بالا بردن نقطه تحمل با آگاهی و دانایی

جلسه دهم از دوره سی‌و‌یکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی نیما‌یوشیج بهشهر به استادی همسفر نارا ، نگهبانی همسفر عاتیکه و دبیری همسفر سامره با دستور جلسه «وادی نهم: وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود» روز دوشنبه ۱۲ آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به ‌کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از ایجنت، گروه مرزبانی و نگهبان جلسه تشکر می‌کنم که این خدمت را به من واگذار کردند تا آموزش بگیرم. از راهنمای خودم همسفر الهام تشکر می‌کنم که به لطف زحمات ایشان امروز توانستم‌ این جایگاه را تجربه کنم.

دستور جلسه که راجع‌‌ به وادی نهم می‌باشد که می‌گوید: نیرویی که از کم شروع می‌شود و به درجه بالا می‌رسد نقطه تحمل پیدا می‌شود. خداوند ما انسان‌ها را آفریده و به ما اختیار کامل داده است و ما را سر دو راهی قرار داده است؛ یک راه فسق و فجور و ضدارزش‌ها و دیگری راه تقوا و ارزش‌ها.

همه ما به لطف کنگره با این دو مسیر آشنا شده‌ایم. راه‌های ضدارزشی ظاهر جذاب و فریبنده دارند و خیلی هم راحت می‌باشد و نیاز به فکر کردن ندارد؛ زمانی که در درون آن وارد شویم ابتدا برای‌ انسان لذت‌بخش می‌باشد؛ ولی بعد از مدتی انسان را به نابودی می‌کشاند و مثل زهری می‌باشد که در جام طلایی ریخته شده است؛ ولی راه صراط مستقیم این‌طور نیست، شاید وارد شدن در آن سخت باشد؛ ولی به مرور زمان خیلی لذت‌بخش و دارای آرامش خواهد بود؛ برای انسان مثل آب زلال در کوزه‌ گلی می‌باشد و مسلماً انسان‌ها آن جام طلایی را انتخاب می‌کنند؛ چون از درون آن خبر ندارند.

همه ما کم‌ و بیش در کارهای ضدارزشی غوطه‌ور هستیم، دروغ می‌گوییم، غیبت می‌کنیم، قضاوت می‌کنیم؛ حالا اگر بخواهیم آن‌ها را کم‌کم از بین ببریم و یک شبه امکان‌پذیر نمی‌باشد. من خودم قبلاً غیبت می‌کردم؛ ولی از انجام آن عذاب وجدان می‌گرفتم و می‌گفتم که چرا این کار را انجام داده‌ام و چرا قضاوت کرده‌ام؟ از فردا دیگر تکرار نمی‌کنم؛ ‌اما دوباره تکرار می‌کردم. اکنون  یاد گرفتیم که ضدارزش‌ها را باید کم‌کم حل کرد و باید همه را با هم کنار گذاشت.

جناب مهندس فرمودند: کارهای ضدارزشی مشابه درختی است که شاخه‌هایش میوه‌های زهرآگین می‌دهد؛ حال اگر ما بخواهیم یک شاخه از این درخت را اصلاح کنیم؛ یعنی فقط غیبت کردن را کنار بگذاریم و از طرف دیگر شاخه‌های دروغ و سرزنش کردن رشد کند فایده‌ای ندارد در واقع این درخت باید از ریشه هرس شود تا میوه‌های شیرین بدهد و این کار هم یک شبه امکان‌پذیر نمی‌باشد و زمان می‌برد، در واقع باید نقطه تحمل‌ خودمان را بالا ببریم.

در کنگره یاد گرفته‌ایم که نقطه تحمل‌ چیست و چگونه آن‌ را بالا ببریم، هر موجودی در هستی دارای نقطه تحمل می‌باشد؛ یعنی اگر از آن نقطه عبور کند دچار دگرگونی می‌شود و تغییر برای او پیش می‌آید و نیست و نابود می‌شود؛ مثل شمع که اگر آن را کمی فشار بدهیم اتفاقی برایش نمی‌افتد؛ اما اگر بیش از حد فشار بدهیم در دست ما له می‌شود؛ چون فشار وارد شده بیشتر از نقطه تحمل آن بوده است.

