من که از دل خانواده اعتیاد هستم ،و با همدردم نقطه مشترک دارم ،نباید بیشتر از دیگران همراه و همگام باشم؟(نمایندگی لاله کرج)

اولین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی - خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی لاله کرج، با استادی راهنما همسفر فاطمه، نگهبانی مسافر نرگس و دبیری مسافر مریم، با دستور جلسه «گلریزان» روز شنبه ۱۷ آبان‌ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان، فاطمه هستم، یک همسفر.

خیلی خوشحالم که در این جشن باشکوه در خدمت شما عزیزان هستم. از مرزبانان و همچنین اعضای لژیون سردار و نگهبان محترم لژیون سردار خانم پریسا سپاسگزارم که به من این فرصت را دادند تا در این جایگاه خدمت کنم. این جشن زیبا را خدمت آقای مهندس ،خانواده گرامی شان ،دیده بان محترم خانم مونا و همه مسافران و همسفران کنگره ۶۰، تبریک عرض می‌کنم.

امروز، اولین جشن گلریزان در نمایندگی لاله کرج را برگزار می‌کنیم. در کنگره، اغلب اعضا بر این باورند که جشن گلریزان، زیباترین و بزرگ‌ترین جشن در کنگره است. ممکن است برای کسانی که خارج از این دایره هستند، عجیب باشد، چرا که ما در این جشن به هر مبلغ و هر میزان که در توان داریم مشارکت می‌کنیم و حال خوبمان را جشن می گیریم .مبلغ‌های پرداختی فرقی ندارد؛ از ۱۰۰ هزار تومان، ۵۰۰ هزار تومان، یا عضویت در لژیون سردار که مبلغ ۶ میلیون تومان، دنور ۶۰ میلیون تومان و یا پهلوانی که مبلغ ۶۰۰ میلیون تومان است و حتی در نشان بی‌نشانی، مبلغ مشارکت به میلیاردها تومان نیز می‌رسد.

ما اعضای کنگره ۶۰، در این جشن مشارکت مالی می‌کنیم و مبالغی واریز می‌کنیم و حالمان خوب است و خوشحال و پرانرژی هستیم و این یعنی سپاسگزاری. سپاسگزاری از حال خوبمان، فرقی نمی‌کند که یک هفته است که وارد کنگره شده‌ایم، یا چند ماه و یا چند سال؛ چه مسافر باشیم و چه همسفر. در این جشن، نکته مهم این است که حالمان خوب است و در کنار کسانی هستیم که نقطه مشترک با ما دارند، کسانی که حالشان خوب است و حال خوب را به دیگران هدیه می‌دهند، بدون هیچ چشمداشتی و بدون هیچ حقوقی به ما خدمت می‌کنند.

پیامی زیبایی در لژیون سردار داریم  که برای عزیزانی که  اعضای لژیون سردار نیستند و این پیام را نشنیده‌اند به اشتراک می‌گذارم؛

«اگر بنایی آباد باشد، اما ساکنین آن خراب باشند، بنا هم به‌تدریج به نابودی می‌رود. اما ساکنین آباد در بناهای خراب و ویرانه‌ها می‌توانند آن‌ها را احیا کنند.و اما این پیام آسمانی است:

اگر انسانی را احیا کنیم، گویی تمام انسان‌ها را احیا کرده‌ایم و اگر انسانی را نابود کنیم، گویی تمام انسان‌ها را نابود کرده‌ایم.

امروز باید بدانیم برای سازندگی و آبادانی، به سه رکن اصلی و اساسی نیاز داریم که شامل: علم و دانش، نیروی متخصص، و پول و سرمایه است. بدون پول و سرمایه، سازندگی و آبادانی ممکن به نظر نمی‌رسد.

در کنگره ۶۰، انسان‌ها و خانواده‌ها پیوسته احیا شده و به زندگی برمی‌گردند. حال در نظر بگیرید که چه تعداد پسران، دختران، زنان، مردان، پیران و جوانانی که در اثر اعتیاد در حال پرپر شدن و خاکسترشدن هستند و ما می‌توانیم با فراهم‌کردن پول و سرمایه و ایجاد شعب، از نابودی آنها جلوگیری کنیم.

اکنون سؤال این است: آیا یاری‌رسانی هست که بتواند با گام‌های کوتاه یا بلند از این ویرانی‌ها و نابودی‌ها جلوگیری نماید؟
تا خداوند به که رخصت دهد!»   بنیان‌ کنگره ۶۰

پیام آقای مهندس گویای تمام مفهوم گلریزان است که به این زیبایی بیان شده است. وقتی نام گلریزان به گوش ما می‌خورد، به یاد کسانی می‌افتیم که در زورخانه جمع می‌شوند و مبالغی را برای کسانی که عروسی یا خانه خریدن و....دارند، جمع‌آوری کرده و به آن‌ها کمک می‌کنند. هنوز هم در برخی خانواده‌ها این رسم قشنگ وجود دارد که برای ازدواج دختران و پسران، پولی جمع می‌کنند تا در شادی آن‌ها شریک شوند و کمکی به آنها نمایند.

اما گلریزان در کنگره ۶۰ معنای دیگری دارد. در ابتدا، گلریزان با عنوان لژیون مالی برگزار می‌شد، اما بعد از مدتی، لژیون سردار را آقای مهندس ایجاد کردند تا کسانی که تمکن مالی خوبی دارند، در این لژیون عضو شوند و خدمت مالی هم داشته باشند.

