English Version
This Site Is Available In English

هر بار که می‌نویسم، گویی کمی از تاریکی‌های گذشته فاصله می‌گیرم

هر بار که می‌نویسم، گویی کمی از تاریکی‌های گذشته فاصله می‌گیرم

باز هم می‌گوئیم به سبب آغاز دوباره و احیای دوبارۀ شما تشویق‌تان می‌کنیم تا با وظایف خود آشنا شوید و ارتباط محکمی با ما برقرار نمایید؛ امید که بارگیری به نـحو احسنت انجام بگیرد.
سردار، کتاب عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر

سلام دوستان فرهاد هستم یک مسافر، با بیش از ۹سال تخریب وارد کنگره شدم، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی قرص b2 و متادون، مدت سفر ۹۷ روز، روش درمان DST، داروی درمان شربت OT، راهنمای درمان مسافر هاشم لژیون ۷ شفا مشهد، ورزش در کنگره پینگ‌پنگ، TDS در حال مصرف  ۲/۵ سی‌سی.

برداشت در باب دستور جلسه هفته " نقش سی‌دی و نوشتن آن در آموزش "

می‌خواهم از تجربه‌ خودم درباره سی‌دی نوشتن بگویم، چیزی که شاید ابتدا فقط یک وظیفه به نظر می‌رسید، اما کم‌کم به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی و آرامشم تبدیل شد.
وقتی می‌نشینم و شروع می‌کنم به نوشتن، انگار همه‌ سروصدای ذهنم خاموش می‌شود و فقط من و حرف‌های مهندس باقی می‌مانیم. همان‌جاست که می‌فهمم چیزهایی را که با شنیدن ساده از آن عبور کرده بودم. واقعاً جالب است که نوشتن چطور باعث می‌شود مطالب از سر رد نشود و به عمق وجودم نشسته و در دلم جا باز کند.
نوشتن سی‌دی برای من به‌نوعی نظم دادن به ذهن و احساساتم شده است؛ هر بار که می‌نویسم، گویی کمی از تاریکی‌های گذشته فاصله می‌گیرم و به آن آدمی که می‌خواهم باشم نزدیک‌تر می‌شوم. گاهی اوقات در وسط نوشتن تازه متوجه می‌شوم مشکل من کجاست، یا چرا رفتارم به این شکل بوده؛ انگار نوشتن آینه‌ای است که حقیقت را بدون تعارف به من نشان می‌دهد.
کنگره به من یاد داده که آموزش واقعی فقط شنیدن نیست؛ بلکه باید فکر کنی، باید بنویسی و باید به درونت سر بزنی. همین نوشتن‌هاست که کم‌کم به تغییر و در نهایت به عمل تبدیل می‌شود. شاید به همین دلیل است که می‌گویند سی‌دی نوشتن مانند آب دادن به نهال درون است؛ آرام، اما مداوم و اثرگذار.
در نهایت، برای من، سی‌دی نوشتن یعنی هر روز یک قدم کوچک، اما واقعی، به سمت رهایی… و همین قدم‌هاست که مسیرم را شکل می‌دهد.

مرزبان خبری: مسافر علی‌اصغر
ارسال: مسافر محمدرضا ل7

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .