سی‌دی‌نویسی؛ یکی از راه‌های مهم و مؤثر افزایش دانایی

دومین جلسه از دوره نوزدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره‌۶۰، ویژه مسافران و همسفران نمایندگی ملایر، با استادی راهنما مسافر کمال، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر رضا، با دستور‌جلسه «نقش سی‌دی و نوشتن آن در آموزش» و در ادامه تولد یک‌سال رهایی مسافر علی روز پنجشنبه ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۳۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که به واسطه تولد یک‌سالگی علی، در این جایگاه قرار گرفتم. از نگهبان و دبیر عزیز بسیار سپاسگزارم و خسته‌نباشید می‌گویم خدمت همه خدمتگزاران، چه در قسمت هم‌سفران و چه در بخش مسافران. امیدوارم در مسیر خدمت موفق باشند. دستور جلسه امروز «نقش سی‌دی و نوشتن در آموزش کنگره» است و همچنین بخش دوم دستور جلسه «تولد یک‌سال رهایی» است که در کنار هم جلسه را برگزار می‌کنیم. قبل از ورود به دستور جلسه اصلی، لازم است اشاره کنم که هر شخصی که وارد کنگره می‌شود و قصد درمان و رسیدن به رهایی را دارد، باید در سه مؤلفه‌ی جسم، روان و جهان‌بینی به تعادل برسد. این موضوع بسیار مهم است و بارها در جلسات به آن تأکید می‌شود. رسیدن به این تعادل نیازمند شناخت و آگاهی است. همان‌طور که آقای مهندس اشاره می‌کنند، «خداوند ما را از دست نیرومندترین دشمن‌مان، یعنی جهل و نادانی، نجات دهد» و این جهل همان عدم شناخت است. این دانایی و شناخت چگونه به‌وجود می‌آید؟ با آموزش درست.

ما در کنگره راه‌های مختلفی برای دریافت آموزش داریم؛ یکی از مهم‌ترین آن‌ها همین کارگاه‌های آموزشی است. شاید برخی از مسافران فکر کنند خیلی مهم نیست، اما بسیاری از مشارکت‌ها و صحبت‌ها دقیقاً نقطه‌ضعف‌های ما را آشکار می‌کند و باعث رشد و اصلاح می‌شود. راه دیگر، حضور یک‌ساعت‌ونیمی در لژیون است؛ جایی که سی‌دی کار می‌کنیم، جزوه جهان‌بینی یا کتاب را مطالعه می‌کنیم و بسیاری از گره‌ها و مشکلات زندگی که راه‌حلی برای آن‌ها نداریم، در همین جلسات باز می‌شود و اما یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین روش‌های آموزش در کنگره، گوش‌دادن به سی‌دی و نوشتن آن است. اگر آموزش نباشد، دانایی اتفاق نمی‌افتد و درنتیجه تغییر، تبدیل و ترخیص نیز شکل نمی‌گیرد.

آقای مهندس در سی‌دی «پیام‌آور شتر» اشاره می‌کنند که بسیاری از مشکلات انسان از عدم شناخت و نداشتن آگاهی است. سی‌دی‌ها ابزار افزایش همین آگاهی هستند. وقتی سی‌دی می‌نویسیم، چند حس ما درگیر می‌شود؛ هم می‌بینیم، هم می‌شنویم، و همین باعث تقویت حافظه می‌شود. برای برخی نوشتن سخت است، مخصوصاً تازه‌واردان که با قلم و دفتر زیاد آشنا نیستند. برای خود من هم گاهی سخت است، اما وقتی می‌نویسم و گوش می‌دهم، متوجه نکات بسیار مهمی می‌شوم. گاهی پیش خودم می‌گویم کاش صحبت‌های مهندس به‌جای پنجاه دقیقه، چهل دقیقه بود. اما می‌بینیم دقیقاً همان ده دقیقه‌ی آخر نکته‌ای گفته می‌شود که تحول ایجاد می‌کند. نوشتن باعث تمرکز بیشتر می‌شود و یادگیری عمیق‌تری به‌وجود می‌آورد. حتی ضعف دست‌خط و املا نیز به‌مرور برطرف می‌شود.

بیشتر از این وارد موضوع نمی‌شوم و به بخش دوم دستور جلسه یعنی تولد یک‌سال رهایی علی می‌پردازم در مورد علی عزیز باید بگویم که تولد او را به همه خدمتگزاران، خانواده محترمش و همچنین آقای مهندس تبریک می‌گویم. بسیار لذت‌بخش است که شاهد جشن رهایی یک رهجو هستیم. این تولدها فقط یک جشن نیست، بلکه یک مسئولیت است؛ چون ما در کنگره بر مبنای الگو حرکت می‌کنیم. اگر یک خدمتگزار یا رهجو الگوی مناسبی نباشد، می‌تواند به دیگران آسیب بزند. بنابراین کسی که تولد می‌گیرد یا مسئولیتی دارد، باید با رعایت اصول و قوانین، کارش را به بهترین شکل انجام دهد تا هم حال خوش و هم نتیجه‌ی درست نصیبش شود.

علی فکر می‌کنم روزانه سی تا چهل سی‌سی شربت OT مصرف می‌کرد. وارد لژیون شد، از نظر تحصیلی لیسانس دارد، مدیر مدرسه بوده و سال‌ها معلم بوده است. البته ورودش به لژیون شاید برای خودش چالش‌هایی داشته، اما گوش‌به‌فرمان بود، تسلیم کنگره شد و درمان را به‌خوبی انجام داد. هم‌زمان درمان سیگار را نیز به پایان رساند که این کمک بزرگی به سفر او بود.

بعدها در لژیون و نمایندگی خدمت کرد و اکنون مسئولیت OT را به‌عهده دارد که مسئولیتی بسیار مهم است. همیشه گفته می‌شود OT قلب نمایندگی است و امیدوارم علی در این مسئولیت سنگین بهترین عملکرد را داشته باشد. علی انسانی مودب، خوش‌اخلاق و کم‌حاشیه است. امیدوارم آموزش‌هایی که کنگره به او داده در زندگی، کار و خدمت به بهترین شکل بروز پیدا کند.

رهایی مسافر مجتبی از لژیون ششم

عکاس و تایپ: مسافر ابراهیم لژیون چهارم
تنظیم و ارسال: راهنما مسافر بهمن
مسافران نمایندگی ملایر