جایگاه انواع حس در انسان

«صفت گذشته در انسان صادق نيست؛ چون جاری است». ما واقعاً خيلی چيزی‌ها‌ را نمی‌دانیم. عقل و یا تفکر و اندیشه انسان طول و عرض دارد. شايد سن ما ازلحاظ طولی بالا رفته باشد؛ ولی‌ از لحاظ عقلی یا عرضی بالا نرفته است. صوت به‌تنهایی هيچ مفهومي ندارد، وقتی پشت سر هم قرار می‌گيرند، معنا و مفهوم پیدا می‌کنند و اطلاعات را منتقل می‌کنند. اگر صوت نبود، اتصال، حیات و زندگی هم نبود و سکوت محض بود و هیچ مفهومي نمی‌توانست، پدیدار شود.

هرکس بر مبنای تلاش و كوشش خود در جامعه جايگاه خودش را مشخص می‌كند. خداوند به همه انسان‌‌ها اختيار كامل داد؛ ولی هرکس خود تعیین مي‌كند که در چه جایگاهی باشد. انسان می‌تواند صفت‌های بد خود را تغيير بدهد تا به صلح و آرامش برسد. اگر کسی راحت نمی‌خوابید و با دیگران در جنگ است در جهل به سر می‌برد.

گاهی ما به جهل خود چسبیده و پا‌فشاری می‌کنیم، پس در صلح و آرامش نيستیم؛ بايد صفات ناپسند و زشت خود را تغییر دهیم تا به صلح برسیم؛ اما چه کسی می‌تواند این کار را انجام دهد؟ اولين قدم برای تغيير صفت قبول مشکل یا صفت ناپسند است. گاهی اصلاً قبول نداریم که مشکلات در ما وجود دارد و اسم دیگری روی آن می‌گذاریم.

حس مانند خداوند است، در تمام هستی و نیستی موجود و رویت‌ناپذیر؛ اما هم‌نام خودش قابل حس است. دو موجود بايد هم‌جنس باشند تا توسط یکدیگر حس شوند. حس اولین چیزی است که قوه عقل را به کار می‌اندازد. اگر حس‌های پنچ‌گانه نبود، عقل كار نمی‌كرد. پيام‌های نور و صوت توسط حس دريافت می‌شود. اگر حس خوب كار كند و‌ آرام باشد، انسان به شادی و شعف می‌رسد. همانند حس دوست داشتن، عشق ورزیدن و یاری رساندن به انسان‌ها و کل هستی که عبد بودن انسان را با اختیار کامل به تصویر می‌کشد.

عبد بودن؛ یعنی بنده بودن و بنده بودن؛ یعنی به‌کل هستی، اعم از انسان‌ها و سایر موجودات و طبیعت خدمت کردن و یاری‌رساندن است. با تزكيه می‌توانیم از حس‌ها‌ی پنج‌گانه عبور کنیم و وارد مرحله بالا‌تری شده و آنگاه‌ می‌توانیم دریافت الهام داشته باشیم. افسوس که حس منفی و مخرب ما قوی و نيرومند شده است و ما با دستان خود جهل و‌ بدبختی برای خودمان فراهم کرد‌ه‌ایم. با فکر و انديشه خود باعث نابودی خود شد‌ه‌ایم و بعد می‌گوییم تقصير ما چه بود؟ ما نمی‌خواستيم که به این دنيا بیاییم.

در انسان جايگاه نور، چشم‌ها و جایگاه صوت، گوش‌ها و جایگاه حس مرکزی، قلب یا دل است. نور و صوت می‌توانند هم بد و هم خوب باشند؛ البته نور آلوده همان نار است. کار انسان هم همین است که نار صور پنهان خود را ذره‌ذره پالایش و خالص کند تا تبدیل به نور شود. اگر بخواهيم صفت گذشته را تغيير دهيم؛ بايد حس ما تغيير كند تا دريافت‌ها و افكار ما نیز تغيير كنند و صفت‌های بد به صفات خوب تبدیل شوند.

منبع:
سی‌دی وادی دهم بخش ۲، مهندس حسین دژاکام

نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر اسرین (لژیون بیست‌وسوم)
رابط خبری: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر فخری (لژیون بیست‌وپنجم)
ارسال‌کننده: همسفر سميه رهجوی راهنما همسفر بهجت (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی آکادمی