وقتی انسان به قدرت تشخیص می‌رسد، می‌تواند خیلی راحت از مادیات عبور کند

جلسه سوم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دامغان به استادی همسفر محبوبه، نگهبانی پهلوان همسفر راضیه و دبیری پهلوان همسفر زهرا با دستور جلسه «گلریزان» در روز دوشنبه 19 آبان‌ماه 1404 ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محبوبه هستم؛ همسفر. در ابتدا خداوند را شاکرم که به من فرصت داده شد تا بار دیگر در جمع همسفران محبت، همسفران عزیز و با عشق شعبه دامغان برای خدمتگزاری حضور داشته باشم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان ممنونم که اگر ایشان نبودند؛ محبت‌ها و بخشش‌های این بزرگوار و خانواده محترمشان نبود، امروز این سقف نبود و من محبوبه هم اینجا نبودم. جا دارد که در ابتدا از سیستم کنگره قدردان باشم که باعث شد امروز من در این جایگاه قرار بگیرم. از ایجنت و مرزبانان گرامی سپاسگزارم که فرصت را به من دادند؛ این عزیزان در شعبه خدمت می‌کنند تا شعبه‌ی رو به رشد و خوبی را داشته باشیم؛ هم‌چنین از تک‌تک اعضای سردار سپاسگزارم.

این هفته، هفته و جشن گلریزان است؛ این هفته را به جناب مهندس و به استادشان، استاد سردار تبریک می‌گویم. امید دارم در کنار هم هفته و جشن بسیار خوب و پر خیر‌و‌برکتی را داشته باشیم. در خصوص گلریزان، داشتم فکر می‌کردم در طی یکی دو هفته‌ی گذشته که به این جشن نزدیک می‌شدیم؛ همه‌ی شعبه‌ها در تکاپوی بسیار زیادی بودند؛ از راه‌های دور و نزدیک مهمان دعوت می‌کردند؛ مخصوصاً پهلوان‌های عزیز را به شعبه‌های خودشان دعوت می‌کردند؛ این عزیزان از راه‌های بسیار دور به شعبه‌ها سر می‌زنند؛ واقعاً هدف چیست؟ دلیل چیست که انسان‌ها این مسافت‌ها و سختی‌ها را طی می‌کنند و حضور پیدا می‌کنند؟ فکر می‌کنم مهم‌ترین دلیلش می‌تواند در همان آگاهی‌دادن باشد؛ این‌که همه افرادی که در کنگره ۶۰ خدمتگزارند، خیلی از مسائل را پشت سر می‌گذارند؛ فقط و فقط برای این‌که یک نفر به آگاهی برسد؛ یک نفر به دانش برسد و یک نفر به محبت و عشق واقعی نزدیک شود.

جشن گلریزانی که هر ساله در کنگره ۶٠ برگزار می‌شود را در بیرون از کنگره هم داشته و داریم و شاید عزیزان با این واژه آشنا باشند؛ اما تفاوتی که جشن گلریزان کنگره ۶۰ و گلریزان در بیرون از کنگره دارد این است که در بیرون، گلریزان برگزار می‌شود تا به یک نفر یا حداکثر یک خانواده کمک مالی انجام شود تا آن فرد و آن خانواده از مشکل و گرفتاری بیرون بیایند؛اما در کنگره ۶۰ وقتی جشن گلریزان برگزار می‌شود، بحث کمک نیست؛ بحث بخشش است؛ در این هفته،نه تنها یک انسان نه تنها یک خانواده؛ بلکه به نظر من، یک نسل و انسانیت، نجات پیدا می‌کند و این است که قابل احترام است؛ این است که ارزشمند است.
ما هر ساله با تدبیر جناب مهندس عزیز می‌آییم و این مراسم را به بهترین شکل برگزار می‌کنیم؛این‌که می‌گویم به بهترین شکل؛ برای این است که هر کس خودش حد و اندازه خودش را می‌داند؛ هر کس خودش حد و اندازه جیبش را می‌داند؛ هر کس خودش توان مالی خودش را می‌داند؛ هر کس خودش توان دانایی و جهان بینی‌اش را می‌داند و می‌آید بی‌منت و بدون هیچ چشم داشتی می‌بخشد.

این‌که امروز من محبوبه در این جشن حضور پیدا کرده‌ام و یا تک‌تک شما عزیزان که امروز در جشن گلریزان هستید؛ به نظر من خودش واقعاً یک موهبت است که به هر کسی داده نمی‌شود؛ شاید عزیزانی بودند که امروز می‌توانستند نباشند یا به هر دلیلی نیستند؛ اما اینکه امروز هستم و حضور دارم این نشانه خوبی است؛ نشانه این است که نگاه خداوند به من است و خداوند مرا خیلی دوست دارد که امروز در این جشن قرار گرفته‌ام؛ پس من باید شکرگزار باشم و در واقع حرمت این جشن را نگه دارم؛ این‌ها است که این مراسم را ارزشمند می‌کند.

آن چیزی که در جشن گلریزان اتفاق می‌افتد که برای خود من خیلی جالب است این است که عزیزان می‌آیند و امروز از مالشان می‌گذرند؛ چیزی که می‌تواند عصاره جان باشد؛ مال. خیلی از افراد هستند که می‌توانند از جانشان بگذرند؛ ولی از مالشان نمی‌توانند بگذرند؛ اما با آموزش‌هایی که آقای مهندس به ما داده‌اند، باعث شدند که انسان به آن مرحله از دانایی برسد. وقتی انسان به قدرت تشخیص می‌رسد، می‌تواند خیلی راحت از مادیات عبور کند و این با چیزی جز دانایی و آگاهی میسر نمی‌شود.

