وقتی می بخشی درونت نور می گیرد

در جهان‌بینی کنگره ۶۰ گفته می‌شه که نفس، مجموعه‌ی خواسته‌های انسان است؛
خواسته‌های مثبت (ارزشی) و خواسته‌های منفی (ضد ارزشی).

تزکیه یعنی پاک‌سازی، پالایش و تربیتِ نفس تا خواسته‌های آن به‌سمت تعادل حرکت کند.
یعنی یاد بگیریم از ضد ارزش‌ها مثل ترس، حرص، خشم، حسادت، منیت و بخل فاصله بگیریم، و جای آن‌ها را با صفات ارزشی مثل عشق، صبر، محبت، شکرگزاری و بخشش پر کنیم.

به زبان ساده‌تر:
تزکیه‌ی نفس یعنی تربیت خواسته‌ها برای رسیدن به آرامش، تعادل و ایمان.
اما بخشش چه نقشی در تزکیه دارد؟

بخشش، یکی از قوی‌ترین ابزارهای تزکیه‌ی نفس است.
چون بخشیدن، مستقیم با گره‌های درونی انسان سر و کار دارد.
وقتی انسان می‌بخشد، در واقع در حال پاک‌کردنِ یکی از ضد ارزش‌های اصلی نفس است: بخل و ترس از کم شدن.
هر بار که می‌بخشیم، یک دیوار از ترس یا منیّت در درون‌مان فرو می‌ریزد.
در آن لحظه، خواسته‌های ضد ارزشی ضعیف می‌شوند و خواسته‌های ارزشی قدرت می‌گیرند.

به همین دلیل است که بعد از بخشیدن، احساس سبکی و آرامش به سراغمان می‌آید؛ چون نفس، لحظه‌ای از آلودگی رها شده است.
بخشش، پالایش درونی است.
بخشش فقط دادن پول یا چیز مادی نیست؛ بلکه رها کردن دل از حساب‌گری، قضاوت و منیّت است.

گاهی بخشیدن یعنی گذشت از کسی که ما را رنجانده، گاهی یعنی دادن زمان، انرژی یا حتی لبخند.
و در گلریزان، این بخشش در قالب مالی، اما با نیتِ تزکیه‌ی نفس انجام می‌شود.
در آن لحظه، ما در ظاهر کارت می‌کشیم، اما در باطن، داریم نفس خود را تربیت می‌کنیم تا بداند: «من از جنس ترس و بخل نیستم، من از جنس محبت و آرامش هستم»

در جهان‌بینی گفته می‌شود: «اگر می‌خواهی به ایمان برسی، باید تزکیه شوی، و اگر می‌خواهی تزکیه شوی، باید ببخشی.» زیرا بخشش، باعث باز شدن گره‌های درونی می‌شود.
نفسِ آلوده، بسته و تاریک است؛ اما وقتی می‌بخشی، درونت نور می‌گیرد.

انگار اکسیژنی تازه به درونت وارد می‌شود. به همین دلیل، انسان‌های بخشنده، آرام‌تر، رها‌تر و باایمان‌ترند، نه به خاطر آنچه داده‌اند، بلکه به خاطر آنچه در نفسشان تغییر کرده است.
تزکیه‌ی نفس یعنی حرکت از ظلمت به نور و بخشش، یکی از نردبان‌های اصلی این صعود است.

در مسیر گلریزان، ما فقط در حال کمک به دیگران نیستیم؛ بلکه در حال آموزشِ بخشیدن به نفسِ خودمان هستیم.
و همین‌جاست که مفهوم زیبای جهان‌بینی معنا پیدا می‌کند: با بخشش، بزرگ می‌شوی؛ با گذشتن، آزاد می‌شوی؛ و با بخشیدن، به آرامش می‌رسی.

منبع: سخنان و سی دی های مهندس دژاکام و استاد امین دژاکام

نویسنده: راهنما همسفر وحیده ( لژیون پنجم)

عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مریم ( لژیون اول)

ویرایش و ارسال: راهنما همسفر آرزو

همسفران نمایندگی دامغان