پیوند یادگیری با دوری از معرکه‌گیری

مسافر مجتبی✍️

سلام دوستان؛ مجتبی هستم یک مسافر
خوشحال و سپاسگزارم که یک‌بار دیگر توفیق مشارکت در دانشگاه کنگره ۶۰ نصیبم شده و در خدمت شما عزیزان هستم.
دستور جلسه این هفته «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» است. در مسیر زندگی، ضروری است که ساخته شویم، چراکه برای ادامه حیات و رشد، نیازمند آموزش و یادگیری هستیم. باید بیاموزیم تا جایی که امکان دارد؛ زیرا برای یادگیری، حد و مرز مشخصی وجود ندارد. همان‌طور که مهندس دژاکام می‌فرمایند: اگر یک روز به پایان عمرتان باقی مانده، مدرک دکترای خود را بگیرید.
منِ مجتبی، به‌عنوان یک رهجو در کنگره ۶۰، اینجا با اصول درست زیستن و شیوه سالم زندگی کردن آشنا می‌شوم. در مقابل، اگر در حال آموزش و یادگیری نباشم، خیلی سریع وارد معرکه و حاشیه خواهم شد.
رابطه‌ای که بین یادگیری و معرکه‌گیری وجود دارد این است که هر زمان از آموزش و خدمت فاصله بگیریم، در حقیقت خودمان با دستان خود، مسیر سقوط را آغاز می‌کنیم.
به فرمایش راهنمای عزیزم، آقا رضا طالب‌بیگی دوست‌داشتنی، نیروهای منفی و شیطانی به بهترین شکل ممکن وارد جسم و روان ما می‌شوند و زمانی به خود می‌آییم که کار از کار گذشته است.
اگر به دنبال معرکه‌گیری باشیم، فرصت یادگیری را از بین برده‌ایم. چنین فردی مدام بهانه می‌آورد، وارد معرکه می‌شود و در ادامه به مقایسه و قضاوت می‌افتد. همین روند او را به‌سرعت به‌سمت کینه و نفرت سوق می‌دهد.
همان‌طور که اشاره شد، باید آموزش‌ها را در مسیر زندگی به‌صورت کاربردی به‌کار ببندیم و اجازه ندهیم وارد حاشیه و معرکه شویم.
دوستان، می‌دانیم که انسان دارای مقدار مشخصی انرژی است. لازم است این انرژی ارزشمند را در مسیر درست مصرف کنیم و به‌سادگی آن را هدر ندهیم.
در پایان، از تمام خدمت‌گزاران عزیز کنگره ۶۰ بابت زحمات ارزشمندشان تشکر می‌کنم. خدا قوت به همه دوستان مسافر و همسفران گرامی در ادامه این مسیر حیاتی.
یا حق

نویسنده مسافر مجتبی‌_‌لژیون دهم
ویراستاری و تنظیم: مسافر محمد

«میافران نمایندگی پروین‌اعتصامی اراک»