قدم به دنیای تازه و شناخت خویش خویشتن

جلسه دهم از دوره شانزدهم کارگاه‌های خصوصی کنگره‌۶۰ نمایندگی اردستان با استادی راهنمای تازه‌واردین مسافر سجاد، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر سعید با دستور جلسه «وادی نهم (وقتی نیرویی از کم شروع بشود، به درجه بالا و بالاتر برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود) و تأثیر آن روی من» روز یکشنبه ۱۱ آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا از مهندس حسین دژاکام و خانواده محترمشان برای فراهم کردن چنین بستری تشکر می‌کنم، از راهنمای سفر DST مسافر حسین کمال تشکر و قدردانی را دارم و حال خوب امروزم را مدیون این عزیزان هستم. در وادی نهم به چند نکته مهم اشاره می‌کند و اینکه صحبت از انسان‌هایی می‌شود که به دنیای تازه قدم گذاشته‌اند و به خویش خویشتن و به زمین و سماء توجه می‌کنند. یکی از سی‌دی های آقای مهندس را گوش می‌کردم خیلی برام جالب بود؛ صحبت از انسان و مسئله جبر یا اختیار می‌کند. مسئله اختیار را همه می‌دانیم؛ خداوند انسان را خلق کرد و برتری که نسبت به موجودات داشت این بود که اختیار داشت؛ یعنی انسان بر سر دو راهی قرار می‌گیرد و می‌تواند راه درست و غلط را انتخاب کند.

مثالی بین یک فرشته و انسان می‌زنم تا متوجه شوید؛ انسان از یک فرشته بالاتر است چرا؟ چون فرشته اختیار و اجازه خطا کردن ندارد و به غیراز راه درست و صراط مستقیم کاری نمی‌تواند انجام دهند؛ ولی بحث انسان متفاوت است. انسان قدرت اختیار دارد که بین خوب و بد می‌تواند یکی را انتخاب کند؛ به‌خاطر همین از سایر موجودات متمایز شده و برتری انسان نسبت به دیگران این است که قدرت اختیار دارد. اینجا صحبت از مسئله اختیار و جبر است و خیلی زیبا بود که آیا تصمیمی که می‌گیرد براساس فرمان یا اختیار خودش است؟ آیا فردی که اعتیاد دارد تقدیر شخص یا فرمان او بوده است؟

من سجاد مصرف‌کننده مواد شدم و بعد برای درمان اقدام کردم یا به اختیار خود من بوده که این اتفاق بیفتد و این برای من خیلی جالب بود که حدود ۶ سال است که در کنگره حضور دارم، توجه نکرده بودم؛ یعنی زمینه‌اش فراهم نبود که با خودم حساب کنم که واقعاً چگونه است؟ آیا من به اختیار خودم این کارها را انجام دادم و مصرف‌کننده شدم و یا نه فرمان بوده است؟ جواب این است که بله انسان اختیار دارد و آن اختیار در چهارچوب فرمان خداوند است؛ یعنی همان اختیار هم به فرمان خداوند است. حضور تک‌تک ما در کنگره فرمان خداوند است؛ یعنی خداوند آن فرمان و اذن را صادر کرده است؛ پس قدر و جایگاه خودمان را بدانیم که شاید فرصت و اجازه برای یکبار دیگر به ما داده نشود. انسان با خودش می‌گوید: حالا این دفعه، دفعه بعد؛ ولی واقعاً در بعضی مواقع دیر می‌شود.

حالا بحث نقطه تحمل است و اینکه انسان‌هایی که به دنیای جدیدی پا گذاشته‌اند منظورش از دنیای جدید؛ یعنی حضور تازه‌وارد داخل کنگره است و واقعاً به دنیای جدیدی قدم گذاشته، از دنیا اعتیاد، تاریکی، دنیایی که همه شخصیتش خورد شده، دنیایی که همه از یک دید دیگر به‌ او نگاه می‌کنند وارد کنگره می‌شود و می‌خواهد تغییر کند و آستانه آن همین تغییر کردن است و اینکه از تاریکی بیرون بیاید، احوالاتش بهتر شود و دید افراد که او را دروغگو و پنهان‌کار می‌دانستند، با ورود به کنگره عوض می‌شود؛ چون او پله‌پله تغییر می‌کند و با حرکت، اختیار و تمرین نقطه تحمل خودش را تغییر می‌دهد و به یک آدم دیگر تبدیل می‌شود. در پایان از تمام خدمت گزاران مرزبان‌ها و ایجنت شعبه کمال تشکر و قدردانی را دارم.

تایپیست: مسافر سعید (لژیون پنجم)
ویراستار: مسافر رسول (لژیون‌ دوم)
عکاس: راهنمای تازه‌واردین مسافر ابراهیم
ارسال: راهنما مسافر محمدرضا نگهبان سایت

مسافران نمایندگی اردستان