنگره و خارج از کنگره هستند باز شود و ما هم باید این علم و دانش را ببخشیم و انتقال بدهیم. کتاب ۶۰‌درجه رمز‌ها و گره‌های مارا باز کرد و ما هم باید این بخشش و بزرگی را یاد بگیریم.

انسان با درد و رنج آفریده شده و برای رشد خودش و رسیدن به الماس درونی خود باید رنج بکشد و این رنج برای همه‌ انسان‌ها است، رنج می‌تواند مادی یا معنوی باشد و ما در لژیون سردار گره‌ها را باز می‌کنیم. با پول کم؛ اما در مسیر درست در لژیون سردار شرکت می‌کنیم و این مسیر درست به مسیر درست منتقل می‌شود. بایستی انسان خیری که برای خودش است‌ را در اختیار دیگران هم قرار دهد و اگر چیزی می‌خرد که مناسب است‌ را هم در اختیار دیگران قرار دهد؛که دیگران هم استفاده کنند و انسان باید خیرش جاری باشد.

بخشش؛ یعنی چیزی را ببخشی ولی در اذای آن توقع نداشته باشی و در لژیون سردار به زیبایی این کار انجام می‌شود و به فکر باز‌پس گرفتن آن نیست. وقتی کسانی را می‌دیدم که اعتیاد دارند، دوست داشتم برایشان کاری انجام بدهم که شب‌ها جایی برای ماندن داشته باشند و در ذهنم تجسم می‌کردم؛ اما در کنگره شخص مصرف‌کننده پس از درمان، گرمای وجودش را به دست می‌اورد، به رشد خودش ادامه می‌دهد و به بهترین خودش تبدیل می‌شود.

سه بند از شعرهای مختلف هست که من از بین آن‌ها، این برداشت را کردم که حافظ می‌فرمایند
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
صاحب تبریزی می‌فرمایند
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
نه چون حافظ که که می‌بخشد سمرقند و بخارا را
استاد شهریار  می فرمایند
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما  به خال هندویش بخشم تمام روح واجزارا نه چون صائب که می‌بخشد سر و دست و تن و پا را

یعنی در لژیون سردار باید با تمام وجودم ببخشم و در آن لحظه هم دریافت دارم؛ ولی نباید در انتظار باز پس‌گیری باشم و ما فکر می‌کنیم معرکه گیری یعنی من بلد هستم و می‌توانم این کار را انجام دهم و این‌طوری بهتره، ولی در کنگره وقتی آموزش می‌گیریم متوجه می‌شویم که این‌طور نیست. همیشه باید به دستان سخاوتمند خداوند تکیه کنیم و بدانیم که خداوند با دستان بزرگ می‌بخشد و کسانی‌که با دست کوچک می‌بخشند، با دستان بزرگ دریافت می‌کنند.

تایپ: راهنمای تازه‌واردین همسفر الهام
عکاس: راهنما همسفر اعظم
ویرایش و ارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر اشرف(لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران شعبه ابن‌سینا