سلاح همان اندیشه، قلم و کلام ما است

انسان گاهی اوقات در مخمصه می‌افتد و در شرایطی قرار می‌گیرد گیرد که همه‌ی درها بسته می‌شود، مشکلات زیادی برایش پیش می‌آید و دنبال گریزگاه می‌گردد. یکی از کارها این است که فرد چله‌نشینی می‌کند و یا روزه‌ی سکوت می گیرد؛ پیش دعانویس می‌رود تا به خیال خودش، مشکلش حل بشود ولی متأسفانه هیچ‌کدام جواب نمی‌دهد، مشکل را باید حل کرد و هیچ راه میانبُری وجود ندارد. صراط مستقیم کوتاه ترین راه است.
در مسائلی که به وجود می‌آید، خود من مسبب آن مشکل هستم؛ اگر افکارم به‌هم ریخته است و دنبال راه‌حل می‌گردم و خیال می‌کنم که با چله نشینی، روزه‌ی سکوت، دعانویسی و... مشکل حل می‌شود، کاملاً در اشتباه هستم.
بین ما و موجودات یک پرده و حجاب وجود دارد که ما از این حجاب نمی‌توانیم عبور کنیم و آن‌ها هم اجازه‌ی عبور از حجاب را ندارند. وقتی پیش دعانویس می‌رویم و می‌خواهیم برایمان دعا بنویسد، به او اجازه می‌دهيم که وارد حریم ما بشود و حتی به او پول هم می‌دهیم.
کابوس‌ها زاییده‌ی رفتار و کردار ما هستند و باید از آن‌ها عبور کنیم، با تزکیه و تغییر در رفتار و گفتار می‌توان کابوس‌ها را پشت‌سر گذاشت.
ما تحت تأثیر دو القای منفی و مثبت هستیم که القای منفی بغل گوش ما است مثلاً یک مشکلی که دائماً در فکر ما است باید آن مشکل را تمام کنیم و کنار بگذاریم. یکی از بدترین امراض که گویی مانند خوره باعث نابودی انسان می شود، این است که بدخواه دیگران باشد. تمام رفتار، کردار و آداب معاشرت ما روی خودمان اثر می گذارد.
در مسائل حیاتی باید برای بعضی از کارها بدون سلاح حرکت کنی؛ حالا سلاح، لزوماً اسلحه یا چاقو نیست، سلاح همان افکار، اندیشه، قلم و کلام ما است . مشکلات ما در زندگی همیشگی هستند و ما باید دائماً آن‌ها را حل کنیم. در زندگی ما، مشکلات منفی و مثبت را خداوند خلق کرده است تا حیات ادامه‌دار باشد و اگر آن‌ها نباشند، زندگی معنایی ندارد.
نویسنده: همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه(لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر زینت رهجوی راهنما همسفر فاطمه(لژیون هشتم)
ویرایش و ارسال: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر زینب(لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر مسعود