نقطه تحمل ثمره قدم های کوچک و ماندن در مسیر

جلسه سیزدهم از دوره پانزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی دکتر مسعود، به استادی راهنمای محترم مسافر یاسر، نگهبانی مسافر سهیل و دبیری مسافر فردین با دستور جلسه «وادی نهم: وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود» یکشنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان یاسر هستم یک مسافر؛ خداوند را شاکرم که بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم تا خدمت کنم. دستور جلسه امروز، وادی نهم است. وقتی نیرویی از کم شروع می‌شود و به درجات بالا و بالاتر می‌رسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود. من هم مانند بسیاری از شما، اولین بار با مقدار بسیار کمی مواد مخدر شروع به مصرف کردم، اما ماندن در دنیای اعتیاد مرا به جایی رساند که مصرف روزانه‌ام به هشت گرم کراک رسید. برای ترک به پزشک مراجعه کردم تا مشکلم حل شود، اما تجویز قرص‌های رنگارنگ نه‌تنها مشکلی را برطرف نکرد، بلکه گره دیگری به زندگی‌ام اضافه کرد.
شنیده بودم که شیشه می‌تواند خماری ترک کراک را کم کند، به همین دلیل ناگزیر به مصرف شیشه هم روی آوردم و اوضاع روزبه‌روز بدتر شد. نقطه تحمل من برای دوری از مواد به حدی پایین آمده بود که حتی یک ساعت بدون مصرف برایم غیرممکن بود. از صبح تا پاسی از شب فقط به مصرف مواد فکر می‌کردم و در حالی‌که جسم و روانم فرو می‌پاشید، فقط از خداوند کمک می‌خواستم تا راه نجاتی نشانم دهد.
به لطف خداوند با کنگره ۶۰ آشنا شدم. وارد مسیر آموزش شدم و با تمام وجود شروع به اجرای دقیق فرامین و روش DST با داروی OT کردم. کم‌کم دارو و آموزش‌های ناب کنگره برایم لذت‌بخش شد؛ گویی جسم و روان من پس از سال‌ها تخریب دوباره زنده می‌شد. مصرف روزانه ۱۰ گرم با حال خراب، جای خودش را به مصرف یک گرم با حال خوش داده بود.
در کنگره یاد گرفتم که برای کم کردن یک‌پنجم از دارو، ابتدا باید یک‌پنجم آگاهی و شناخت کسب کنیم. جناب مهندس در وادی نهم می‌فرمایند: برای دویدن، باید از قدم‌های کوچک شروع کرد تا نیرو کم‌کم افزایش پیدا کند و به حرکت‌های بزرگ‌تر برسد.
من در گذشته به دلیل ترک‌های نامنظم و بدون آگاهی، درد و رنج زیادی کشیدم، چون نقطه تحملم ضعیف بود. وقتی انسان از نقطه تحمل خود عبور کند و وارد نقطه آشوب شود، همه چیز از کنترل خارج می‌شود؛ مانند یک لیوان که ظرفیت مشخصی دارد و اگر بیش از اندازه پر شود، می‌شکند؛ اما انسان می‌تواند با زمان، آموزش و تکرار، نقطه تحمل خود را ارتقا دهد.
حرارت و آشوب درونی باعث می‌شود ناخالصی‌ها از بین برود، درست شبیه فلزات که هرکدام نقطه ذوب خاص خود را دارند تا به خلوص برسند. پس نتیجه می‌گیرم که نقطه تحمل در انسان، با تکرار و گذر زمان می‌تواند هم در جهت منفی و هم در جهت مثبت رشد کند. این انتخاب با ماست. از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید، صمیمانه از همه شما عزیزان سپاسگزارم.

تایپ: مسافر حمید
عکس: مسافر سهند
تنظیم: مسافر امید