تحمل، نوری در مسیر رهایی

هشتمین جلسه از دوره چهل و چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ارتش به استادی اسیستانت راهنمایان همسفر شهره، نگهبانی همسفر اشرف و دبیری همسفر پروانه با دستور جلسه «وادی نهم (وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌کند.) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۱۲ آبان‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا از ایجنت، مرزبانان، دبیر و نگهبان که اجازه دادند خدمت کنم تشکر می‌کنم و امیدوارم جلسه‌ خوبی را کنار همدیگر داشته باشیم. خیلی خوشحالم که در کنارتان آموزش می‌گیریم و ساختمان جدید جای خیلی قشنگی است. در مورد دستور جلسه که «نقطه‌ تحمل در وادی نهم» است، آقای مهندس فرمودند به‌صورت تدریجی و کم‌کم باشد.

و یک قسمت دستور جلسه خیلی مهم است که ما توجه نمی‌کنیم و آموزش‌هایی درون این وادی به ما داده شده که چه تأثیری روی من گذاشته. بالاخره توی لژیون و اینکه خودمان مطالعه کردیم، نکاتی را آقای مهندس گفته‌اند که از آن استفاده کنیم و به‌کار ببریم.

همان‌طور که طبیعت یک الگو برای ماست و موجودات و درختان را نگاه کنیم، آن‌ها هم نقطه‌ی تحملشان فرق می‌کند. یا حتی آن فلزات را نگاه کنیم که یک‌سری فلزات ذوب می‌شوند؛ اصلاً این‌ها بی‌دلیل نیست و نقطه‌ی تحمل هرکسی با دیگری فرق دارد. یا با موجودات طبیعت هم نقطه‌ی تحملشان فرق دارد، چرا که هرکدام کاربردهایشان با هم فرق دارند و باید بتوانیم در جای مناسب به‌کار ببریم.

نقطه‌ی تحمل ما انسان‌ها با هم یکی نیست؛ حتی اگر به درون خودمان برویم و نگاه کنیم، گاهی با یک صحبت، نقطه‌ی تحملمان خیلی بالا باشد، درصورتی‌که ممکن است فردی با کوچک‌ترین حرفی به‌هم بریزد. پس ما با همدیگر یکی نمی‌شویم. بعضی‌ها با سختی و مشکلات به‌هم می‌ریزند و یکی هم با مسائل و مشکلات، نقطه‌ی تحملش خیلی بالاست.

چون ما خانواده‌هایی هستیم که با یک مصرف‌کننده زندگی کردیم، این هم فرق می‌کند. چون ما نگاه به بیرون می‌کنیم؛ یکی نقطه‌ی تحمل بالا دارد و یکی پایین. یک موقع هوا سرد است یا گرم، و همه‌ی ما با هم نمی‌توانیم یکی باشیم و در هر جایگاهی قرار بگیریم.

آمدیم توی کنگره تا نقطه‌ی تحملمان را ببریم بالا. ما در یک مشکل و سختی قرار می‌گیریم، مثل نوری است که از آن بیرون می‌آییم، ولی به شرط اینکه ما آگاه باشیم و آن آموزش را گرفته باشیم. سی‌دی‌ها، جزوه‌ها و یک‌سری کتاب هست که استاد امین در اختیار ما گذاشته و فقط کافی است به خودمان نگاه کنیم.

در درون ما، در جسم ما، حتی در غذا خوردنمان، تمام این‌ها نیاز به نقطه‌ی تحمل دارد. واقعاً باید بدانیم چه اندازه بخوریم، چه میزانی استفاده بکنیم، کجاها قرار بگیریم، چه جایگاه‌هایی باشیم و در آنجا نشان بدهیم که جایگاه من، نقطه‌ی تحملم بالاست.
آنجا بدانم که در این جایگاه، در این صحبت، چقدر نقطه‌ی تحمل دارم و این موضوع چه تأثیری روی ما گذاشته. مثل یک سرزمین است، مثل یک آبادی که ما در درونش قرار می‌گیریم و از مراحل پشت سر گذاشتن، عبور می‌کنیم.

حالا در این وادی ببینیم چقدر نقطه‌ی تحمل ما بالاست. ما با مصرف‌کننده‌ها زندگی کردیم، حالا یکی نقطه‌ی تحملش بالا بوده، توانسته با مسائل پیش‌آمده کنار بیاید و حل کند.
ما هم نقطه‌ی تحملی داریم که الان اینجا قرار گرفتیم. اینجا دارد به ما یاد می‌دهد چطور بتوانیم مسائل‌مان را حل کنیم و بتوانیم، چون ما خانواده‌ی مصرف‌کننده هستیم، هم‌سفرها هستیم، چطور برخورد بکنیم.

تازه‌واردی که وارد کنگره می‌شود هیچ آگاهی ندارد در این زمینه، ولی وقتی من روی این صندلی قرار می‌گیرم، به‌صورت تدریجی نقطه‌ی تحملم بالا می‌رود. اولش نمی‌توانم روی این صندلی بنشینم، اصلاً تحمل این حرف‌ها را ندارم، نمی‌توانم آموزش بگیرم.
وقتی می‌نشینم روی صندلی، شاید پنج دقیقه بتوانم، ولی وقتی می‌آیم کنگره، نقطه‌ی تحمل من بالا می‌رود، یواش‌یواش.

حتی مواقعی که دردی دارم یا جسمم مریض است، یا از نظر روانی درگیرم، ما انسان‌ها با هم فرق می‌کنیم. ولی نیاز است که من آموزش بگیرم. در کنگره که آمدم، طبق اصولی که به من می‌دهند حرکت کنم، یواش‌یواش نقطه‌ی تحملم در برابر مسائل و مشکلات بالا می‌رود.

ان‌شاءالله در کنار همدیگر بتوانیم باشیم، آموزش کنگره را بدهیم. حتی سی‌دی نوشتن اگر برایتان سخت است، بهتر است تازه‌وارد از پنج دقیقه شروع کند. آرام‌آرام نقطه‌ی تحملش بالا می‌رود و زمانش را بیشتر می‌کند تا بتواند کامل سی‌دی بنویسد. شاید یک وقت‌هایی خسته شویم و نتوانیم، ولی وقتی به‌صورت تدریجی به ما یاد می‌دهند، نقطه‌ی تحمل کامل می‌شود.

پس به خودمان هم فرصت بدهیم تا آموزش را به‌صورت کاربردی به‌کار ببریم. در درجه‌ی اول آموزش گرفتیم تا روی خودمان کار کنیم.
ان‌شاءالله بتوانیم در کنار همدیگر باشیم و از این نعمتی که خداوند به ما داده، بتوانیم از علم سی‌دی‌های کنگره استفاده کنیم. خیلی آرام تغییرات ایجاد می‌شود، نقطه‌ی تحملمان یواش‌یواش بالا می‌رود و مسائل حل می‌شود. مطمئناً همین‌طور هم هستید.
در برابر بیرون هم بتوانیم بهترین عملکرد را طبق فرمان داده‌شده داشته باشیم، چه درونی و چه بیرونی.
ان‌شاءالله همین‌طور هم هست.
مرسی

مراسم تودیع و تجلیل از راهنما ویلیام وایت همسفر آتنا:

تایپ: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر فلورا(لژیون دوازدهم)
عکاس: همسفر نگار رهجوی راهنما همسفر اعظم(لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر هنگامه رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارتش