چهل و سومین جلسه از کارگاههای آموزشی کنگره ۶۰ نمایندگی دانیال اهواز، با استادی راهنمای محترم آقا ایرج، نگهبانی مسافر دانیال و دبیری مسافر محسن، با دستور جلسه «نقش سیدی و نوشتن آن در آموزش»، روز سهشنبه مورخ ۱۴۰۴/۰۸/۲۷ رأس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، ایرج هستم یک مسافر. سپاسگزار خداوند هستم که امروز توانستم در جمع شما حضور داشته باشم. همچنین از ایجنت محترم شعبه تشکر میکنم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم. خدا قوت میگویم به تیم مرزبانی و تمام خدمتگزاران شعبه و همینطور به سفر اولیهایی که با تلاش و پشتکار مسیر خود را ادامه میدهند. دستور جلسه امروز درباره سیدیهاست. با خودم فکر میکردم روزی یک نفر، به مدت هفت سال، یکروزدرمیان از تهران به اهواز میآمد؛ هفتهای دو تا سه بار مسیر را طی میکرد تا اینکه یک شعبه در اهواز تأسیس شد و بعدها شعب دیگری در خوزستان از دل همین شعبه به وجود آمد. فردی با حال بد، وضعیت خراب و از دل تاریکیها وارد کنگره میشود، اما حالش خوب میشود، وارد لژیون سردار میشود، دنور میشود، پهلوان میشود. این همه تغییر از چیست؟ چرا افراد وقتی وارد کنگره میشوند چنین دگرگونی را تجربه میکنند؟ دلیلش بالا رفتن دانش و دانایی آنهاست؛ و این دانایی دقیقاً در همین سیدینوشتنها شکل میگیرد. ما با نوشتن سیدیها داناییمان را افزایش میدهیم. هفته گذشته، هفته گلریزان، نمونهای روشن از همین آموزشهای کنگره بود؛ چقدر به ما آموزش داده میشود. ما در زمان مصرف، تخریبهای زیادی در سه بخش به وجود آوردیم: جسم، روان و جهانبینی. برای هر کدام داروی مخصوص لازم است. برای جسم، داروی غنی و کامل وجود دارد که نیازهای آن را برطرف میکند. برای جهانبینی هم دارویی لازم است که املاح مورد نیاز این بخش را تأمین کند تا فرد حال خوب پیدا کرده و به تعادل برسد. این دارو همان سیدیهاست. نوشتن در ابتدا سخت است؛ برای خود من هم سخت بود. اما چون ما در روش DST سفر میکنیم، با سازگاری روبهرو میشویم. در نوشتن هم سازگار میشویم، اول سخت است، اما کمکم لذتبخش میشود. برای من امکان ندارد مشکلی در زندگی پیش بیاید و پاسخ آن را در سیدیها پیدا نکنم. هر وقت مسئلهای دارم، با دقت بیشتری به سیدی گوش میکنم و مینویسم، چون باور دارم راهحل همانجاست. بارها برایم اتفاق افتاده است. وقتی سفر اولی وارد کنگره میشود، به او میگویند باید چهل سیدی بنویسد. دقیقاً همان چهل سیدی پاسخ مشکلات سفر اول او را در خود دارد و املاح مورد نیاز جهانبینیاش در همانهاست تا به رهایی برسد. پشت این سیدیها حجم بزرگی از تفکر و تجربه وجود دارد. سیدیها یک کار مهم به ما میآموزند: انجام کارهای ارزشی و پرهیز از کارهای ضد ارزش. انجام عمل سالم و صالح سخت است؛ بخش دشوار کار همین عمل کردن است. نوشتن سیدی اتفاقاً بخش آسان کار است و کمک میکند بتوانیم آن اعمال را اجرا کنیم.
.jpeg)
آقای مهندس میفرماید: در صور آشکار ما یک تعمیرکار هست که فقط دارو را به او میدهیم تا جسم را درست کند. در صور پنهان هم تعمیرکاری وجود دارد که باید به او هم دارو بدهیم؛ داروی او عمل سالم است. عمل سالم صور پنهان ما را تزکیه و پالایش میکند و حس ما را درست میکند؛ و همهچیز در کنگره بر پایه حس است. وقتی حس درست شود، فرد تغییر میکند. فردی که وارد کنگره میشود با حسهای بد میآید اما در کنگره حسهای او تغییر میکند؛ چگونه؟ با همین سیدیها. یک نکته بسیار مهم که همیشه در لژیون میگویم این است که DST یک پکیج است. DST تنها دارو نیست؛ مجموعهای از کارهاست که باید همزمان انجام شود. یکی داروست، که باید سر وقت مصرف شود؛ دیگری حضور منظم در کارگاههای آموزشی؛ و یکی هم همین سیدیهاست. همه ما باید در هفته به سه سیدی گوش بدهیم و یک سیدی را بدون هیچ کموکاستی بنویسیم. این قانون برای همه یکسان است، و زیباییاش این است که تکتک اعضا دقیقاً همین کار را انجام میدهند. سیدینوشتن فقط برای سفر اولیها نیست؛ سفر دومیها، راهنماها، ایجنتها، دیدهبانها و حتی خود مهندس هم سیدی مینویسند. همه در مسیر آموزش یکسان حرکت میکنیم و معلم همه یکی است. این باعث میشود که منِ اهوازی با فردی در تهران یک نوع آموزش دریافت کنیم. اگر امروز درباره سیدی روز یا سیدی هفته صحبت کنم، شخص دیگری در تهران دقیقاً میداند درباره چه چیزی صحبت میکنم. همین موضوع باعث رشد و همدلی شده و همه را برای رهایی افراد همراه کرده است. تشکر میکنم که به صحبتهای من توجه کردید. سپاسگزارم.
سایت نمایندگی دانیال اهواز
عکس و تایپ : مسافر رضا
ارسال خبر: همسفر ابوالفضل
- تعداد بازدید از این مطلب :
59