وقتی انسان در مشکلات غرق می‌شود و احساس می‌کند همه درها به رویش بسته شده، به دنبال راه گریز می‌گردد؛ فکر می‌کند با چله‌نشینی، روزه‌گرفتن یا رفتن پیش دعانویس می‌تواند از بحران رها شود، اما هیچ‌کدام نتیجه نمی‌دهد. زیرا هر مشکلی که پیش می‌آید، ریشه در رفتار و عملکرد خود ما دارد و تنها خودِ ما باید آن را حل کنیم. گاهی با رفتن پیش دعانویس، در واقع به‌صورت کتبی و زبانی به نیروهای منفی و اجنه اجازه می‌دهیم وارد حریم زندگی‌مان شوند و آرامش و مسیرمان را بر هم بزنند. در حالی که راه‌حل واقعی، تلاش، تغییر و تزکیه است. وقتی کسی کابوس می‌بیند، باید مرحله‌ی کابوس را پشت سر بگذارد تا تمام شود؛ اگر بخواهد با دارو یا راه‌های موقتی از آن فرار کند، مانند آتشی زیر خاکستر است. تنها با اصلاح گفتار، رفتار و تغییر درونی می‌توان سیستم عصبی را آرام و متعادل کرد.
رفتار و کردار نادرست، ریشه‌ی بسیاری از مشکلات ماست. وقتی در کار دیگران دخالت می‌کنیم، بی‌احترامی یا قضاوت می‌کنیم، یا حتی با مصرف سیگار، الکل، مواد مخدر و پرخوری به بدنمان آسیب می‌زنیم، خودمان عامل اصلی مشکلاتمان می‌شویم. نکته‌ی مهم این است که خودمان جوینده‌ی راه‌حل باشیم؛ اگر مشکلی داریم، باید با تفکر و تلاش به‌دنبال حل آن برویم. گاهی برای باز شدن مسیر، لازم است استراحت کنیم یا مدتی کاری دیگر انجام دهیم تا ذهنمان باز شود و در صورت نیاز از دیگران کمک بگیریم. در نهایت باید بدانیم که مشکلات، عامل رشد و حرکت انسان هستند. زندگی بدون مشکل معنا ندارد، چون خداوند حیات را در مسیر چالش‌ها قرار داده است. انسان‌های ناآگاه، دیگران را مقصر می‌دانند، اما انسان‌های دانا می‌دانند که محور و علت اصلی همه چیز، خودشان هستند.
منبع: سی‌دی دعانویس
نویسنده: مرزبان گروه خانواده همسفر لیلا
ویرایش و ارسال: همسفر هنگامه رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
52