English Version
This Site Is Available In English

از ویرانی تا آبادانی

از ویرانی تا آبادانی

در سی‌دی عناصر معرکه‌گیری آقای مهندس می‌فرمایند: انسان‌های خوب باعث آبادانی و برپایی بناهای ویران می‌شوند و انسان‌های بد و ساکنین خراب، بناهای آباد را ویران می‌کنند. به‌طور مثال، بناهای خرابی مثل خانواده‌ای که درد اعتیاد دارد، چگونه با رفتار و فرمانروایی درست آباد شده‌اند؟ معرکه‌گیری از آن‌جا شروع می‌شود که من در کارم شکست خورده‌ام، کم‌کم وارد حاشیه می‌شوم و به معرکه‌گیری می‌پردازم و با حسادت، خودخواهی و منیت در جهل خودم فرو می‌روم. به‌جای این‌که از این شکست درس بگیرم، شروع می‌کنم به اعتراض و یار جمع کردن تا عده‌ای را با خودم هم‌سو کنم.

در کنگره۶۰ یاد گرفتم که از ترس بی‌جا از آینده پرهیز کنم؛ زیرا اگر در صراط مستقیم قرار بگیرم، به نتیجه مطلوب خواهم رسید؛ چون وعده خداوند صادق است. در زندگی همه ما مشکلات و اتفاقاتی بوده که می‌توانیم به‌راحتی و سادگی آن را حل کنیم؛ اما با نادانی و جهل، کار به جاهای باریک کشیده می‌شود. من باید برای حل مشکل خود به درون خودم بروم، نه این‌که دنبال مقصر و کس دیگری باشم. وقتی از آموزش‌ها فاصله بگیرم، کم‌کم به حاشیه کشیده می‌شوم و این باعث می‌شود از مسیر درست خارج شوم و شروع به بهانه‌گیری و معرکه‌گیری کنم. در تمام سال‌هایی که مسافرم اعتیاد داشت، فقط او را مقصر می‌دانستم، او را مسبب تمام بدبختی‌ها و ناکامی‌هایمان می‌دانستم و همچنین خداوند را که چرا زندگی من این‌طور پر از آشوب است؟ چرا همه بدبختی‌ها برای من است؟ چرا فلانی هیچ مشکلی ندارد؟ چرا فلانی پولدار است و من بی‌پول؟ کم‌کم جوانه کینه و حسادت در من رشد کرد تا جایی‌که از همه گریزان بودم و دائم از خداوند گله‌وشکایت می‌کردم؛ گویی او من را فراموش کرده است.

روزی که پا به کنگره۶۰ گذاشتم، این مکان دریچه‌ای تازه به‌روی منِ ناامید گشود. دریافتم، مگر می‌شود باغبان، گلی را که کاشته فراموش کند و آن را آبیاری نکند؟ مگر مادر فراموش می‌کند به نوزادش شیر بدهد؟ این‌جا بود که فهمیدم باید به درون خودم نگاه کنم. من هم مقصر بودم، صبور نبودم، به دعواها دامن می‌زدم و کم‌ تحمل بودم؛ اگر کسی رزق‌ و روزی زیاد دارد، با کار و تلاش به‌دست آورده است؛ اگر کسی خانواده‌ای محکم دارد، برای به‌دست آوردن آن تلاش کرده است. من راکد بودم و فقط کارم گله‌وشکایت بود. حالا به برکت کنگره۶۰ به آرامش رسیده‌ام و کم‌‌وبیش به زندگی‌ام سروسامانی داده‌ام و اگر مشکلی هم باشد، با تفکر، درایت و حوصله سعی می‌کنم آن را حل کنم. به امید آن‌که تمام زنان سرزمینم که در رنج اعتیاد همسر و فرزندانشان هستند، راه کنگره۶۰ را پیدا کنند و به امید روزی که ریشه اعتیاد خشک شود.

منبع: سی‌دی عناصر معرکه‌گیری
نویسنده: همسفر سوری رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون یازدهم)
رابط خبری: همسفر ملاحت رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون یازدهم)
ویرایش: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) دبیر دوم سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شهرری

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .