اولین جلسه از دوره یازدهم لژیون ویلیام وایت پارک ائلگلی تبریز، با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر عزیز و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه « OT'DST» جمعه ۹ آبان ماه ماه ۱۴۰۴ ساعت ۸ برگزار شد.

سخنان استاد:
در ابتدا از شما بسیار سپاسگزارم که این فرصت را در اختیارم گذاشتید تا در این مکان آموزش ببینم. دستور جلسه این هفته درباره شربت OT است. ابتدا تبریک عرض میکنم به همه خدمتگزاران OT و راهنمایان عزیز که با روش DST آموزش میدهند؛ روشی که در شعبات کنگره ۶۰ اجرا میشود و تأثیرات شگرفی دارد. من خودم با روش DST توانستم از حس و حال قبل از ورود به کنگره فاصله بگیرم. پیش از آن حتی نمیتوانستم پنج دقیقه روی صندلی بند شوم. چندین بار برای کشیدن سیگار از جلسه بیرون میرفتم، سیگار میکشیدم، صحبت میکردم و متأسفانه افکار و احساسات منفی دیگران را جذب میکردم. اما با روش DST، نقطه تحملم بهتدریج بالا رفت و توانستم روی صندلی بنشینم و در جلسات حضور مؤثر داشته باشم. این روش را میتوان در تمام مراحل زندگی بهکار گرفت. واقعاً روش فوقالعادهای است. به مرور زمان، حضورم در جلسات بیشتر شد تا جایی که دوستانم متوجه تغییراتم شدند. قبلاً وسط صحبتهای استاد جلسه را ترک میکردم و حتی در مشارکتها شرکت نمیکردم؛ مثل اینکه وسط یک فیلم سینمایی قطع شود. اما حالا میدانم که هر جلسه مثل یک قسمت از فیلم است که باید کامل دیده شود تا با علم کنگره جلو برویم. در مورد گلریزان هم باید بگویم: اوایل که به کنگره میآمدم، فقط ده هزار تومان در سبد میانداختم، اما بهتدریج این مبلغ را افزایش دادم تا به لژیون سردار رسیدم. اینجا همه چیز به اخلاق، رفتار و روش DST مربوط میشود. اگر روزی صد دروغ میگفتم، فردا آن را به نود و نه کاهش میدادم. به مرور زمان از ضد ارزشها فاصله گرفتم و بسیاری از مشکلات زندگیام حل شد. امیدوارم بتوانم قدر صندلیام را بدانم و در سفر دوم، خدمت بیشتری انجام دهم. در مورد سیگار هم باید بگویم: روزی سه پاکت سیگار مصرف میکردم. حتی شبها تا صبح ده نخ سیگار میکشیدم و هر یک ساعت از خواب بیدار میشدم. با اینکه همسر و فرزندم کنارم بودند، سیگار آنقدر اذیتم میکرد که آرزو داشتم فقط یک روز بدون سیگار زندگی کنم. حتی ترک مواد مخدر برایم آسانتر از ترک سیگار بود. به لطف خدا وارد کنگره شدم و خیلی زود به لژیون سیگار پیوستم. دو ماه و سه روز بعد، رهایی از سیگار را تجربه کردم. خوشحالم که سیگار درمان شد و اکنون هیچ حسی نسبت به آن ندارم. حتی اگر کسی کنارم سیگار بکشد، مثل گذشته وسوسه نمیشوم و ناراحت نمیشوم. باید نسبت به موضوع بیتفاوت شد تا مشکل حل شود.
تایپ متن : مسافر محمدحسین
تهیه گزارش مرزبان خبری پارک مسافر هادی
- تعداد بازدید از این مطلب :
76