English Version
This Site Is Available In English

DST ساختار نظم و انضباط

DST  ساختار نظم و انضباط

یوسف گم‌گشته بازآید به کنعان غم مخور          کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
ای دل غم‌دیده حالت به شود دل بد مکن      وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور

راهنما همسفر فاطمه و مسافرشان با 20 سال تخریب انواع آنتی‌ایکس وارد کنگره شدند با راهنمایی راهنما مسافر شهرام و راهنمای خودشان در سفر اول خانم اکرم و سفر دوم خانم شادی در نمایندگی آکادمی اکنون ۴ سال و ۹ ماه است که وارد سفر دوم شده‌اند.

ایشان در حال حاضر در جایگاه راهنمایی نمایندگی آکادمی مشغول خدمت هستند. به مناسب هفته «DST . OT» مصاحبه‌ای با ایشان انجام داده‌ایم که شما عزیزان را به خواندن این مصاحبه دعوت می‌کنیم.

با توجه به تجربه شما از حضور در لژیون سردار و خدمت در این جایگاه آیا ارتباطی بین این خدمت و روش DST می‌بینید؟

قطعاً بله. روش زیبای «DST» و استفاده از داروی «OT» تنها روش و ابزاری برای درمان مواد مخدر نیست؛ بلکه نمادی از نظم، صبر و تعادل در تمامی جنبه‌های زندگی ما هستند و پیوند عمیقی با خدمت در لژیون مالی دارند. هر دو بر پایه انضباط درونی و رشد انسان شکل‌گرفته‌اند.

به‌عنوان راهنما در این مسیر بیشترین چالش و شیرینی کارتان چه بوده است؟

در طول سفرم چالش‌های بسیاری بوده و هست. هر زمان که احساس می‌کردم دانا شده‌ام، درس تازه‌ای در مسیر پیش رویم قرار می‌گرفت. اما زیباترین و شیرین‌ترین تجربه‌ام در این راه، گرفتن نشان بخشش از دستان پرمهر آقای مهندس بوده که هر لحظه از آن برایم لذّت تازه‌ای دارد.

مهم‌ترین تفاوت دیدگاه کنگره۶۰ با سایر روش‌های ترک اعتیاد ازنظر برنامه‌ریزی و نظم درمان چیست؟

ما در کنگره از روش DST استفاده می‌کنیم.D (مخفف دژاکام) که ضریب 0/8 کاهش یا افزایش به‌طور منظم، S بیانگر پله‌های ۲۱ روزه و T نشانگر زمان درمان؛ یعنی حداقل ۱۰ ماه و میانگین ۱۱ ماه هستند. این ساختار نمایانگر نظم و انضباطی دقیق در مسیر درمان که در این روش مبدأ (میزان تخریب)، مقصد (بازسازی سیستم شبه افیونی بدن در طول ۱۰ ماه) و هدف (رسیدن به تعادل) است.

در مقابل، در سایر روش‌ها اساس درمان، ناپایدار است؛ زیرا هیچ شناختی از صور پنهان وجود ندارد و درمان بیشتر بر پایهٔ حذف ظاهری مواد است نه بازسازی سیستم ایکس. درواقع راه گم و کاشانه ناپیداست.

ازنظر شما یک رهجو برای موفقیت در مسیر کنگره و استفاده درست از روش DST باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد تا به مقصد برسد؟

قبل از هر چیز ابتدا باید تمام دانسته‌ها و باورهای اشتباه گذشته را کنار بگذارد و با ذهنی خالی و پذیرنده، وارد مبحث آموزش شود و بعد به کنگره و روش DST ایمان کامل داشته باشد؛ زیرا تاکنون بیش از صد هزار نفر با این روش به درمان قطعی رسیده‌اند.

(درمان در کنگره به مفهوم این است که شخص مصرف‌کننده هر نوع ماده مخدر در لابراتوار سازی همان مواد کار کند؛ حتی شب را در آن لابراتوار سپری کند و هیچ وسوسه‌ای نسبت به مواد نداشته باشد). رعایت حرمت‌ها، اصول و قوانین کنگره۶۰ به همراه ایمان به خداوند و همچنین ایمان به راهنما و صبر با کسب آگاهی از اصول اساسی موفقیت در این مسیر است. رهجو باید بیاموزد: «آهسته باید رفت، اما شایسته باید شد».