آقای مهندس در سی دی اخیرشان بیان کردند؛ به انسان‌ها آموزش داده می‌شود تا انسان‌ها به مرحله‌ای از تزکیه و پالایش برسند؛ چرا به مرحله تزکیه و پالایش برسند؛ برای این‌که به خدا نزدیک شوند؟ نه، برای این‌که بتوانند زندگی بهتری داشته باشند. مرحله بخشش و گذشتن از مال، بخشی از تزکیه و پالایش است که به نظر من و طبق تجربه‌ای که من در این سال‌ها، طی خدمت در کنگره به دست آورده‌ام؛ بخش اعظمی از تزکیه و پالایش انسان به این جشن گلریزان، گذشتن از مال، بخشیدن و انفاق کردن برمی‌گردد. وقتی انسان می‌بخشد، می‌دهد؛ بدون تمنا، بدون منت؛ دریچه‌ای به روی انسان باز می‌شود؛ چه در صور آشکار و چه در صور پنهان. درست است که عزیزان وقتی می‌دهند، هیچ توقعی ندارند؛ اما این قانون کائنات است؛ قانون هستی است؛ قانون الهی است که وقتی تو انفاق کنی یا ببخشی، ده‌ها برابر و یا حتی صدها برابرش به تو برمی‌گردد. این‌که می‌گویم جزو قوانین است؛ در قرآن آمده است؛ قانون معکوس‌ها که جزو سرالأسرار است؛ برای چه می‌گویم سرالأسرار؟ چون خیلی‌ها با این سوال مواجه‌اند که چرا پولشان را می‌دهند؛ اما باز پولشان زیاد می‌شود؟ چرا از وقتشان می‌گذرند، به انسان‌ها خدمت می‌کنند؛ اما خیر و برکت وقت در زندگیشان هست؟ چرا وقتی مهمان دعوت می‌کنیم و باید خرج کنیم؛ اما مهمان خیر و برکت بیشتر با خود می‌آورد؟ چرا هرچه تعداد فرزندان بیشتر می‌شود؛ رزق و روزی آن خانواده بیشتر می‌شود؟ چرا وقتی پولت را می‌دهی، مالت بیشتر می‌شود؟ این را پهلوان‌ها خوب تجربه کرده‌اند؛ نشانی در بی‌نشانی‌ها خوب تجربه کرده‌اند؛ دنورها، سردارها و حتی آن عزیزی که از مقدار اندکی که داشت، گذشت؛ خیلی خوب تجربه کرده‌اند و خیر و برکتش را در زندگی دیده‌اند.

به خاطر چیست؟ دلیلش همان سرالاسرار است که در قرآن آمده است؛ گفته‌ی من نیست؛ فرموده خداوند است؛ این‌که خداوند می‌گوید تو این کارها را انجام بده، این معکوس‌ها برایت اتفاق می‌افتد. تو از آن طرف می‌دهی؛ از این طرف زیاد می‌شود. چیزی که من طی این مدت فهمیده‌ام و آن چیزی که آقای مهندس در سی‌دی‌های اخیرشان بیان نمودند؛ اگر دقت کنید؛ بیشتر بحث بر سر همین قضیه است که دارند قوانین را به ما یاد می‌دهند؛ چیزی که در هستی وجود دارد؛ برای این‌که من محبوبه زندگی راحت و خوشی داشته باشم، همین.

ما قرار نیست که شب و روز چله بگیریم تا به خدا نزدیک بشویم یا حتی برای بعد دیگرمان که بخواهیم ببخشیم تا به بهشت برسیم؛ نه، همه چیز برای این بعد ماست؛ چون اگر شما این دنیا، این بعد و حیاتتان را ساختید؛ مطمئن باشید که بعدهای دیگر شما ساخته خواهد شد.
وقتی از پول یا مالم می‌گذرم، حسی که تجربه می‌کنم، حس عدم وابستگی است؛ عدم وابستگی به دنیا و مادیات؛ آن‌وقت زندگی راحت می‌شود؛ چون دیگر وابستگی نداری؛ دیگر چشم‌و‌هم‌ چشمی وجود ندارد؛ چرا که وقتی وابستگی نداشته باشم، چشم من به دنبال وسایل، خانه و ماشین آن‌چنانی دیگری نیست؛ چون تزکیه و پالایش در من صورت گرفته است؛ آن اتفاق در من صورت گرفته‌ است؛ اینجاست که می‌گویند؛ سوار بر مادیات می‌شویم. وقتی بر مادیات سوار می‌شوی، می‌بینی چقدر زندگی لذت بخش است) هرجا تو خواستی، پرداخت می‌کنی؛ پول برای تو تعیین و تکلیف نمی‌کند؛ این تو هستی که برای پولی که داری تعیین و تکلیف می‌کنی و واقعاً می‌بینی که چقدر زندگی زیباست؛ این‌که با این بخشش و پرداخت، هم خود به آرامش و حال خوش می‌رسی و هم از دیدن حال خوش دیگران لذت می‌بری؛ رسیدن به این مرحله، یک مرحله خاص است و همه افراد نمی‌توانند این مرحله را تجربه کنند.

اجازه تشکیل لژیون راهنما همسفر فریبا:

در ادامه شاهد تصاویر جشن گلریزان هستیم:

تایپیست: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مریم ( لژیون اول)
ویرایش و ارسال: راهنما همسفر آرزو
همسفران نمایندگی دامغان