جلسه دوم از دوره چهاردهم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی صادق قم، با استادی پهلوان محترم مسافر حسین، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر مهدی، با دستور جلسه "وادی نهم" یکشنبه 11 آبان ۱۴۰۴ ساعت راس ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که این فرصت را در اختیار بنده قرار داد تا در این جایگاه قرار بگیرم، تشکر و قدردانی میکنم از ایجنت محترم و گروه مرزبانی که به بنده اجازه دادند این جایگاه را تجربه بکنم و از تک تک شما عزیزان آموزش ببینم.
دستور جلسه هفته وادی نهم است و تیتر وادی نهم: وقتی نیرویی از درجه کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتر برسد، نقطه تحمل پیدا میشود.
این موضوع در هر جهتی که ما حرکت بکنیم صادق است، اگر بخواهیم در مسائل ضد ارزشی قدم برداریم ذره ذره شروع میشود مانند زمان مصرف مواد مخدرمان که کم کم شروع شد.
در کنگره عزیزانی که میخواهند به رهایی برسند آهسته آهسته باید نقطه تحملشان را بالا ببرند، بنده ۶ سال پیش وارد کنگره شدم تحمل نداشتم حتی نیم ساعت بر روی صندلی بنشینم چون نقطه تحمل بنده در جهت ضد ارزشها رشد کرده بود، زمانی که وارد کنگره میشویم دلمان میخواهد که همان روز اول یک کاری بکنند که در همان روز رها بشویم اما اینگونه نیست و این اتفاق ذره ذره صورت میگیرد و در نهایت نقطه تحمل پیدا میشود. در ابتدای وادی آقای مهندس یک پیامی آوردند که این پیام مخصوص کسانی است که به دنیای جدیدی قدم نهادهاند و به خویش و خویشتن خود ارزش قائل هستند، به زمین و آسمان خوب نگاه میکنند و افکارات افیونی را تبدیل تبدیل به کار های با ارزش میکنند.
در این وادی یک سری فرامین مطرح است که دستورات قدرت مطلق است، اگر ما نافرمانی بکنیم خود به خود حالمان خراب میشود، در کنگره ۶۰ زمانی که یک جایگاهی به من میدهند اگر از آن درست استفاده نکنم و کارم را درست انجام ندهم آن جایگاه از من گرفته میشود. در کنگره آقای مهندس از این فرامین استفاده میکنند و حتی این فرامین در حرمتها هم ذکر شده است، اینکه غیبت نکنیم، به کسی گمان بد نبریم و.....
زمانی که بنده با این فرامین آشناییت ندارم شروع میکنم با آنها جبهه گرفتن و میایم راهنمای خودم را قضاوت میکنم یا اینکه مرزبان را قضاوت میکنم در صورتی که یک مرزبان خدمت خودش را انجام میدهد، یک راهنما تمام وقت و انرژی خود را میگذارد تا یک رهجو به رهایی برسد.
در وادی در مورد سیستمهای تخریبی صحبت میشود که اینها در کل هستی هستند اگر در یک لژیون چهار نفر سفر درست انجام میدهند یک نفر میان آنها سنگ اندازی میکند تا آن شخصی که سفر خوب انجام میدهد از مسیر خارج شود، این نیروها را باید بشناسیم و ذره ذره بر روی خودمان کار بکنیم تا بتوانیم به آن تعادل و حال خوش برسیم. همه ما که اینجا نشستهایم برای این است که به آرامش برسیم و این اتفاق نمیافتد مگر اینکه ما خدمتگزار باشیم، تا زمانی که خدمتگزار نباشیم از حال خوب برخوردار نمیشویم، دارویمان را به موقع مصرف میکنیم سیدیهایمان را به موقع مینویسیم اما حال خوبی نداریم و این موضوع به دلیل این است که از وقت خود نمیگذریم تا بیاییم خدمتی که به ما شده است را گوشهای از آن را جبران بکنیم.
این یک نعمت بزرگ است و خداوند اذن میدهد تا من مسافر بیایم و به حال خوش برسم و در این موضوع تمام سیستم هستی دست به دست هم میدهند. گاهی اوقات گذشته خود را فراموش میکنیم و محکوم میشویم به برگشت، برگشت به ضد ارزشها چون این سیستم به گونهای طراحی شده است که نمیتوانیم به این سیستم آسیب بزنیم بلکه به خودمان آسیب میزنیم. فرمانبرداری را نمیپذیریم و نقض فرمان میکنیم.
زمانی که ما خدمت بکنیم بازتاب آن به خودمان بر میگردد مانند لژیون سردار که اگر خدمت بکنیم بازتاب آن به خودمان بر میگردد و بنده این موضوع را تجربه کردهام، رهایی در لژیون دی اس تی هست در لژیون سردار هم هست، در وادی یازدهم اشاره میکند کسانی که بر مادیات سوار هستند نیمی از نیروهای اهریمنی را شکست دادهاند و اگر عکس آن باشد و مادیات سوار بر من باشد من نمیتوانم حرکت بکنم.
بنده تجربه خودم را قبل از کنگره عرض میکنم تا اگر دوستی میخواهد قدم بردارد بتواند بردارد. بنده در حسابم دائماً پول بود ولی اجازه اینکه بتوانم آن را خرج بکنم نبود حتی برای خود و خانواده، در لژیون سردار به خوبی این مشکل حل میشود برای کسانی که میخواهند حرکت بکنند، دیده بان محترم لژیون سردار آقای زرکش بارها درباره این موضوع صحبت کردند اینکه تا از مال خو نبخشی بخشیده نمیشوی.
در کنگره سه نوع خدمتگزار داریم یک نوع از آن عزیزان از وقت خود میگذرند، نوع دیگر میآیند از اموال خود میگذرند و یک عده از عزیزان هستند که هم از وقت خود میگذرند و هم از مال خود این عزیزان دسته سوم یک مقدار متفاوتتر هستند و آگاهی آن ها به خوبی رشد میکند. شخصی میتواند از پول بگذرد که دانش و آگاهی داشته باشد اگر وجود نداشته باشد زمانی که یک پولی خرج میکند حالش بد میشود. در کنگره این هارا به ما یاد میدهند.
این سقفی که ما زیر آن نشسته ایم و از آن استفاده میکنیم توسط چه کسانی درست شده است؟ آیا به حال به این موضوع فکر کردهاید، زمانیکه یک مرزبان میآید خدمت میکند هزاران نفر بهای آن را پرداخت کردهاند. حتی نسبت به سبد قانون ۱۱ بی تفاوت نباشیم و آن موضوع کم کم همین قانون ۱۱ است، من خودم که وارد کنگره شدم بعد از یکی دو جلسه که متوجه شدم کنگره چه مکان ارزشمندی است شروع کردم از آن سبد حمایت کردن و باز تاب آن را دیدم، این موضوع را امتحان کنید آن هم به عنوان یک دارو برای فرد سفر اولی عمل میکند.
یک زمانی الگو وجود ندارد و تردید به وجود میآید اما زمانیکه الگو های ما در کنگره وجود دارند باید حرکت کرد.
تک تک ما باید افتخار بکنیم به کنگرهای بودنمان که یک جا یک فرصتی میدهد که بیاییم ترکیه و پالایش انجام بدهیم.
از اینکه به صحبت های بنده توجه نمودید متشکرم.

تایپ خبر: همسفر امیرمحمد
عکاس: مسافر حمزه لژیون چهارم
ارسال خبر: همسفر امیرمحمد
- تعداد بازدید از این مطلب :
203