انسان چگونه می‌تواند نقطه تحمل خود را بالا ببرد؛ نقطه تحمل را باید کسب کنیم و با تمرین، تکرار و استمرار و در یک بازه زمانی می‌شود آن را بالا برد. نقطه تحمل را در دو بخش منفی و مثبت می‌توان گسترش داد؛ حالا ما نقطه تحمل‌ خودمان را در بخش منفی گسترش می‌دهیم و وارد ضدارزش‌ها می‌شویم و این کار نیاز به تفکر ندارد دقیقاً همانند مسافران که با یک‌بار مصرف مواد که برای آن‌ها لذت‌بخش بود؛ ولی وقتی مدتی از مصرف آن‌ها گذشت دیگر لذت وجود نداشت و جسم‌ آن‌ها به سمت نابودی رفت.

اگر بخواهیم نقطه تحمل را در مسائل مثبت بالا ببریم باز می‌توان به مسافرها اشاره کرد که در مسیر آموزش قرار می‌گیرند و درمان می‌شوند و مواد را کم‌کم کنار می‌گذارند؛ در واقع بالا بردن نقطه تحمل نیاز به آگاهی و دانایی دارد و باید آموزش گرفت و تجربه کسب کرد. این همان مثلث دانایی می‌باشد که استاد امین مطرح کرده‌اند و این‌گونه رشد کنیم تا دیگر نیروهای بازدارنده در مسیر ما قرار نگیرند هر چند که این نیروها نقش مکمل را دارند و طراحی شده‌اند که در مسیر ما باشند، در واقع ما نباید اجازه بدهیم و باید محکم جلوی آن‌ها بایستیم.

باید دانست که بالا بردن نقطه تحمل برای عبور از رنج و سختی می‌باشد تا بتوانیم با عبور از آن‌ها مشکلات‌ خودمان را حل کنیم؛ مشکلات لعنت خداوند نیستند؛ بلکه رحمت خداوند هستند و آمده‌اند تا ما را بسازند و با صبر و قرار گرفتن در مسیر درست نقطه تحمل‌ ما را بالا ببرند.

خداوند در قرآن فرموده است: که انسان چیزی را به دست نمی‌آورد مگر با تلاش و کوشش خود. در سی‌دی دعانویس هم مهندس اشاره می‌کنند چیزی که باعث حیات ما انسان‌ها می‌شود همان مشکلات هستند که می‌آیند تا ما آن‌ها را حل کنیم و با فکر درست از سر راه برداریم تا یاد بگیریم که ساخته بشویم و دائما نگوییم که چرا مشکلات هستند و غصه نخوریم؛ چون فایده‌ای هم ندارد؛ پس باید حرکت کنیم تا قوی شویم و بتوانیم مشکلات را از سر راه‌ برداریم.

ما باید قدردان کنگره باشیم که به لطف خداوند، جناب مهندس و خانواده محترم‌‌شان و با آموزش‌هایی که می‌گیریم می‌توانیم دانایی و آگاهی‌ خودمان را بالا ببریم و حس‌های مثبت و نقطه تحمل‌ را با عشق و محبت تقویت کنیم. فقط شنونده نباشیم بلکه با عمل کردن به آموزش‌ها آن‌ها را در زندگی خود کاربردی کنیم و بدانیم وعده خداوند دروغ نیست؛ قطعاً خداوند بهترین‌ها را برای بنده‌های خود می‌خواهد و امیدوارم همه ما در مسیر صراط‌مستقیم ثابت قدم باشیم.

اهداء تقدیرنامه اعضاء لژیون سردار:

مرزبانان کشیک: همسفر صدیقه و مسافر هانی
تایپیست: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون دوازدهم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فیروزه(لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر آمنه(لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی نیما‌یوشیج