جلسه یازدهم از دوره چهلودوم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ابوریحان به استادی همسفر شیرین، نگهبانی همسفر مژگان و دبیری همسفر مرجان با دستور جلسه «نقش سیدی و نوشتن آن در آموزش» روز سهشنبه ۲۷ ابانماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
از راهنمای عزیزم، خانم معصومه، بسیار تشکر میکنم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم. خدا را شکر میکنم که امروز در جمع شما عزیزان هستم تا در مورد یکی از مهمترین بخشهای آموزش کنگره ۶۰، یعنی همین سیدیها، صحبت کنم. سیدیها و آموزشها یا همان صحبتهای آقای مهندس درباره مسائل مختلف زندگی، درمان اعتیاد، تفکر، جهانبینی، عشق، محبت و بسیاری از موضوعات دیگر مطرح شدهاند؛ اما نکته مهم این است که فقط نباید سیدیها را گوش دهیم، بلکه باید آنها را بنویسیم، زیرا نوشتن سیدی یکی از کارهای اصلی در مسیر آموزش است.
وقتی سیدی مینویسیم، ابتدا با دقت و حواس جمعتر گوش میدهیم و همین باعث میشود مطالب را بهتر متوجه شویم. بعد از اینکه ذهن فعالتر شد، ممکن است هنگام گوش دادن برخی مطالب فراموش شود، اما وقتی مینویسیم، بهتر در ذهنمان میماند. نوشتن سیدی به ما کمک میکند تا فکر کنیم و خودمان را بهتر بشناسیم، چون بسیاری از مطالب سیدیها درباره خود من، زندگی من، رفتار من، جهانبینی من و تفکر من است. نوشتن سیدی خودِ بالاترین مدیتیشن و باعث آرامش است؛ کسی که سیدی مینویسد دچار آلزایمر نمیشود و حافظهاش قویتر میشود.
آقای مهندس همیشه میفرمایند: «آموزش پایه و اساس درمان است؛ بدون آموزش هیچ درمانی پایدار نیست.» به بیان ساده، اگر شربت اوتی جسم را درمان میکند، نوشتن سیدی ذهن و روان را درمان میکند. خود من وقتی اوایل وارد کنگره شدم و نوشتن سیدی را آغاز کردم، فقط برای رفع تکلیف بود، ولی بعد از مدتی که بهطور مستمر سیدی مینوشتم، دیدم چقدر آموزش گرفتهام و چقدر نسبت به زندگی تغییر کردهام. من درباره سیدیها در خانه با دخترم صحبت میکردم و همین باعث شد که او به کنگره علاقهمند شود و تصمیم بگیرد به کنگره بیاید.
نوشتن سیدی فقط مخصوص تازهواردین نیست؛ کسانی که سالها در کنگره هستند و حتی خانواده آقای مهندس، دیدهبانها، راهنماها، مرزبانها و ایجنتها نیز سیدی مینویسند، چون آموزش هیچوقت تمام نمیشود و ما تا آخر عمر نیاز به یادگیری داریم. اگر بخواهیم در کنگره به رهایی واقعی برسیم، باید آموزشها را جدی بگیریم. گوش دادن سیدی خوب است، اما نوشتن سیدی مانند بذری است که در زمین ذهنمان کاشته میشود و هرچه بیشتر بنویسیم، این بذر رشد میکند و به ثمر مینشیند. از آقای مهندس بسیار سپاسگزارم به خاطر آموزشهایی که به ما دادهاند. امیدوارم همه ما بتوانیم با جان و دل به آموزشها عمل کنیم و از برکت آن در زندگیمان بهرهمند شویم. ممنون که به صحبتهای من گوش دادید.

مرزبانان کشیک: همسفر فاطمه و مسافر عباسعلی
تایپیست: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون چهاردهم)
عکاس، ویرایش و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
158