ارزش واقعی انسان نه در آن چیزی است که برای خودش میگیرد بلکه در آن چیزی است که بی چشم داشت به جهان میبخشد و چه زیباست بودن در جایگاهی که هم راه را میگشاید و هم دل را گرم میسازد. در خدمت راهنما همسفر معصومه هستیم، گفتوگویی را با ایشان داریم. توجه شما را به گفتوگوی جلب مینماییم. راهنما همسفر معصومه به همراه مسافر علیرضا با آنتی ایکس تریاک وارد کنگره۶۰ شدند. با روش DST و با داروی OT با راهنمایان، مسافر پیام و همسفر زهره مدت ۱۲ ماه سفر کردند. الان ۱۵ ماه و ۳ روز است که آزاد و رها هستند. ورزش هر دو بدمینتون.
چه تکنیکهایی را برای فهم عمیقتر و کاربردی تر کردن سیدیها به همسفران توصیه میکنید؟
در کنگره آموختم که باید با ظرف خالی وارد شعبه شوم و قبول داشته باشم که نمیدانم، باید بیاموزم؛ و تشنه آموختن باشم. در این صورت است که درهای رحمت الهی به رویم باز میشود. اولین گام نوشتن سیدی است و بهتر است بعد از نوشتن سیدی مربوطه، یک بار دیگر آن را گوش بدهم. گام بعدی این است که روی آموزشها تفکر داشته باشم و فقط روی خودم زوم کنم نه دیگران. نکته مهم در کاربردی کردن آموزشها این است که، فقط به فکر تغییر خودم باشم و ایرادات را در درون خودم جستوجو کنم. اگر قبول داشته باشم که یک طرف قضیه خودم هستم، قطعا بهتر میتوانم مطالب را کاربردی کنم. البته برای تغییرات درونی و بیرونی نیاز به زمان داریم و ذره ذره و به آرامی اتفاق میافتد؛ و نباید عجول باشیم.
از نظر شما سیدی نوشتن چگونه به همسفر کمک میکند که از حالت نگرانی، اضطراب و کنترلگر بودن درباره مسافر خارج شود؟
سیدی نوشتن برکات زیادی برای منِ همسفر دارد؛ برای خارج شدن از نگرانی و اضطراب و کنترلگر بودن، نیاز به علم و آگاهی دارم. علم و دانش نور است و تا نورِ دانایی وارد زندگیام نشود، از جهان تاریکِ ضدارزشها خارج نخواهم شد. اگر من نگران و مضطرب هستم و مسافر را کنترل میکنم به خاطر عدم آموزش و شناخت و معرفت من است. باید به عنوان همسفر، جنس اعتیاد فرد مصرف کننده و سیستم ایکس را بشناسم؛ باید باور قلبی به کنگره۶۰ و روش آقای مهندس داشته باشم و همه اینها به وسیله سیدی نوشتن و دریافت آگاهی و شکافته شدن سیدی در لژیون توسط راهنما حاصل میشود. پس همسفر نه تنها باید فرمانبردار باشد و سیدی بنویسد، بلکه تحت هر شرایطی باید در جلسات و لژیون، حضور داشته باشد و خاصیت موج و ذرهای خود را تقویت کند و ذره ذره رها کردن واقعی مسافر را آموزش بگیرد تا بهترین اتفاق که همان رهایی از بند اعتیاد است را تجربه کند.

وقتی رهجو سیدی مینویسد شما چگونه کیفیت نوشتار او را ارزیابی میکنید؟
موقع بازبینی دفتر به چند نکته توجه میکنم. نکته اول این است که آقای مهندس فرمودند: که سیدیها باید در دفتر نو و تمیز نوشته شود و به هیچ عنوان از سر رسید یا تقویم استفاده نکنیم و به نوشتههای خود ارزش قائل شویم. نکته بعدی این که؛ سیدیها باید کامل و واو به واو توسط خود رهجو نوشته شوند؛ پس تعداد صفحات نوشتارهای رهجو، بیانگر این هستند که؛ آیا رهجو تکلیف خود را کامل و واو به واو نوشته است یا نه؟ البته نوع دست خط (ریز یا درشت بودن) نیز کمی روی تعداد صفحات تاثیر میگذارد. رهجویی که با حوصله و عشق سیدی بنویسد بر روی دست خط او نیز تاثیرگذار است. قطعا تعداد صفحات مطلوب، خوش خط، تمیز و مرتب خواهد بود. نکته آخر این است که طبق فرمان آقای مهندس، در هر صفحه باید اسم رهجو بالای دفتر سمت چپ و اسم سیدی سمت راست و شماره صفحات قسمت وسط نوشته شود. رعایت کردن تمام این نکات قطعا روی کیفیت نوشتارها تاثیرگذار است، وقتی که کیفیت نوشتارها مطلوب باشد، حتما تاثیر بهتری روی آموزش گرفتن رهجو خواهد داشت.
اگر بخواهید یک توصیه طلایی برای همسفرانی که در نوشتن سیدی کم کاری میکنند داشته باشید چه میگویید؟
البته در حدی نیستم که به شخصی توصیه کنم؛ ولی این را از کنگره آموختهام که نیروهای منفی و تخریبی هیچگاه بیکار نیستند و همواره به دنبال رسالت خودشان که تخریب کردن من است هستند. جنس نیروهای منفی؛ تاریکی است و برای رسیدن به عظمت روشناییها و خوشبختی و مقابله با تاریکیها باید نور را وارد وجودم کنم. نور، گرما و انرژی را به من هدیه میدهد؛ و آموزش گرفتهام که علم کنگره همان نوری است که هر انسانی را خوشبخت و نورانی میکند و بهترین سپر در برابر تاریکی هاست؛ و با تمام وجودم به این عزیزان که سیدی نوشتن را جدی نمیگیرند میگویم که اگر بیرون و دنیای آباد میخواهید، باید اول درون خود را آباد و نورانی کنید. بنویسید و آموزش بگیرید و با کاربردی کردن آموزشهای کنگره نور را وارد زندگیتان کنید و به آرامی تغییرات را خواهید دید و آرامش و خوشبختی وارد زندگیتان خواهد شد.
به عنوان کلام آخر، اگر پیام یا مطلبی را دوست دارید بفرمایید؟
اول از خدای خودم سپاسگزارم که جسم سالمی دارم که میتوانم با لذت سیدی بنویسم و به جای این که از دور نظارهگر نور باشم، آن چراغ نورانی در دستان من است تا بتوانم راه را از بی راه تشخیص بدهم. خداوند، لیاقت همسفر بودن را در من ایجاد کرد که در کنگره باشم و رشد کنم و بعد از آقای مهندس و خانواده گرامیشان و راهنما خوبم همسفر زهره، بابت تمام گذشت و ایثارشان متشکرم. به لطف خدا شعبه پر انرژی دارید، ممنونم که دعوتم کردید و لحظاتی را در کنار شما عزیزان حضور داشتم و آموزش و انرژی گرفتم. همه شما همسفران را به خدای بزرگ و مهربان میسپارم.
مصاحبهکننده: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیوندوم)
عکاس: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیودوم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر منصوره (لژیونهفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی صادق قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
207