جشن گلریزان جشن شکوفایی ایمان بچه‌هاست.

جلسه دوم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره۶۰ نمایندگی پاکدشت با استادی راهنمای محترم مسافر مصطفی، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر غلامحسین با دستور جلسه " گلریزان" دوشنبه 19 آبان ماه 1404 ساعت 17 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مصطفی هستم یک مسافر
خدا را شاکر و سپاسگزارم که یک روز دیگر اجازه نفس کشیدن در اتمسفر کنگره را به من داد و از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم.
جشن گلریزان به نظر بنده جشن شکوفایی ایمان بچه‌هاست و نشان‌دهنده  این است که نسبت به عملکرد خود و دیگران شاکر هستیم.
در فرهنگ ما ایرانی‌ها هر موقع مردم یک منطقه به مشکل مالی می‌خوردند یکسری پهلوان بودند که در زورخانه‌ها می‌آمدند جشنی بر پا می‌کردند به نام گلریزان و آن‌هایی که می‌خواستند  از انسان‌های دردمند رفع مشکل کنند دورهم جمع می‌شدند و هر کس به‌قدر توان خود مشارکت می‌کرد و در کنگره از اسم آن الگو گرفته شده است ولی عملکرد آن فرق دارد.
ما در کنگره یاد گرفته‌ایم اگر خداوند اقیانوس است ما نیز قطره‌ای از این اقیانوس هستیم، وقتی خداوند می‌خواهد خود را به ما معرفی کند یکی از صفاتش بخشندگی است یعنی این صفت در ما هم وجود دارد ولی در زمان مصرف این تفکر وجود نداشت و همه این‌ها را مدیون کنگره 60 هستیم.
من اگر گذشته خود را به یاد بیاورم قطعاً در این گلریزان با تمام وجود شرکت خواهم کرد، شاید در زمان مصرف خیلی چیزها در اختیار من بود ولی جزء داشته‌های من نبود و نمی‌توانستم از آنها استفاده کنم، کنگره این مسیر را به من نشان داد که زنده‌یاد آقا کوروش می‌گفتند آقای مهندس میگویند تو در مسیر صراط مستقیم باش آن اتفاق خوب در زندگی تو رخ خواهد داد.
قبل از ما کسانی هزینه این صندلی‌ها و اختیاراتی که ما داریم را داده‌اند بدون اینکه بدانند ما که هستیم و یا ما شناختی از آنها داشته باشیم و این زنجیره به جلو می‌رود و این تازه بعد فیزیکی و زمینی داستان است در جهت کمک به انسان‌های دردمند، ما مصرف‌کننده‌ها انسان‌های بسیار بخشنده‌ای هستیم و در وجودمان همیشه هست، حالا بستر این بخشیدگی فراهم شده است، حرکت سماوی این قضیه همان چیزی است در ساختار هستی نظاره‌گر آن هستیم، روش عملکرد کائنات به‌صورت خاصی است هرچه بکاری درو خواهی کرد و نکاشته برداشتی نیست.

نکته اصلی یادگیری بخشش است یعنی من توقعی بعد از بخشش نداشته باشم. نقطه وصل من به کنگره لژیون سردار بود همه ما ممکن است در بدو ورودمان به کنگره وضعیت مناسبی نداشته باشیم چه ازنظر مالی و چه جسمی و خانوادگی و من هم دقیقاً این‌گونه بودم.
بخشیدن واقعاً لیاقت می‌خواهد و باید به‌اندازه آن بخشش شده باشی، در سال اول به‌واسطه تخریب‌های دوران مصرف توانایی عضویت در لژیون سردار را نداشتم و تا سال بعد و گلریزان بعدی همیشه این خواسته در ذهن من مرور می‌شد که بتوانم آن را تجربه کنم، به قول آقای مهندس: آب کمتر جو تشنگی آور به دست تا بیاید آب از بالا و پس
امیدوارم روز چهارشنبه جشن گلریزان خوبی را کنار هم سپری کنیم.

عکس: مسافر مجتبی لژیون 8

تایپ، ویراستاری: مسافر رضا لژیون 12

بارگذاری: مسافر احمد لژیون 9