سی‌دی نوشتن؛ جبران خسارت و ساختن آینده

دهمین جلسه از دوره چهل و پنجم کارگاه‌های آموزش عمومی کنگره۶۰، با استادی راهنما مسافر میلاد، نگهبانی مسافر سیامک و دبیری مسافر علی اکبر با دستور جلسه «نوشتن سی دی و نقش آن در آموزش» روز شنبه 24 آبان ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان، میلاد هستم؛ یک مسافر.

قبل از هر چیز خدا را شکر می‌کنم که یک بار دیگر فرصت شد در این جایگاه قرار بگیرم و آموزش بگیرم. هفته گذشته، هفته‌ی گلریزان بود و خدا را شکر جشن بسیار خوبی برگزار شد. به همه‌ی مسافران و هم‌سفران تبریک می‌گویم که هرکدام به‌اندازه‌ی توان خود در این جشن مشارکت کردند. ان‌شاءالله سال آینده بتوانیم یک مکان مناسب برای خودمان تهیه کنیم.

تمام این مشارکت‌ها و کمک‌های مالی به‌واسطه‌ی همین سی‌دی نوشتن‌ها ممکن شده است. قبل از اینکه وارد شعبه شوم، با خودم فکر می‌کردم اگر مهندس نوشتن سی‌دی را اجباری نمی‌کرد، امروز کنگره در چه جایگاهی بود؟ مطمئناً جایگاه فعلی را نداشت.

زمانی که من وارد کنگره شدم، سی‌دی نوشتن وجود داشت، اما به این شکل نبود که کامل بنویسیم؛ بیشتر نوت‌برداری و خلاصه‌نویسی می‌کردیم. یادم هست اولین سی‌دی که نوشتم، سی‌دی دیپلماسی بود. آن سی‌دی را که نوشتم و به انتهایش رسیدم، مهندس می‌گفت: «در هر جایی باید رفتار متناسب با همان‌جا را داشته باشید.» پیش خودم گفتم این حرف‌ها چه ربطی به من دارد؟ من که مصرف‌کننده‌ی هروئین هستم؛ الان شیشه می‌کشم. نوشتن سی‌دی دیپلماسی چه کمکی به من می‌کند؟

اما چون راه‌های زیادی را رفته بودم و همه به بن‌بست خورده بود، با خودم گفتم چند وقتی می‌روم و هرچه گفتند انجام می‌دهم؛ ببینم آخرش چه می‌شود.

رفته‌رفته همان سی‌دی نوشتن‌ها باعث شد حس من عوض شود. حس من تسویه شد. نگاه من نسبت به مواد و اعتیاد کاملاً تغییر کرد. بعد از دو سه ماه، خودم هم باورم نمی‌شد که در خانه‌ای زندگی می‌کنم که پدرم مصرف‌کننده است و همان موادی را مصرف می‌کند که من استفاده می‌کردم؛ برادرم هم مصرف‌کننده است و من هیچ حسی ندارم. همیشه در خانه ما مواد وجود داشت، اما وقتی از جلسه به خانه برمی‌گشتم و پدرم مصرف می‌کرد، من هیچ حس و وسوسه‌ای نداشتم.

منِ کسی که حتی نمی‌توانستم ده دقیقه بدون مواد زندگی کنم؛ شاید یک ماه مصرف نمی‌کردم، اما فکر مواد حتی یک لحظه هم از ذهنم بیرون نمی‌رفت و تمام مسیرهای ذهنی‌ام به مصرف می‌رسید. آن زمان نمی‌دانستم چرا این تغییر برایم اتفاق می‌افتد، اما با حضور در کنگره متوجه نیاز بدن شدم.

می‌خواهم درباره‌ی سی‌دی نوشتن بگویم:

یک شعبه زمانی قوی است که اعضای آن سی‌دی‌ها را به‌موقع بنویسند.

یک لژیون زمانی قوی است که افراد آن سی‌دی‌ها را به‌موقع بنویسند.

سال‌هاست در کنگره می‌بینم کسانی که برای ننوشتن سی‌دی بهانه نمی‌آورند و آن را انجام می‌دهند، سفر موفقی را پشت سر می‌گذارند.

همه‌ی ما در طول روز ذهن و افکار پراکنده‌ای داریم و افکار مختلف به ما هجوم می‌آورند. اما وقتی به سی‌دی نوشتن پناه می‌بریم، ذهن و حس ما متمرکز می‌شود. گوش دادن به سی‌دی خوب است، اما تأثیری که نوشتن دارد، بسیار عمیق‌تر است. به همین دلیل مهندس بر نوشتن تأکید دارد؛ زیرا ما وقتی وارد کنگره می‌شویم، یاد می‌گیریم که باید حساب خود را با اعتیاد صاف کنیم و سی‌دی نوشتن به‌نظر من نوعی جبران خسارت است.

در کنار سفر مرتب، سی‌دی نوشتن باعث پالایش حس‌ها می‌شود.

ویژگی خوب دیگر نوشتن سی‌دی این است که هرکس براساس سطح دانایی خود برداشت متفاوتی دارد و همین برداشت‌ها گره‌های درونی را باز می‌کند.

توصیه‌ی من نوشتن روزانه‌ی سی‌دی است؛ کاری که خودم انجام می‌دهم. مثلاً روزی نیم ساعت یا چهل دقیقه زمان می‌گذارم و در طول روز سه تا چهار صفحه از سی‌دی می‌نویسم. این کار مثل خواندن پنج تا ده صفحه کتاب در طول روز است. این روش باعث می‌شود آموزش یکنواخت و مداوم باشد.

در سفر اول، به راهنما گفتم که سه جلسه در هفته کم است؛ کاش جلسات هر روز باشد، چون روزهایی که جلسه نیست، انرژی‌مان کم می‌شود. به همین خاطر روزهایی که به کنگره نمی‌آمدم، خودم را با نوشتن و گوش دادن سی‌دی مشغول می‌کردم. این کار برای سفر اولی‌ها بسیار مهم است، چون در روزهای اول، نیروهای منفی بسیار قدرتمند هستند و باید نفس را سرگرم کرد تا بتوان انرژی لازم برای کم‌رنگ کردن صداهای ذهنی را به دست آورد.

امیدوارم بتوانیم با تزکیه و پالایش به آرامشی که مدنظرمان هست برسیم. من واقعاً خدا را شاکر هستم که عضو کوچکی از کنگره هستم؛ چون اگر نبودم، توان مقابله با مشکلات را نداشتم. امروز اگر چیزی حال مرا بد کند، با گوش دادن یا نوشتن سی‌دی از مهندس یا استاد امین، حالم خوب می‌شود. خدا را شکر که این فایل‌ها و آموزش‌ها را داریم تا بتوانیم حال خودمان را خوب کنیم و به تکاملی که مدنظرمان است برسیم.

واقعاً می‌توانم بگویم یک سی‌دی از استاد امین یا مهندس گره‌ای را در انسان باز می‌کند که شاید اگر صد سال هم بگذرد، خودمان متوجه وجود آن گره نشویم.

ممنون که به صحبت‌های من گوش دادید.

ضبط و تایپ و عکس: مسافر علیرضا
ویرایش‌و ارسال: مسافرحمید(گروه سایت نمایندگی لوئی پاستور)