بعد از مدتی تعدادی از اعضا درخواست کردند که مبلغ سردار که ۵ میلیون تومان بود را به‌صورت قسطی پرداخت کنند، اما آقای مهندس اجازه ندادند و فرمودند تنها کسانی می‌توانند در این لژیون شرکت کنند که توان مالی خوبی دارند و به‌خاطر اصرار اعضای کنگره، این اجازه داده شد که مبلغ را به‌صورت قسطی پرداخت کنند.

همان‌طور که می‌دانید، کنگره یک سازمان مردم نهاد (NGO) است که به طور مستقل و خودگردان فعالیت می‌کند و تمامی کسانی که به‌عنوان مسافر یا همسفر در کنگره حضور دارند، به‌صورت داوطلبانه  در بخش مالی کمک می‌کنند.در کنگره سه بخش اصلی وجود دارد که به عنوان ارکان اصلی کنگره شناخته می‌شوند: نیروی مالی، نیروی متخصص، و نیروی علمی.

بخش علمی که توسط جناب مهندس در کتاب‌ها و سی‌دی‌ها و کارگاه‌های آموزشی و..،به ما انتقال داده می‌شود. نیروی متخصص شامل کسانی است که در کنگره آموزش‌دیده، درمان شده‌اند و رهایی گرفته‌اند و خدمت می‌کنند.

بخش مالی که اهمیت بسیاری دارد، توسط خود اعضای کنگره تأمین می‌شود. ما چه مسافر و چه همسفر باشیم، فرقی ندارد و همه باید به این سیستم که متعلق به خودمان است، کمک کنیم و از دیگران توقع نداشته باشیم، تا سیستم به‌راحتی و به طور خودکفا و مستقل به فعالیت خود ادامه دهد.

من که از دل خانواده اعتیاد هستم ،و با همدردم نقطه مشترک دارم ، آیا از دیگرانی که در این وادی نیستند،نباید بیشتر همراه و همگام باشم؟ و همان‌طور که آقای مهندس می‌گویند؛ ما باید روی پای خود بایستیم.

هر مسافر و همسفری که در کنگره ۶۰ سفر می‌کند، به طور تقریبی مبلغی معادل ۱۰۰ میلیون تومان برای درمان و آموزشش هزینه می‌شود. اگر یک خانواده ۴ نفره را در نظر بگیریم که چه هزینه سنگینی را برای پوشاک، خوراک و مسکن صرف می‌کنند، مبلغی که در کنگره با هزاران نفری که عضو هستند، هزینه می‌شود مبلغ کمی نیست. حال چگونه می‌توانیم این سیستم را بدون مشارکت مالی اعضا به چرخش درآوریم؟

تمام مبلغی که به کنگره واریز می‌شود، به‌دقت محاسبه شده و هر ریال آن به‌طور مشخص حساب‌رسی می‌شود. این مبالغ صرف هزینه‌های زمین ،تحقیقات ، هزینه‌های نمایندگی های جدید و... می‌شود تا مسافران به درمان و در کنار همسفرانشان به رهایی برسند.

من سال  91 به کنگره آمدم و از سال ۹۸ عضو لژیون سردار هستم. در شعب مختلف کنگره از جمله ارغوان تهران، میخک مشهد و لاله کرج عضویت داشته‌ام که به‌خاطر سپاسگزاری از آنچه که دریافت کرده‌ام و برای بهبود وضعیت خودم و مسافرانم، این مشارکت مالی را انجام داده‌ام.

وقتی وارد کنگره شدم، هیچ‌کس از من نخواست که ابتدا مبلغی پرداخت کنم تا به مشکلات و دردهایم گوش دهند و برای انتخاب راهنما هم مبلغی واریز نکردم و همه چیز بر مبنای عشق و عقل و ایمان بوده و هست. همان‌طور که آقای مهندس گفته‌اند؛ هر کسی از این در وارد می‌شود، نانش دهید و از ایمانش مپرسید.

اعضای کنگره در شروع سفرم به من کمک کردند. اصل فلسفه کنگره این است که «یکی برای همه و همه برای یکی» پس حالا که به حال خوش و درمان رسیده‌ام، من هم باید کمک کنم. خدمت در جای خود ارزشمند است، اما مهم‌تر از آن این است که بتوانم کمک مالی هم داشته باشم تا یک فرد به‌درستی سفر کند و به رهایی برسد.

هدف این است که ان‌شاءالله در آینده‌ای نزدیک، ساختمانی‌هایی مجزا برای همه خانم‌های مسافر در شهرهای مختلف ایجاد شود و در این زمینه ما باید فعال باشیم. این امر نه‌تنها برای دیگران، بلکه برای خودمان نیز مهم است. هر خانم و دختری در هر جای این آب‌وخاک، حق حال خوش و زندگی خوب و درمان را دارد که ما اگر دست‌به‌دست هم دهیم به مهر، این کار با تدابیر و درایت آقای مهندس و دیده‌بانان، قابل‌انجام است.

امیدوارم امسال یک گلریزان عالی داشته باشیم و به آقای مهندس و دیده‌بان محترم خانم مونا اعلام کنیم که؛ ما شاکر آنچه که به دست آورده‌ایم، هستیم. از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، از همه شما متشکرم.

نگارش: مسافر مریم - لژیون یکم - نمایندگی لاله کرج
ویراستار: راهنما مسافر فتان - لژیون چهارم نمایندگی لاله کرج
عکس: راهنما مسافر فرزانه - لژیون پنجم نمایندگی لاله کرج
بازبینی و ارسال: همسفر فاطمه