در وادی یازدهم توضیح داده میشود که انسان همچون چشمهای جوشان است که اگر حرکت کند و در مسیر درست قرار گیرد، میتواند به رودی تبدیل شود و در نهایت به اقیانوس بپیوندد؛ اگر انسان در جای خود ساکن و راکد بماند (مانند آب ایستاده)، دچار فساد و بیماری میشود. برای رسیدن به رشد و آرامش، باید در حرکت بود، جاری شد و بخشندگی داشت. رسیدن به اقیانوس، نمادی از کمال، آرامش درونی و وصال به حقیقت مطلق است؛ بنابراین میتوان گفت، پیام اصلی وادی یازدهم این است: انسان با حرکت، تلاش، خدمت و جاری شدن در مسیر درست، از چشمهای کوچک به اقیانوسی عظیم تبدیل میشود. همانگونه که آب راکد میگندد، انسان نیز بدون حرکت و پویایی، فرسوده و نابود میشود.
رهجو در آغاز، همانند چشمهای کوچک و ضعیف است. با حرکت در مسیر آموزش، خدمت و عمل سالم، به رودی تبدیل میشود و در نهایت، با تداوم در این مسیر، به آرامش، رهایی و اتصال به حقیقت دست مییابد. وادی یازدهم به ما میآموزد که اگر در حرکت و خدمت باشیم، از یک چشمه کوچک به اقیانوسی بزرگ خواهیم رسید. سکون مساوی با نابودی و جریان مساوی با حیات و آرامش است. در مسیر درمان، رهجو نباید انتظار داشته باشد تغییرات بهسرعت رخ دهند، این راه به صبر و استمرار نیاز دارد. این وادی به فرد کمک میکند تا پیشگیری از اشتباهات گذشته و یادگیری از تجربهها را جدی بگیرد.
اگر این وادی را بهدرستی در زندگی بهکار ببندیم، از آرامش بیشتری برخوردار خواهیم شد؛ زیرا پیش از هر اقدامی بررسی کردهایم، احتمال شکست کاهش مییابد و مسیر رشد و درمان هموارتر میشود. ما یاد میگیریم که صبر و تفکر، نیرویی درونی برای مدیریت زندگی و کنترل وسوسهها است. در وادی یازدهم گفته میشود: هر فرد، هرچند کوچک و کمتوان بهنظر برسد؛ اگر خود را باور کند، میتواند با دیگران هم انرژی شود. باور داشتن خویش، مسئله بسیار مهمی است. این پیوستن و اتحاد، حس قدرتمندی ایجاد میکند که توانایی تولید انرژی، حرکت و تغییر را دارد. در این وادی آمده است که هیچ حرکت بزرگی از یک نفر آغاز نمیشود؛ اما بدون آن یک نفر نیز شکل نمیگیرد؛ بنابراین نقش فرد در این حرکت بسیار حیاتی است. در مسیر رهایی از اعتیاد یا در عرصه جهانبینی زندگی، باور به تواناییهای شخصی و قرار گرفتن در یک مسیر جمعی، عاملی کلیدی برای پیشرفت معرفی میشود.
در بخش سوم وادی یازدهم باید گفت: هیچ موفقیتی یکشبه حاصل نمیشود؛ بلکه حاصل حرکتهای آهسته و پیوسته انسان است. انسان زمانی به جریان سازنده زندگی وارد میشود که خودباوری و تفکر سالم را در کنار هم قرار دهد. در پایان میتوان اینگونه نتیجه گرفت که با شکلگیری هستههای مثبت، انسان وارد مرحلهای از رشد، آرامش و تعادل میشود که در این میان، تعادل نقش اساسی در آرامش زندگی ایفا میکند.
منبع: سیدی وادی یازدهم
نویسنده: همسفر هاجر رهجوی رلهنما همسفر فاطیما (لژیون یازدهم)
رابط خبری: همسفر ملاحت رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون یازدهم)
ویرایش: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) دبیر دوم سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شهرری
- تعداد بازدید از این مطلب :
2