جلسه سوم از دور سوم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی الوند با استادی همسفر راهنما سمیه، نگهبانی مسافر امیر و دبیری مسافر حمید با دستور جلسه گلریزان روز پنجشنبه 22 آبان ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
سخنان استاد:
خداوند را شاکرم که این فرصت در اختیار من داده شد تا در این جایگاه قرارگرفته تا در کنار شما عزیزان آموزش بگیرم قبل از هر چیز از راهنمای خودم تشکر کنم که اگر امروز در این جایگاه قرار دارم مدیون آموزشهای ایشان هستم و آرزوی سلامتی برای ایشان دارم و همچنین از ایجنت محترم و نگهبان و دبیر لژیون سردار نمایندگی همسفران الوند که اجازه حضور در این جایگاه را دادند کمال تشکر رادارم.
اما در مورد دستور جلسه گلریزان، گلریزان یک عمل بسیار عظیم است که در کنگره شاهد آن هستیم و بسیار خوشحالیم که خداوند این فرصت را در اختیار ما قرار داده تا بتوانیم علیرغم بخشش مال، حال خوش دریافت کنیم. رسم زیبای گلریزان از گذشته تا به امروز وجود داشته شاید قدری کمرنگ شده باشد ولی به لطف خداوند با حضور در کنگره جرقه آن توسط مهندس دژاکام در ذهنهای ما زده شد تا بتوانیم در کنار حال خوش، بخشش را هم بیاموزیم.
آقای زرکش در هفته اخیر به زیبایی بیان کردند که گلریزان به این دلیل است که یادآوری کند ما از کجا به کجا رسیدیم! در این روزها که گذشته خود را مرور میکنم پر از تاریکی و تخریب بوده که با ورود به کنگره به حال خوش رسیدم و همیشه به گذشته و آینده خود فکر میکنم، امروز که در اینجا حضور دارم چه اتفاقاتی افتاده و چه آموزشهایی گرفتم که باید قدردان این لحظات باشم.
.jpg)
اما موضوع مهم دیگری که مطرح است باید بدانم چه کسانی بودند که کمک کردند تا چراغ کنگره روشن بماند و باید قدردان آنها باشیم چراکه بهواسطه بخشش این عزیزان مدیون آنها و کنگره هستیم، آنها ازخودگذشتگی داشتند که گذشتن از مال بسیار دشوار است؛ اما از زمانی که وارد کنگره شدم هیچگاه به قانون یازدهم بیتفاوت نبوده و بیدلیل میبخشم و ناخواسته و بهفرمان الهی هر چیزی را که بخشیدم به زندگیام بازگشته است.
شاید بهصورت مالی نباشد همینکه حالم خوب است و مسافرم در مسیر درمان قرارگرفته و بهواسطه حال خوش مسافرم حال خانواده هم خوب است چون روزهای بسیار سختی را پشت سر گذاشتهایم؛ اما باید بدانیم که وقتی میبخشیم هیچ منتی بر کنگره نیست دینی است که بر دوش ماست و باید ادا شود.
اما کمک در کنگره هیچگاه بیجواب نمیماند انقدر در کائنات میماند تا در لحظه نیاز به یاری ما میآید باید بیمنت بخشید همانطور که درگذشته کسانی بودند که بیدریغ بخشیدند و در آینده نیز از وجودشان بیبهره نیستیم و وظیفه تکتک ماست تا این مکان را برای آیندگان آباد نگاهداریم و در پایان از مسافر خود که بنده را در مسیر خدمتگزار بودن حمایت کردند کمال تشکر رادارم.
مرزبان کشیک: مسافر جواد
تایپ و تنظیم: مسافر آرش
- تعداد بازدید از این مطلب :
492