هفتمین جلسه از دوره شانزدهم کارگاههای آموزش خصوصی همسفران آقا، نمایندگی شادآباد؛ به استادی راهنمای محترم تازه واردین، مسافر محمد، نگهبانی همسفر سجاد و دبیری همسفر افشین، با دستور جلسه "نقش سی دی و نوشتن آن در آموزش" پنجشنبه 29 آبان ماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، محمد هستم یک مسافر. ابتدا لازم میدانم از ایجنت محترم آقا محمدرضا، مرزبانهای محترم و راهنمای عزیز آقا اسد که من را قابل دانستند و دعوت کردند، تشکر کنم.
دستور جلسه امروز «نقش سیدی و نوشتن آن در آموزش» است. یکی از اولین نکاتی که در کنگره به ما آموزش داده میشود این است که درمان فقط با شربت انجام نمیشود. حدود ۵۰ درصد کار با داروست و ۵۰ درصد دیگر مربوط به آموزشهاست؛ آموزشهایی که پایه و اساس آنها بر گوش دادن و نوشتن سیدیها قرار دارد.
وقتی سیدیها را نمینویسیم، مثل این است که ارتباطمان با کنگره قطع میشود؛ فقط میآییم و میرویم، بدون اینکه چیزی درون ما تغییر کند. آقای مهندس فرمودهاند که «نوشتن هر سیدی در هفته، مانند خواندن یک کتاب است»؛ اما این کار نیازمند آمادگی درونی است؛ باید ظرفیت و تحمل لازم در انسان شکل بگیرد تا بتواند پیام داخل هر سیدی را درک کند. نوشتن صرف، بدون فهمیدن محتوا، نتیجهای ندارد. اگر از هر سیدی فقط دو کلمه یا دو نکته مهم یاد بگیریم، در یک ماه هشت نکته و در یک سال دهها نکته ارزشمند به دست میآوریم. اینها راهکارهایی هستند برای بهتر زندگی کردن، شناخت خوبی و بدی و فهمیدن مسیر درست.
متأسفانه دنیای امروز و فضای مجازی -اینستاگرام، واتساپ و ...- انسانها را از خواندن و نوشتن دور کرده است. همهچیز سطحی و سریع شده؛ درحالیکه هیچ تغییری در انسان اتفاق نمیافتد مگر اینکه خودش کاری انجام دهد، چیزی بنویسد و برای رشدش بها بپردازد. در کائنات هیچ کاری بدون پرداخت بها پیش نمیرود.
در کنگره نیز همهچیز از پایه و با آموزش پیش میرود تا نقطه تحملها کمکم بالا برود. هیچچیز یکباره اتفاق نمیافتد. اگر تازهواردی را مجبور کنیم روزی پنج ساعت سیدی بنویسد، نمیتواند؛ چون ظرفیتش هنوز شکل نگرفته است. همانطور که مصرفکننده هم یکباره مصرفکننده نشده، درمان نیز یکباره اتفاق نمیافتد؛ همهچیز بهمرور و آرامآرام پیش میرود.
اگر در سفر اول نوشتن سیدیها جدی گرفته نشود، معمولاً در سفر دوم مشکلات ظاهر میشود. کسانی که آموزشها را ناقص دریافت کردهاند، یا سیدیها را سطحی نوشتهاند، اغلب در سفر دوم با گرههایی مواجه میشوند که باید دوباره به عقب برگردند و آنها را باز کنند. تا زمانی که گرهها باز نشده باشد، انسان نمیتواند حرکت کند؛ آن گره مثل وزنهای است که اجازه رشد نمیدهد.
وقتی انسان گرهای درون خود دارد، اول به خودش آسیب میزند و بعد به دیگران. چون حس آلوده، او را به جدال، تنش و رفتارهای نامتعادل میکشاند. چنین فردی انرژی خودش و دیگران را مصرف میکند، بدون اینکه نتیجهای بگیرد.
هدف کنگره این است که ما آرامآرام آموزش ببینیم، گرههایمان را باز کنیم و از مسیر سفر لذت ببریم. مهندس میفرمایند انسان در این جهان آمده تا آموزش بگیرد، آموزش بدهد و زندگی کند. اگر این سه پارامتر رعایت شود، هم حال خودمان خوب میشود و هم حال دیگران را میتوانیم خوب کنیم.
از اینکه به صحبت های من توجه نمودید سپاسگزارم.
.jpg)
تایپ و ویراستاری: همسفر احسان
سایت همسفران آقا نمایندگی شادآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
78