گروه خانواده_عشق به خانه دوم

دستور جلسه هفته:《گل‌ریزان در کنگره ۶۰》
گل‌ریزان یکی از زیباترین و تأثیرگذارترین مراسم‌هایی است که در کنگره ۶۰ برگزار می‌شود. این مراسم، جلوه‌ای از عشق، بخشش، محبت و انسان‌دوستی است. در کنگره ۶۰، گل‌ریزان فقط یک جمع‌آوری کمک مالی نیست، بلکه جشنی از همدلی و ایمان است که اعضا با عشق در آن شرکت می‌کنند.
هدف اصلی گل‌ریزان در کنگره ۶۰، حمایت از بنیان کنگره، تأمین هزینه‌های برگزاری جلسات، ساخت سالن‌ها و شعب جدید و همچنین کمک به افرادی است که توان مالی بالایی ندارند اما در مسیر درمان اعتیاد گام برمی‌دارند. این مراسم هر سال با شور و اشتیاق فراوان و در زمان مشخصی برگزار می‌شود و یکی از مهم‌ترین مناسبت‌های سالانه کنگره است.
در روز گل‌ریزان، همه اعضا با دل‌های پاک و لبخندهای زیبا در کنار هم جمع می‌شوند. هیچ‌کس به مقدار پولی که می‌دهد توجه نمی‌کند، بلکه نیت و احساس عشق مهم است. حتی اگر کسی فقط مبلغ اندکی بدهد، همان ارزش را دارد که دیگری مبلغ بالایی پرداخت کند، چون نیت و حس محبت در هر دو یکی است.
گل‌ریزان یادآور این حقیقت است که انسان می‌تواند با دل دادن، زندگی خود و دیگران را زیباتر کند. اعضای کنگره ۶۰ یاد گرفته‌اند که بخشش و خدمت، پایه‌های اصلی آرامش و رهایی‌اند. وقتی در مراسم گل‌ریزان شرکت می‌کنند، احساس سبکی و شادی درونی در آن‌ها ایجاد می‌شود، چون از خود گذشته‌اند و برای دیگران قدم برداشته‌اند.
در این مراسم، بنیان‌گذار محترم کنگره ۶۰، مهندس حسین دژاکام، با سخنان پرانرژی و الهام‌بخش خود، اعضا را به بخشندگی و یاری دعوت می‌کند. او بارها گفته است که کنگره ۶۰ با عشق مردم زنده است، نه با پول آن‌ها؛ زیرا اگر عشق و ایمان نباشد، هیچ بنایی پابرجا نمی‌ماند.
گل‌ریزان فرصتی است تا هرکس به اندازه وسع خود در ساختن آینده‌ای بهتر سهیم باشد. در این روز، کسانی که زمانی اسیر اعتیاد بوده‌اند، اکنون با دستان باز و دل‌های روشن، به دیگران کمک می‌کنند تا از تاریکی بیرون بیایند. این چرخش زیبا از گرفتن به دادن، از خودخواهی به محبت، معنای واقعی رهایی را نشان می‌دهد.
محیط گل‌ریزان همیشه پر از شور و اشتیاق است. اعضا دسته‌جمعی و با افتخار کمک‌های خود را اعلام می‌کنند. در چهره هر کس نوری از عشق و امید دیده می‌شود. بعضی از اعضا در همان لحظه تصمیم می‌گیرند بیشتر کمک کنند، چون انرژی جمع، آن‌ها را سرشار از حس خوب می‌کند.
یکی از زیبایی‌های گل‌ریزان در کنگره ۶۰، این است که هیچ‌کس مجبور به کمک نیست. همه با دل خود می‌آیند و هرکس با نیت خالص خودش می‌بخشد. همین آزادی و صداقت است که این مراسم را متفاوت و خاص کرده است.
گل‌ریزان نمادی از اتحاد، وفاداری و قدردانی است. اعضا می‌دانند اگر روزی کنگره نبود، شاید زندگی دوباره‌ای هم برایشان نبود. پس با عشق، به خانه دوم خود کمک می‌کنند تا دیگران هم بتوانند نجات پیدا کنند.
در پایان مراسم گل‌ریزان، فضای سالن پر از عشق و انرژی مثبت است. اشک شوق در چشمان بسیاری از اعضا دیده می‌شود، چون می‌دانند در کنار هم بودن و محبت کردن، زیباترین شکل زندگی است.
کنگره ۶۰ با برگزاری این مراسم نشان می‌دهد که درمان اعتیاد تنها با دارو یا علم انجام نمی‌شود، بلکه عشق، ایمان و کمک به دیگران نیز بخش مهمی از مسیر رهایی است. گل‌ریزان هر سال یادآوری می‌کند که ما انسان‌ها وقتی در کنار هم باشیم، می‌توانیم جهان را زیباتر کنیم.
بخشیدن در گل‌ریزان، در واقع بخشیدن به خود است. هر کمک مالی، بذر نیکی و آرامشی است که در دل انسان کاشته می‌شود و روزی در قالب عشق، خوشبختی و رضایت به او بازمی‌گردد.
در کنگره ۶۰، گل‌ریزان تنها یک روز خاص نیست، بلکه نماد فرهنگ محبت و همدلی است که در تمام طول سال ادامه دارد. اعضا یاد گرفته‌اند که همیشه یار و همراه یکدیگر باشند.
بنابراین، گل‌ریزان در کنگره ۶۰ فقط مراسمی برای جمع‌آوری پول نیست، بلکه یک درس بزرگ انسانیت است؛ درسی درباره‌ی عشق، بخشش، خدمت و شکرگزاری.

نویسنده:همسفر مریم(لژیون اول)
ویرایش، ویراستاری و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر ریحانه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی قشم