هنگامی که انسان پارامتر های زمانی را حذف کند؛ دچار آسیب می‌شود

جلسه هشتم از دور چهاردهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ ویژه مسافران نمایندگی امام قلی خان با استادی راهنما مهدی صادقی، نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه « وادی نهم» سه شنبه  13 آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر. از خداوند سپاسگزارم که این حال خوش را به من هدیه داده است؛ از ایجنت محترم، گروه مرزبانی، نگهبان جلسه و تمامی شما عزیزانی که اجازه داده‌اید که بنده در این جایگاه خدمت کنم، بسیار ممنونم.

و اما در رابطه با دستور جلسه چیزی که به‌شخصه از کنگره ۶۰ برداشت کردم این است که یک سری ملاک‌‎هایی برای میزان آموزش‌هایی که گرفته‌ام وجود دارد که وادی نهم، یکی از همان ملاک‌هاست؛ در واقع وادی نهم برای من روشن می‌نماید که آیا از تاریکی خارج شده‌ام؟
قبل از ورود به کنگره ۶۰، انواع اتفاقات ناگوار برایم رخ می‌داد و بنده با توجه به حسی که در آن موقع داشتم، واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دادم؛ اما اکنون با توجه به آموزش‌هایی که در کنگره ۶۰، می‌خواهم ببینم، واکنشم به اتفاقات ناگوار چیست؛ لذا وادی نهم، برای من به‌نوعی همانند یک ترازو عمل می‌کند که متوجه شوم چه اتفاقی برایم افتاده است.
در متن این وادی، بنیان کنگره ۶۰ از نیروهای تخریبی، به‌عنوان نیروهای مکمل، نام برده‌اند؛ در حقیقت تفاوت موجود زنده و انسان با سایر موجودات در همین است، چرا که اگر نیرویی بیش از اندازه به انسان وارد شود، قادر به بازسازی خود از درون است؛ اما در سایر موجودات غیر جاندار، این‌گونه نیست.
مثال بارز وادی نهم، همین روش D.S.T است؛ چراکه داروی O.T با ضریب 0.8 کاهش می‌یابد و بدن به‌راحتی می‌تواند خودش را با میزان دارو در پله‌ بعدی تطبیق بدهد.
در انواع اصناف شغلی به‌وضوح مشاهده می‌نماییم، شخص بدون اینکه آسیبی به جسمش وارد بشود، کارهای دشواری را انجام می‌دهد، زیرا تکرار منظم موضوع در پارامتر زمان را در شغلش رعایت کرده است؛ در واقع این وادی می‌خواهد همین را به من بگوید که در هیچ کاری نمی‌توانم پارامتر زمان را حذف کنم. در اینجا نتیجه می‌گیریم: انسان، هنگامی دچار آسیب می‌شود که بخواهد پارامتر زمان را حذف کند.
در پیام‌های کنگره ۶۰، همواره قرائت می‌کنیم: لزوماً همیشه بهترین راه، کوتاه‌ترین راه نیست و ما به‌وضوح مشاهده می‌کنیم که در روش‌های درمانی دیگر، چگونه به انسان‌ها آسیب می‌رسانند؛ چراکه نقطه تحمل فرد را در نظر نمی‌گیرند و می‌خواهند خیلی سریع، فرد را از چرخه‌ی اعتیاد خارج کنند.
اما در حال نزدیک شدن به جشن گل‌ریزان هستیم که یکی از بهترین جشن‌ها و فرصت‌هایی است که آقای مهندس دژاکام برای ما در نظر گرفته‌اند؛ چراکه ایشان، چند وجهی به زندگی‌هایمان توجه می‌کنند. چقدر خوب است که ما ابتدا اهمیت یک کاری را متوجه بشویم و سپس آن کار انجام بدهیم. در واقع ما برای بخشیدن باید از یک پایه‌ای شروع کنیم. در مسئله‌ی بخشیدن مال و دارایی، اصلاً میزان مالی که می‌بخشید دارای اهمیت نیست، آن مسیری که در آن حرکت می‌کنید مهم است.

آقای امین می‌فرمایند: اگر خواستید وارد وادی بخشش شوید، باید یک مقداری ببخشید که بدن شما متوجه آن میزان بخشش بشود. در روش D.S.T نیز به همین صورت است؛ ما مقداری از دارو را کم می‌کنیم که بدن دچار آسیب نشود و نیز متوجه بشود یک مقداری از دارو کم شده است تا بتواند خودش از نو، مواد شبه افیونی مورد نیاز را تولید کند. شخصی که به‌عنوان مثال ۱۰۰ میلیارد تومان، دارایی دارد و ۶۰ میلیون تومان کمک می‌کند، به نظر شما برایش اتفاق درونی رخ می‌دهد؟ قطعِ به یقین خیر؛ اما شخصی که ۱ میلیون تومان، دارایی دارد و ۵۰۰ هزار تومان می‌بخشد، دچار احساس تغییر درونی می‌شود و برایش دریافت، اتفاق می‌افتد؛ فلذا در هفته‌ی آینده که جشن گل‌ریزان را داریم، به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی و بخشش کنیم که آماده‌ی دریافت درونی باشیم.
آقای امین اشاره می‌کنند: کسانی که دچار تغییرات درونی می‌شوند، مغزشان به بدنشان دستور می‌دهد که مواد شبه افیونی بیشتری تولید کنند؛ این موضوع را به‌وضوح در کسانی که رها شده‌اند و در حال انجام خدمت هستند، مشاهده می‌کنیم، در واقع احساس نیروی بیشتری می‌کنند.
امیدوارم جشن هفته‌ی آینده را از دست ندهید ‌و همگی به بهترین شکل ممکن، در این جشن شرکت کنید. سپاسگزارم که با سکوت زیبایتان به صحبت‌هایم توجه نمودید.

نویسنده: مسافر اشکان لژیون ۹

عکاس: مسافر اهورا لژیون 16

ارسال مطلب: مسافر اهورا لژیون 16