در اکثر موارد نقطه تحمل کسب کردنی است

عنوان وادی نهم می‌گوید: وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود. این وادی نقطه تحمل انسان را بیان می‌کند و این‌که چگونه انسان می‌تواند نقطه تحمل خود را بالا ببرد؟

همه ما احتیاج به یکسری اطلاعات، دانش، دانایی، اعتقادات و ایمان داریم که در صورت عدم کسب این موارد نمی‌توانیم کاری را انجام دهیم؛ بنابراین باید بدانیم که با دانستن این موارد می‌توانیم بر مبنای آن‌ها حرکت می‌کنیم تا نقطه تحمل خودمان‌ را بالا ببریم.

زمانی که انسان خلق شد و از آسمان به زمین رانده شد، موجودی بود که از نظر شعور، بالاتر از هر حیوانی قرار داشت و مجموعه رذائل و فضایل (گریه و خنده، اندوه و شادی) به‌صورت قوه در او نهانده شده بود و به او اختیار کامل داده شد تا خود را بیازماید؛ درنتیجه او بر سر یک دوراهی قرار گرفت. یک راه خیر و یک راه شر.

قدرت مطلق بری انجام این امر دو راهنما یا پیامبر برای انسان قرار داد. یکی پیامبر درون که می‌توان آن را عقل یا وجدان نامید و دیگری پیام‌آوران قدرت مطلق هستند.

راه ضد ارزش‌ها راهی است به‌ظاهر جذاب و دست‌یافتنی که انسان تصور می‌کند از این راه زودتر به خواسته‌هایش می‌رسد؛ ولی راه ضد ارزش‌ها به سان زهری است با طعم شیرین در جامی طلایی که نوشیدن آن انسان را به‌طرف نابودی سوق می‌دهد.

راه صراط مستقیم به سان آبی زلال است در کوزه‌ای گلی که نوشیدن آن، مایه حیات و رفع تشنگی است. نکته قابل توجه این است که مسائل ضد ارزشی را باید باهم و به آرامی حل کنیم و انجام این مهم به صورت تک شاخه‌ای یا تک موردی امکان‌پذیر نیست.

برای مثال امکان ندارد ما مسئله دروغ را حل کنیم؛ ولی به غیبت کردن و کم‌فروشی خود ادامه دهیم. ضد ارزش‌ها مثل درختی است که کلیه میوه‌های آن تلخ و زهرآگین است و ما قادر نیستیم فقط میوه‌های یک شاخه را اصلاح کنیم، اگر کل درخت اصلاح شود، تمام میوه‌ها شیرین خواهد شد.

هر چیزی که در هستی وجود دارد، دارای نقطه تحملی است که اگر از نقطه تحمل خودش عبور کند، دچار دگرگونی می‌شود و از نظام یا سیستم خودش خارج می‌شود که معمولاً این تغییر سیستم، گاهی با تخریب و یا آشوب مواجه می‌شود.

همیشه باید مراقب باشیم تا مبادا با رفتارهای ناهنجار خود اشخاص را وارد آستانه آشوب کنیم. کلیه هتک‌حرمت‌ها، جدایی‌ها، ناکامی‌ها، ضرب و شتم‌ها، حرکت به سمت ضد ارزش‌ها، کفر و‌ عناد و سرپیچی از فرامین الهی با قرار گرفتن در آستانه آشوب انجام می‌گیرد؛ بایستی آن‌ها را بشناسیم و شدیداً از آن پرهیز کنیم.

انسان‌ها دارای ظرفیت‌های مختلف و گوناگونی هستند؛ بنابراین سعی کنیم با رفتار و کردارمان افراد را وارد آستانه آشوب نکنیم. وقتی آستانه آشوب اتفاق می‌افتد نشان آن این است که بلافاصله گوش‌ها سرخ می‌شود، رنگ چهره تغییر می‌کند، ضربان قلب تند می‌زند و بدن شروع به لرزیدن می‌کند؛ یعنی تمام فیزیولوژی بدن به‌هم می‌ریزد.

گاهی‌اوقات سخنان ما می‌تواند باعث آبادانی یا تخریب دیگران شود؛ پس باید مواظب سخن گفتن خود با دیگران باشیم. در اکثر موارد نقطه تحمل در انسان کسب‌کردنی است که در اثر استمرار و تکرار در طول زمان می‌توان آن را تغییر داد.

ما درصورتی می‌توانیم ضد ارزش‌ها را کاهش دهیم که دانایی ما بالا رفته باشد، قطعا باید نور بیاید تا تاریکی بیرون برود. دو نکته ضروری برای بالا بردن نقطه تحمل عبارت‌اند از ۱_ تکرار منظم موضوع مورد نظر. ۲_ در نظر گرفتن و رعایت طول زمان.

در انسان ویژگی تحت عنوان جوانمردی یا فتوت وجود دارد که او را از سایر حیوانات متمایز می‌کند؛ بنابراین سعی کنید فتوت و جوانمردی را در خودتان حفظ کنید. فتوت و جوانمردی سیستم کنگره را حفظ کرده تا هر کسی به فرد دیگری که دردمند است، یاری برساند.

نتیجه‌ای که می‌توانیم از این وادی بگیریم این است که برای بالا بردن نقطه تحمل بایستی از سد رنج‌ها، سختی‌ها و نیروهای تخریبی و بازدارنده عبور کنیم. برای رسیدن به شجاعت از ترس، برای رسیدن به ایمان از کفر، برای رسیدن به نور از تاریکی و برای رسیدن به عشق از نفرت عبور کرد و این کاری است هم سخت و هم سهل.

نویسنده: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر ام‌الکلثوم رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم)
عکاس: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان