بذر نیکو بکار

وقتی نیرویی از کم شروع شود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطهٔ تحمل پیدا می‌شود. زمانی که انسان خلق شد و از آسمان به زمین رانده شد، از لحاظ شعور بالاتر از هر حیوانی قرار داشت و به‌صورت بالقوه مجموعه خوبی‌ها و بدی‌ها در او نهادینه شد، به همین دلیل اختیار کامل به انسان داده شد تا خود را امتحان کند؛ بنابراین انسان مختارالخطا است و به همین دلیل بر سر دوراهی قرار گرفت که یک راه فجور و دیگری راه تقوا بود. خداوند برای انسان‌ها دو راهنما تعیین کرد. راهنمای اول: وجدان یا عقل. راهنمای دوم: پیامبران قدرت مطلق که فرامین و دستورات الهی توسط آن‌ها اعلام می‌گردد.

ما باید با تفکر عمیق خودمان به رحمت خداوند ایمان داشته باشیم. در صورت پی بردن به قدرت خداوند، به همراه ایمان راسخ داشتن و از سخن به عمل حرکت کردن، قطعاً پاداش آن را خواهیم گرفت. همان‌گونه که گفته شد بذر نیکو بکار و یا تخم و دانه‌ی باارزش، هم قوت کافی و هم سایه‌بان‌هایتان برافراشته خواهد شد. منظور از بذر نیکو، راست‌گو و مهربان بودن است. کسی که در جهت صراط مستقیم حرکت می‌کند خداوند قوت و خوراکش را فراهم می‌سازد.

نکته قابل‌توجه در این است که راه فسخ و فجور راهی است به‌ظاهر جذاب و دست‌یافتنی و انسان تصور می‌کند که می‌تواند زودتر به خواسته‌های خود برسد؛ اما این راه بسان زهری است با طعم شیرین در جام طلایی که نوشیدن آن انسان را به‌طرف نابودی سوق می‌دهد و انسان در ظاهر قضیه به نتیجه می‌رسد، درحالی‌که راه مستقیم بسان آب زلالی است در کوزه‌های گلی که نوشیدن آن مایهٔ حیات و رفع تشنگی است.

مسائل ضد ارزشی را بایستی به آرامی حل کنیم و انجام آن به‌صورت تک شاخه‌ای امکان‌پذیر نیست. به‌عنوان مثال: ما نمی‌توانیم دروغ را کنار بگذاریم؛ اما به کم‌فروشی خود ادامه دهیم. هر چیزی در هستی دارای نقطهٔ تحملی هست که اگر از نقطه تحمل خود عبور کند دچار دگرگونی می‌شود و از سیستم خود خارج می‌گردد و با تخریب مواجه می‌گردد. به‌عنوان مثال ظروف شیشه‌ای یا فلزی هرکدام دارای یک نقطه ذوب هستند؛ اما انسان می‌تواند با اختیار و تمرین نقطهٔ تحمل خود را بالا ببرد و کاملاً متفاوت باشد. مواظب باشیم تا با رفتارهای ناهنجار خود اشخاص را وارد آستانه آشوب قرار ندهیم.

نقطهٔ تحمل را می‌توان در دو جهت مثبت و منفی گسترش داد. در مسائل منفی اکثراً با لذّت و آسانی امکان‌پذیر است و آموزش زیادی نمی‌خواهد؛ اما تخریب فراوانی دارد، مانند دروغ گفتن و خوردن مشروبات الکلی. زمانی می‌توانیم از کارهای ضد ارزشی فاصله بگیریم که دانایی خود را بالا ببریم و بدانیم که اگر از روی جهل و نادانی یک مسئله را هزار بار هم تجربه کنیم، نمی‌توانیم نتیجه مطلوبی بگیریم و با ضد ارزش‌ها مقابله کنیم. همان‌گونه که اگر نور نیاید تاریکی نمی‌رود. اگر جهل و نادانی را الگوی خود قرار دهیم و باتجربه هزارباره، بیشتر در باتلاق تاریکی فرو خواهیم رفت و منکر همه‌چیز خواهیم شد و مشکلات خود را لعنت خدا می‌دانیم؛ شاید تمام مشکلات ما رحمت خداوند باشد. بنابراین برای بالا بردن نقطه تحمل دو نکته ضروری است: اول تکرار منظم موضوع موردنظر، دوم در نظر گرفتن طول زمان.

انسان برای کسب نقطهٔ تحمل، بایستی با ممزوج دو نیرو و به‌کارگیری پتانسیل‌های مکمل به بالاترین نقطهٔ تحمل خود برسد. منظور از دو نیرو، نیروی مثبت، منفی و ترکیب آن‌ها است‌‌، یعنی اضداد. مثل: سختی و آسانی که تمام هستی را دو نیروی مکمل می‌چرخانند. به گفتهٔ قدما جهان بر پایهٔ اضداد بناشده است. چهار عنصر باد، خاک، آب و آتش هستی را به وجود آورده‌اند. به همین دلیل انسان هر چیزی را بر مبنای ضدش می‌شناسد، مشکلات را در برابر آسانی، تاریکی را در برابر روشنایی و غیره... . نیروهای اهریمنی یا تخریبی و بازدارنده در هستی با تمام خصوصیات خود نقش نیروهای مکمل که همان تکمیل‌کننده است را بر عهده دارند؛ شاید هستی بدون آن‌ها نتواند به مسیر تکامل خود ادامه دهند. مانند میکروبی که اگر شناخته نمی‌شد پیشرفتی در علوم پزشکی حاصل نمی‌گردید و همه این‌ها در حقیقت در جهت ساخته شدن ما طراحی شده‌اند‌.

برای رسیدن به شجاعت باید از ترس عبور کرد و برای رسیدن به ایمان از کفر، برای رسیدن به سواد از بی‌سوادی، برای رسیدن به نور از تاریکی و برای رسیدن به عشق از نفرت عبور کرد که هم سخت است هم سهل، اگر بدون فکر و تمرین عمل کنیم و استقامت به خرج ندهیم زیر پنجه‌ها و دندان‌های تیز نیروهای تخریبی، قطعه‌قطعه خواهیم شد؛ پس آن‌گونه که فرمان داده‌شده عمل کنیم. فرمان می‌گوید: انسان چیزی را به دست نمی‌آورد، مگر با سعی و تلاش خودش و هر مصیبتی که به انسان وارد می‌شود، خودش با دست‌های خودش آن را برای خود فراهم ساخته است.

نکته پایانی اینکه اگر حس انسان هم قوی شود؛ ولی تحمل آن را نداشته باشد، در او انفجار رخ می‌دهد که این انفجار با تخریب همراه است. حتی اگر انسان بخواهد در هر جایگاهی قرار بگیرد اول بایستی نقطهٔ تحمل آن جایگاه را به دست آورد در غیر این صورت برای خود و دیگران مشکلاتی را به وجود می‌آورد.

منبع: کتاب چهارده وادی (وادی نهم)
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون ششم)
تایپیست: همسفر آیدا رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون ششم) رابط خبری
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ایران