با آموزش، تجربه و گذر زمان نقطه تحمل پیدا می‌کنیم

وقتی کتاب عشق را ورق می‌زنم، هر جمله‌اش نوری از دانایی و هر کلمه‌اش عطری از امید دارد؛ زیرا هر سطر آن، پیامی است برای جانِ خسته‌ای که در جست‌وجوی آرامش است.
در وادی نهم با جمله‌ای روبه‌رو شدم که در دلِ من نوری افکند:
«وقتی نیرویی از کم آغاز شود و به درجه‌ی بالاتر برسد، نقطه تحمل پیدا می‌کند».
با تأمل در این جمله، پاسخ بسیاری از پرسش‌های درونی‌ام را یافتم.
در این وادی وقتی از فرمان سخن می‌گوید، منظور همان دوری از ضد ارزش‌ها و قرار گرفتن در صراط مستقیم است.
به یاد روزهای تلخ گذشته می‌افتم؛ زمانی که در دوران مصرفِ مسافرم، صبر و تحملم ته کشیده بود و دلِ بی‌قرارم جز خستگی چیزی نمی‌دانست؛ اما امروز می‌فهمم که آن دوران هم درسی بود برای رشد و شناخت خویشتن.
مسافران ما در مسیر ضد ارزش‌ها، نقطه تحمل خود را در جهت منفی بالا بردند و ما همسفران، ناخواسته در تنگنای بی‌صبری گرفتار شدیم؛ اما اکنون آموخته‌ام که اگر بخواهم نقطه تحمل پیدا کنم، باید آموزش، تجربه، تمرین و گذر زمان را باور داشته باشم.
باید آرام‌آرام از ضد ارزش‌ها فاصله بگیرم؛ اگر روزی چند بار دروغ می‌گفتم، بیاموزم که با تمرین، آن را به‌تدریج کم و کم‌تر کنم.
در هر رفتار نادرست، با تکرارِ درست‌کاری و صداقت، نقطه تحملم را بالا ببرم.
می‌دانم که رسیدن به آرامش، سفری است از کم به زیاد، از تاریکی به روشنایی، از ناامیدی به ایمان.
امید دارم بتوانم در مسیر درست گام بردارم و با یاری خداوند، نقطه تحملم را در برابر ضد ارزش‌ها بالا ببرم،
تا بتوانم به آن‌جا که فرمان عقل و فرمان خداوند متعال است، برسم.

نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بروجرد