چهارمین جلسه از دوره پنجم کارگاه های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی امیر اراک با استادی راهنما مسافر علیرضا،نگهبانی مسافر ابولفضل و دبیری مسافر سالار با دستور جلسه«ot و dst» روز پنجشنبه در تاریخ ۱۴۰۴/۰۸/۰۸ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که یکبار دیگر لیاقت پیدا کردم که در این جایگاه باشم و خدمت کنم و از همه شما عزیزان آموزش بگیرم امیدوارم باهم بتوانیم جلسه پر باری را داشته باشیم،
تبریک ویژه خدمت تمامی خدمتگزاران بخش اوتی در رأس به جناب مهندس و اگر بخواهم چارت اوتی را بگویم شورای اوتی که مسئول این شورا، جناب آقای بابک لطفی و افراد دیگر که زیر مجموعه این تشکل هستند، فردی که زحماتش بر شما پوشیده نیست آقا بهنام نوری که مسئولیت مرکز و غرب کشور را برعهده دارند که با یک تیم جهت سرکشی به بخش اوتی سر می زنند و بنده هم این عزیزان را همراهی میکنم و خدا قوت به خدمتگزاران این شعبه در بخش اوتی و مبصرین زحمتکش و همه عزیزانی که دست به دست هم دادند که مصرف کننده ایی به رهایی برسد،
نکته ایی که اول صحبت هام می‌خوام بگم عزیزان فکر میکنند جناب مهندس اوتی را اختراع کرده اند، خیر اوتی قبل از اینکه جناب مهندس بخواهند کاری انجام بدهند، اوتی وجود داشت چه در ایران و چه در خارج از ایران ولی اتفاق عظیمی که افتاد این بود که مهندس دژاکام و آن هزار نفری که در اوایل کنگره بودند که برای درمان و استفاده از اوتی به عنوان داروی درمان جواب داد و وارد چرخه دارویی کشور شد و کاری که مهندس دژاکام انجام داد و همراهانشان انجام دادند این بود که اوتی را به عنوان دارو به کشور معرفی کردند، مهندس میفرمایند آبروی علم به عملش هست و من فکر میکنم آبروی اوتی به روش دی اس تی هست چون امروز باید برای روش دی اس تی صحبت کنم، داروی اوتی بصورت آزاد هم هست، بعضی ها وارد کنگره میشوند با مصرف اوتی وارد کنگره میشوند یا به عنوان آنتی ایکس مصرفی دارند استفاده میکنند، پس اوتی به تنهایی شفابخش نیست و زمانی که در کنار روش دی اس تی قرار میگیرد آنموقع جواب میدهد، مهندس عرض میکنند که برای درمان سه موئلفه داریم که داروی مناسب، زمان مناسب و مقدار مناسب است،
ما می دانیم که قرص b2 در سبد دارویی درمان هست، متادون در سبد دارویی هست و چرا اوتی می‌تواند برای ما این همه شگفتی به جا بیاورد؟! جدا از اینکه بیست و پنج نوع آلکالویید دارد و با راندمان ترین دارو هست که به دست ما میرسد، راجب دی اس تی هم بخواهیم بگویم شاید عزیزان قبلا از اینکه بخواهند وارد کنگره بشوند راه های مختلفی را امتحان کرده باشند و من علیرضا هم از این قاعده مُستثنی نیستم، متادون درمانی را امتحان کردم و آن زمان قرص های مختلف را جمع آوری میکردم و در آخر به درجه ایی رسیده بودم که قرص های خورد شده را من جمع میکردم و با یک زبان زدن حالم خوب میشد ولی کافی بود همان یک مقدار را مصرف نکنم، روز از نو و روزی از نو یعنی می‌خواهم بگویم با روش سقوط آزاد انجام می دادم، نکته ایی را بگویم که جناب مهندس میفرمایند که مصرف کنندگان با اراده ترین آدم ها هستند،
اگر تجربه خودم را بخواهم بگویم زمانی در تهران در خانه مجردی بودم تصمیم به ترک مواد گرفتم که تقریبا هر شب حدود بیست نفر می آمدند داخل خانه و مصرف می کردند، من درحال ترک بودم و عذاب می‌کشیدم ولی دیگر مصرف نمی کردم و از آنجا دوازده سال سیگار نکشیدم و سه سال مواد مصرف نکردم پس میشد ولی قضیه اراده نیست، قضیه درمان است، اگر قرار بود با اراده کسی به جایی برسد من در آن محفل دیگر کاری نمی کردم، برگردیم به اوتی، سال نود و یک بود و اوتی وارد اراک شد و نیمه های سفر من بود و گفتند افرادی که جدید وارد کنگره شده اند میروند روی پروژه دارو و افرادی که از قبل بودند میتونن روش جدید رو انتخاب کنن یا راه قبلی رو ادامه بدن و راهنمایم گفت میخوای چکار کنی؟ گفتم می‌خواهم روش جدید را ادامه بدهم چون شاید روزی راهنما شدم و خودم می‌خواهم تجربه کنم این روش را و نصف سفرم را با این داروی جدید پیش بردم، و این را می‌خواهم بگویم افرادی که میگویند ارتباط من با ساقی قطع شده و...،
می‌خواهم از خودم بگویم که روز اول که آمدم کنگره گفتند چقدر مصرف می‌کنی خدا می‌داند نمی‌دانستم چقدر دارم مصرف میکنم! گفتند باید بروی وزن کنی مقدار مصرف را و بیایی بگویی، جناب مهندس گفتند اگر کسی را با مواد گرفتند نمی تواند بگوید من کنگره ایی هستم که آبروی کنگره را هم ببرد و آنموقع تریاک بود و از ساقی می‌گرفتیم، این وسط یکی را بگیرند و بگوید دارم درمان میشوم کی باور میکرد! چون آن زمان دو روش بود یک روش خوردنی و یک روش کشیدنی، برای من این موضوع مطرح بود و من برای درمانم از نهاوند می آمدم اراک و میرفتم و در مسیر هم همیشه دوتا مشکل عمده داشتم یکی پل حرم آباد یکی این پلیس راه توره، من باید یک جیره مصرفی را با خودم می آوردم، بعد از ظهر ساعت یک حرکت میکردم و دیروقت می‌رسیدم خانه، همیشه مواد باهام بود و منو توی این مسیر اگر هر پاسگاهی میگرفت من می گفتم دارم درمان می شوم کی باور میکرد! سختی زیادی بود ولی زمانی که شروع کردم به روش جدید برای ادامه درمان، خودمم دیگر باورم شد دیگر دارم درمان می شوم، زمانی که شد دارو و شربت اوتی همه دیگه باور کردند و این ترس ها از بین رفت، ممنون و سپاسگزارم از همه عزیزان که در این مسیر به من کمک کردند که اوتی به دست ما برسد خودتان دیدید که در سال های گذشته دارو کمیاب شد، در زمان سفر اول من دارو کمیاب شد و من از نهاوند می رفتم اصفهان دارو می‌گرفتم و من هفت ساعت تو راه بودم که دارویم را تهیه کنم، الان اگر دارو به راحتی به دست ما می رسد و باید قدر اوتی را بدانیم و به درستی از آن استفاده کنیم،
ممنونم که به حرفای من توجه کردید.
تایپ: همسفر سعید
عکس: مرزبان خبری مسافر صادق
ویراستاری و تنظیم: مسافر رضا
- تعداد بازدید از این مطلب :
131