«وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود.» در وادی نهم سخن از نیرویی به میان می‌آید که از نقطه‌ای بسیار کوچک آغاز و در مسیر رشد و تکامل به درجات بالاتر می‌رسد تا در نهایت به نقطه‌ای از تعادل و تحمل دست پیدا کند. در این وادی مفهوم نقطه تحمل به‌عنوان یکی از ستون‌های اساسی زندگی انسان به‌ویژه در مسیر درمان اعتیاد مورد توجه قرار می‌گیرد. هیچ نیرویی ناگهانی و بدون گذر از مراحل رشد و تجربه به پایداری نمی‌رسد. همان‌گونه که در طبیعت دانه کوچک برای تبدیل شدن به درختی تنومند باید مسیر دشوار رشد را طی کند انسان نیز برای رسیدن به نقطه تحمل باید از کم شروع کند و در مسیر آموزش، تجربه و تزکیه قدم بردارد. نیروی درونی انسان؛ اگر در مسیر درست هدایت شود می‌تواند از ضعیف‌ترین حالت به قوی‌ترین نیرو تبدیل گردد.
انسان در آغاز مسیر شناخت خود توان چندانی برای مقابله با مشکلات ندارد؛ اما با تمرین و استمرار ظرفیت او گسترش می‌یابد. همان‌گونه که ورزشکار با تمرین مداوم توان عضلات خود را افزایش می‌دهد انسان نیز با تکرار و استمرار در آموزش‌ها و عمل به دانایی ظرفیت روحی و روانی خود را بالا می‌برد. این روند همان رشد نیرویی است که از کم شروع و به درجات بالا می‌رسد باید توجه داشت که این نقطه فقط در جهت مثبت رشد نمی‌کند. همان‌طور که می‌توان با تلاش و تکرار تحمل خود را در برابر سختی‌ها افزایش داد این امکان وجود دارد که در مسیر منفی هم نقطه تحمل انسان بالا برود؛ یعنی فرد به تدریج به درد، رنج، نافرمانی، خشم یا حتی رفتارهای اشتباه عادت کند و آن‌ها برایش به مرور زمان عادی شود در این حالت نقطه تحمل او در برابر منفی‌ها بالا می‌رود. نقطه تحمل، حد تعادل بدن و روان در برابر تغییرات بیرونی و درونی است.
زمانی‌که فردی در برابر ناملایمات زود از کوره درمی‌رود؛ یعنی نقطه تحمل او پایین است؛ اما موقعی‌که می‌تواند شرایط سخت را با آرامش و منطق بپذیرد به نقطه تحمل بالاتری رسیده است. آقای مهندس می‌فرمایند: نقطه تحمل نه به‌صورت ارثی؛ بلکه با تمرین و آموزش به‌وجود می‌آید. همان‌طور که بدن انسان در برابر داروها یا دماهای مختلف مقاومت خود را تنظیم می‌کند ذهن و روان نیز می‌تواند در برابر سختی‌ها مقاوم گردد. ما می‌دانیم که شخص یک‌مرتبه دچار اعتیاد نمی‌شود و باید زمان مشخصی مواد مصرف کند تا تبدیل به مصرف‌کننده شود برای درمان نیز باید این‌کار به صورت تدریجی و پله‌پله صورت بپذیرد. زمانی‌که بذر در خاک کاشته می‌شود به‌تدریج و در شرایط مناسب رشد می‌کند؛ اما اگر ناگهان با فشار زیاد آب یا نور بیش از اندازه مواجه شود، می‌سوزد و از بین می‌رود انسان نیز این‌چنین است. نیروی او باید آرام‌‌آرام رشد کند تا بتواند در برابر فشارها تاب بیاورد در غیر این‌صورت دچار فرسودگی روانی و جسمی خواهد شد.
افزایش نقطه تحمل بدون دانایی و تجربه ممکن نیست. دانایی همان نیرویی است که انسان را از رفتارهای ناگهانی و ناپایدار باز می‌دارد. زمانی‌که فرد درک درستی از علت و معلول پیدا می‌کند متوجه شده که هر نتیجه‌ای حاصل تلاش و زمان است در این‌صورت صبر و تحمل در او تقویت می‌شود. تجربه‌ها نیز مکمل دانایی هستند؛ زیرا تا انسان سختی را نچشد معنی واقعی تحمل را درک نمی‌کند. نقطه تحمل پایه رسیدن به تعادل است فردی که نقطه تحمل بالایی دارد در برابر مسائل زندگی دچار تلاطم نمی‌شود. او درک می‌کند که هر حادثه‌ای بخشی از روند آموزش و تکامل او است چنین انسانی در گفتار، رفتار و تصمیم‌های خود متعادل عمل می‌کند. تعادل نیز به‌نوبه خود باعث افزایش انرژی درونی و آرامش می‌شود؛ بنابراین میان دانایی، نقطه تحمل و تعادل رابطه‌ای مستقیم وجود دارد. افزایش نقطه تحمل نیازمند تمرین‌های مستمر است.
در پایان می‌توان گفت که هیچ چیز در هستی یک‌مرتبه به کمال نمی‌رسد. همه چیز باید از کم آغاز و در مسیر صحیح آموزش، تجربه، ایمان و عشق رشد کند. در حقیقت نقطه تحمل مانند عضله‌ای است که با تمرین قوی‌تر می‌شود. انسانی که از کم شروع می‌کند و در مسیر درست حرکت می‌کند؛ درنهایت به آرامش، تعادل و درک عمیق از زندگی دست می‌یابد.
منابع مقاله: سایت کنگره۶۰ و کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود
نویسنده: راهنما همسفر مریم (لژیون هشتم)
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر سارا دبیر سایت
همسفران نمایندگی صالحی
- تعداد بازدید از این مطلب :
60