ششمین جلسه از دور سیزدهم سری کارگاههای آموزشی ، خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی گوجان با استادی راهنمای محترم تازه واردین مسافر هادی ، نگهبانی مسافر یاسر و دبیری مسافر شفیع با دستور جلسه: «وادی نهم ، وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجۀ بالا و بالاتری برسد، نقطۀ تحمل پیدا می شود»روز یکشنبه 11 آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود .
خلاصه سخنان استاد:
در مورد دستور جلسه وادی نهم؛ وادی نهم بیان میکند که وقتی هر نیرو یا موضوعی در نقطهای بسیار کوچک آغاز شود و بهتدریج رشد کند و به درجات بالاتر برسد، نقطهٔ تحمل به وجود میآید. این دستور جلسات، کاملاً بهصورت حسابشده و مرتب کنار هم چیده شده و هر کدام در ادامهٔ دیگری معنا پیدا میکند. در کنگره ۶۰ نیز درمان به روش «DST» همین معنا را در خود دارد؛ یعنی افزایش تدریجی نقطهٔ تحمل.
در وادی نهم تأکید میشود که هر چیزی اگر از نقطهٔ کم شروع شود و کمکم به درجهٔ بالاتر برسد، تأثیر پایدار و اصولی خواهد داشت. اگر بخواهیم از خودمان شروع کنیم، همهٔ ما این مسیر را تجربه کردهایم؛ ما همگی روزی مصرفکننده بودیم. من، «هادی»، روز اول با مقدار کم شروع کردم؛ یک گرم، دو گرم، سه گرم و کمکم به پنج یا شش گرم رسید. اگر همان روز اول یک گرم میکشیدم، توان تحمل نداشتم، اما چون مرحله به مرحله پیش رفتم، نقطهٔ تحمل بالا رفت.
همانطور که برای نیروی منفی، این روند طی شد، برای نیروی مثبت نیز همینطور است؛ اما نیروی مثبت نیاز به آموزش دارد.وقتی وارد کنگره شدم و پنج یا شش گرم مصرف روزانه داشتم، این در حالی بود که یک فرد عادی با یک گرم دچار مشکل میشود. این همان نقطهٔ تحمل است. آقای مهندس نیز در چهارشنبه گفتند: تا زمانی که فرد وادی هشتم را اجرا نکرده باشد، نمیتواند وارد وادی نهم شود. ما مرحله به مرحله تفکر، مسئولیتپذیری و سپس ورود به عمل را آموزش دیدهایم. نقطهٔ تحمل یعنی اجرای آموختهها. اگر آموختهها را اجرا نکنیم، پایههای درمان شکل نمیگیرد.درمان سه بخش دارد: جسم، روان و جهانبینی. برای تغییر جهانبینی باید نگرش و دیدگاه خود را تغییر دهیم.
همانطور که در مصرف مواد، بدون آموزش و فقط با استمرار، نقطهٔ تحمل ما افزایش یافت، برای حرکت در مسیر مثبت نیز باید با آموزش، نوشتن سیدیها، حضور منظم، مشارکت و تمرین، نقطهٔ تحمل مثبت را بالا ببریم.در ادامه موضوع «گلریزان» مطرح است. گلریزان یکی از زیباترین بخشهای کنگره است. کنگره به پول من و شما وابسته نیست؛ بلکه هدف آن این است که صفت بخشندگی را در ما زنده کند. من، سال اول که آمدم، بخشیدن برایم سخت بود و بهسختی مبلغ کمی میدادم؛ اما بهتدریج این نقطهٔ تحمل نیز رشد کرد. همانطور که مهندس فرمودند: روزی از گرفتن نذری لذت میبردیم، اما امروز از بخشیدن لذت میبریم.
این همان قدرت بخشش است که عشق و محبت را در دل انسان زنده میکند.پهلوان کسی نیست که فقط پول بدهد؛ پهلوان کسی است که بتواند ببخشد. داستان پیرزنی که گردنبند خود را بخشید، بیانگر همین قدرت است؛ کسی دنبال گردنبند نبود، دنبال فهمیدن قدرت بخشش بود. بخشش عشق میخواهد، محبت میخواهد و وادی نهم ما را وارد همین حال خوش میکند.من اگر امروز در آرامش زندگی میکنم، اگر روابط و زندگیم سر و سامان گرفته، اگر حال خوش دارم، آن را مدیون کنگره و آموزشهایی هستم که دریافت کردهام. شاید اگر این مسیر نبود، معلوم نبود امروز در چه شرایطی بودم. این آرامش، همان بهشت است که در کنار ماست.امیدوارم بتوانم قدر این جایگاه، آقای مهندس، خدمتگزاران و اعضای کنگره را بدانم و از این فرصت برای ساختن زندگی بهتر برای خود و خانوادهام استفاده کنم.سپاس از توجه شما.

نگارش، ویرایش، تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر ابوالقاسم
- تعداد بازدید از این مطلب :
114