زندگی، خود نوعی یادگیری است

مشارکت همسفران لژیون یکم نمایندگی الوند قزوین در مورد دستور جلسه: رابطه ی یادگیری ومعرکه گیری

همسفر سمیرا:
در مقوله‌ی یادگیری و معرکه‌گیری، وقتی آگاهی انسان بالا می‌رود، کم‌کم معرکه‌گیری را کنار می‌گذارد و اشتباهاتش را می‌پذیرد. وقتی کسی حرفی به ما می‌زند، دیگر عصبانی نمی‌شویم. اگر بخواهم مسافر خودم را مثال بزنم، ایشان به علت نداشتن آگاهی و اطلاعات غلطی که داشت، درگیر مواد مخدر شد. زمانی که به او می‌گفتم مصرف‌کننده است و رفتارهایش عادی نیست، معرکه‌گیری می‌کرد و هزار و یک بهانه می‌آورد که «من مصرف‌کننده نیستم». در مورد خودم هم زمانی که کسی از خانواده‌ام به من می‌گفت «همسرت مصرف‌کننده است، حواست را جمع کن» عصبانی می‌شدم و معرکه‌گیری می‌کردم و قبول نمی‌کردم. خدا را شکر که با ورود به کنگره و با کسب آموزش از راهنمای خوبم و کنگره توانستم روش درست برخورد با مشکلات را بیاموزم. از آقای مهندس هم تشکر می‌کنم که چنین بستری را برای ما فراهم کرده‌اند.

همسفر ربابه:
انسان‌های خوب باعث آبادانی و حیات بناهای ویران می‌شوند و انسان‌های بد، ساکنان بناهای آباد را به ویرانی و نابودی می‌کشانند. این موضوع در اطراف ما به‌راحتی قابل‌مشاهده است؛ دیده‌ایم که بناهای خراب، مانند خانواده‌های متزلزل از درد اعتیاد، چگونه التیام‌یافته و آباد شده‌اند. اگر ما در انجام وظایف خود به نحو مطلوب عمل نکنیم، کم‌کم وارد حاشیه و نافرمانی می‌شویم و در عمل به معرکه‌گیری می‌پردازیم. این معرکه‌گیری سرانجامی جز دوری انسان از جاده آموزش ندارد و باعث می‌شود با پرداختن به ضد ارزش‌هایی مانند قیاس و حسادت ـ که خودساخته‌ایم ـ از یادگیری فاصله بگیریم. انسانی که از آموزش فاصله بگیرد، مانند آب راکد است.با ترس بی‌جا از آینده، تمام زندگی و داشته‌های خود را نادیده نگیریم و بدانیم که اگر انسانی در صراط مستقیم گام بردارد، بی‌گمان به نتیجه خواهد رسید؛ زیرا وعده خداوند دروغ نیست. هرچند راه طولانی باشد، اما به نتیجه مطلوب خواهیم رسید.

همسفر فاطمه:
زندگی خود نوعی یادگیری است. فرضیه‌ی خلقت انسان و موجودات، بر پایه‌ی اصول یادگیری فراهم‌شده است. در سی‌دی یادگیری و معرکه‌گیری آموختیم که یادگیری فقط مربوط به درس و مدرسه نیست، بلکه آموزش در تمام سطوح زندگی جریان دارد. ما همیشه باید ساخته شویم و برای ساخته‌شدن، لازم است که بیاموزیم.معرکه‌گیری یعنی دور شدن از مرکز و رفتن به حاشیه. معرکه‌گیری به این معناست که فردی بساطی پهن می‌کند، تعدادی افراد را دور خود جمع می‌کند و شروع به انجام کارهایی مثل پاره ‌کردن زنجیر، شعبده‌بازی یا رمالی می‌کند. به این‌گونه کارها معرکه‌گیری گفته می‌شود. البته امروزه به دلیل وجود سرگرمی‌های فراوان، این نوع معرکه‌گیری‌ها کمتر دیده می‌شود. وقتی انسان در یک موضوع ازنظر عقل محکوم می‌شود، به‌جای عذرخواهی و سکوت، شروع به معرکه‌گیری می‌کند. یکی از بزرگ‌ترین شهامت‌ها این است که انسان مشکل خود را بپذیرد. گاهی یک مسئله با یک عذرخواهی ساده حل می‌شود؛ اما ما آن را به پیچیده‌ترین موضوع تبدیل می‌کنیم. اگر دانایی خود را بالا ببریم، می‌فهمیم که کجا و در چه زمانی باید صحبت کنیم و وارد حاشیه نشویم. اگر دیگران معرکه‌گیری می‌کنند، نباید خودمان را وارد مسئله‌ی آن‌ها کنیم و برای خود و دیگران مشکل بسازیم.

ویرایش: رابط خبری همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر خدیجه (لژیون هفتم)
عکاس: راهنمای تازه واردین همسفر معصومه
ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر سکینه (لژیون سوم) خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی الوند قزوین