معرکه‌گیری یعنی دور شدن و به حاشیه رفتن

                                                                            به نام خالق مکان و زمان
                                                             سلام دوستان ابوالفضل هستم یک مسافر
اما دستور جلسه‌ این هفته در خصوص رابطه یادگیری و معرکه‌گیری است که دونقطه مقابل همدیگر هستند که درجایی که یادگیری باشد قطعاً معرکه‌گیری رخ نخواهد داد و درجایی که معرکه‌گیری باشد هیچ آموزش و یادگیری رخ نخواهد داد
اصولاً انسان‌ها زمانی که در مقابل حرف و خواسته و برخورد منطقی دیگران چیزی برای گفتن ندارند و می‌دانند که اشتباه کردند برای رفع، رجوع و سرپوش گذاشتن روی اشتباه خود شروع به معرکه‌گیری می‌کنند یا به‌اصطلاح جلو می‌افتند که عقب نمانند به عبارتی زمانی که انسان در مقابل مسئله‌ای ازنظر عقل محکوم می‌شود به‌جای عذرخواهی و سکوت شروع به معرکه‌گیری می‌کند و معرکه‌گیری یعنی دور شدن و به حاشیه رفتن و آقای دژاکام و استاد امین بارها فرموده‌اند که کنگره همانند گردبادی است که اگر فرد در حاشیه‌ای این گردباد باشد به بیرون پرتاب خواهد شد و اگر در مرکز گردباد قرار بگیرد اوج خواهد گرفت و به بالا می‌رود در کنگره جایی برای معرکه‌گیری نیست و فردی که در کنگره حضور دارد و آموزش می‌گیرد به این موضوع آگاه است که هرکجا که قرار داشته باشد در محل کار، خانواده یا اجتماع برای اوج گرفتن لازم است از حاشیه‌سازی و معرکه‌گیری دوری کند و به یادگیری و آموزش متمرکز باشد تا بتواند اوج بگیرید و پیشرفت کند.

افرادی که در کنگره خدمت می‌کنند کمتر دچار معرکه‌گیری می‌شوند، معرکه‌گیری در اثر کمبود دانش، خودخواهی، منیت، حسادت و، به وجود می‌آید که یکی از چیزهایی که باعث معرکه‌گیری می‌شود مسئله یا بحث قیاس است که شخص درگیر آن می‌شود و معرکه‌گیری آغاز می‌شود یادگیری یعنی سه مؤلفه یا سه ضلع مثلث دانایی (تفکر، تجربه، آموزش) را به تعادل برسانیم و در جهت رشد آن‌ها حرکت کنیم در معرکه‌گیری سه صفت ترس، منیت و ناامیدی وجود دارد فردی که معرکه‌گیری می‌کند به دلیل داشتن منیت نمی‌تواند اشتباهات خود را بپذیرد زیرا بیم آن دارد که دیگران او را مقصر بدانند بنابراین همیشه در حاشیه و در حال نق زدن است نکته‌ای دیگری که در یادگیری و آموزش وجود دارد این است که افراد وقتی تحت آموزش قرار دارند و چیزی یاد می‌گیرند دلگرم و خشنود می‌شوند به شرطی که خود را شاگرد بدانند و وقتی این حس را داشته باشند از هرکسی و یا هر چیزی امکان آموختن وجود دارد به قول آقای مهندس دژاکام شما شاگرد باش استاد فراهم می‌شود و صدای پایش می‌آید اما معرکه‌گیری چیزی جز سرگرمی نیست و در سرگرمی چیزی برای آموختن و آرامش وجود ندارد.

نگارنده : مسافر ابوالفضل 

تایپ : مسافر محمد صادق

تنظیم : مسافر آرش