در کنگره از شربت OT به‌عنوان داروی شفابخش و باعث آرامش و سازندگی یاد می‌شود، نظر شما در این خصوص چیست؟

به نظر من اپیوم (OT) مانند شمشیر دو لبه است هم می‌تواند حکم درمان و سازندگی را به همراه داشته باشد و هم می‌تواند تخریب‌کننده و رنج‌آور باشد. اگر دست پزشک حاذق، دانا و آموزش‌دیده (مانند راهنمایان) باشد حکم سازندگی را در پی دارد؛ اما اگر دست اشخاص معمولی و بدون علم باشد، صددرصد تخریب و نابودی را به همراه خواهد آورد.

طبق فرموده آقای مهندس «انسان برای کامل شدن و رشد در این بعد هستی نیاز به رب و یا مربی دارد»، دیدگاه شما در این خصوص چیست؟

من به این سخن ایمان کامل دارم. انسان بدون مربی، هرگز نمی‌تواند مسیر رشد را به‌درستی بشناسد. می‌خواهم از تجربه خودم بگویم: قبل از ورودم به کنگره نماز می‌خواندم و انفاق می‌کردم؛ ولی لذتی در آن نبود؛ چون در عمق وجودم هنوز درگیر گلایه از خدا و دیگران بودم و توقع بازگشت محبت و انفاق متقابل داشتم؛ اما با حضور در کنگره و در پرتو آموزش‌های آقای مهندس و استاد امین، مفهوم واقعی رب و مربی را درک کردم و دانستم  رشد و خدمت بدون هدایت و آموزش ممکن نیست.


«دیگران کاشتند ما خوردیم، ما بکاریم تا دیگران استفاده کنند»، با توجه به نزدیک شدن گل‌ریزان در این خصوص چه توصیه‌ای به همسفران دارید؟

 بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم  فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم.

صدای پای گل‌ریزان به گوش می‌رسد. گل‌ریزان به معنای واقعی شکرگزاری و روز لبیک الهم لبیک و همچنین روز کاشت و برداشت محصول و وفای به عهد است. گل‌ریزان زمان رها شدن از تمام قیدها و السابقون السابقون است. به‌گونه‌ای جشن گل‌ریزان، جشن عشاق و فرصتی برای کسانی است که می‌خواهند صفات مهربانی و بخشنده بودن خداوند را لمس کنند. در این روز باشکوه، فرشتگان خداوند صف‌درصف ایستاده‌اند و هلهله‌کنان و پای‌کوبان گزارش این جشن پرشگون را در پرونده اعمالمان به ثبت می‌رسانند.

اکنون پیام من برای همسفران با عشق: «خاطرت است آن زمان‌هایی که تمام درب‌ها به رویمان بسته بود و در چاه‌های زندگی‌مان به چه کنم چه کنم افتاده بودیم، چه عهد و پیمانی با خود و خدای خود بستیم»؟ می‌خواهم بگویم همسفر اگر کارت دعوت گل‌ریزان به دستت رسیده، خوشا به حالت، این نشانه آن است که خداوند تو را لایق سپاسگزاری دانسته است.

به درونت نگاهی بینداز و بنگر که چگونه از تاریکی‌ها به نور و روشنایی رسیده‌ای. اکنون زمان کاشت بذر نیکوست، زمان قدردانی از روش DST و OT و وقت قدردانی از آن مسیر سخت و بابرکتی که پیمودی است و همچنین روز مزد و پاداش گرفتن است. راستی با خودت چه ظرفی آورده‌ای؟ امیدوارم دست در دست هم به مهر خانه دل را کنیم آباد و من حقیر هم توفیق سهم کوچکی از این خان بزرگ را داشته باشم تا دستم را در دست خداوند قرار دهم و او مرا پاکیزه بپذیرد.

در پایان از بنیان محترم کنگره مهندس دژاکام و تمام استادان ایشان و خویشان و خانواده محترمشان کمال نهایت تشکر و سپاسگزاری را دارم که اجازه خدمت در این مسیر را به من نیز دادند.

طراح‌ سؤال و مصاحبه‌کننده: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زری (لژیون نهم)
عکاس: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر شادی
ویرایش و ارسال: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر محترم (لژیون چهاردهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آکادمی

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .