همواره تجربه و مشاهده کرده‌ایم که حرکت در مسیر ضدارزشها آسان و لذت‌بخش می‌باشد، این در حالی است که اصلاح رفتار، کسب یک عادت خوب و یا به عبارت‌دیگر حرکت در صراط مستقیم به این راحتی‌ها نیست. گاهی برای ممکن شدن، زمان و تلاش زیادی لازم است، این‌که چه باید کرد و چه چیزی باید تغییر کند مطلبی است که این مقاله به شرح مختصری به آن پرداخته شده است. وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتر برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود. آموختیم که انسان با اختیار کامل، بالاتر از هر حیوانی قرار دارد و مجموعه‌ای از رذائل و فضایل به صورت قوه در او نهاده شده است، انسان با دوری از ضدارزشها و عمل به فرمان‌های قدرت مطلق در صراط مستقیم قرار می‌گیرد.
در وادی نهم مطرح می‌شود که برای پرهیز از ضدارزشها بایستی نقطه تحمل خود را به آرامی بالا ببریم، حال نقطه تحمل چیست؟ به لحظه و آستانه خروج هر چیز از نظام، سیستم، کنترل و یا حالت طبیعی خودش نقطه تحمل می‌گویند. هر چیزی که در هستی وجود دارد دارای نقطه تحملی می‌باشد برای نمونه اگر یک ظرف شیشه‌ای را زیر فشار بیش از تحملش قرار دهیم، قطعاً ظرف خواهد شکست و از سیستم قبلی خود خارج می‌شود، انسان هم برای پذیرش موضوعات مختلف، ظرفیت‌های گوناگونی دارد که اگر از نقطه تحملش عبور کند دچار دگرگونی می‌شود و از کنترل خارج خواهند شد که گاهی با تخریب و آشوب همراه است.
ما در بالابردن نقطه تحمل در مسائل منفی نیاز به آموزش، تفکر، تجربه نداریم؛ ولی برای رسیدن به نقطه تحمل بالا در مسائل مثبت و سودمند شدیداً به آموزش، تفکر و تجربه نیازمندیم. در واقع با آگاهی نسبت به این موضوع می‌توانیم، نقطه تحمل خود را در موضوعات مختلف شناسایی کنیم و با تفکر، تمرین و استمرار این آستانه را تغییر بدهیم.
برای بالا بردن نقطه تحمل دو نکته ضروری به نظر می‌رسد: ۱- تکرار منظم موضوع مورد نظر ۲- در نظر گرفتن و رعایت طول زمان یا گذشت زمان. هدف از آموزش این مطالب کاربردی کردن آن در زندگی می‌باشد. اگر نتوانیم این آموزه‌ها را کاربردی کنیم، دانستن آن هیچ ارزشی نخواهد داشت. در ادامه به دو نکته مهم و کاربردی در‌خصوص نقطه تحمل اشاره می‌کنیم: انسان برای کسب نقطه تحمل بایستی با ممزوج دو نیرو و به‌کارگیری پتانسیل‌های مکمل به بالاترین نقطه تحمل خود برسد.
همان‌طور که می‌دانیم نیروهای اهریمنی، تخریبی و بازدارنده نقش نیروهای تکمیلی را در هستی برعهده دارند و شاید هستی نتواند بدون آن‌ها به مسیر تکامل خود ادامه بدهد در حقیقت نیروهای منفی جهت ساخته شدن ما طراحی شده‌اند و ما هستیم که با تفکر و دانش باید آن‌ها را از سر راه خود کنار بزنیم. همان‌طور که وجود حیوانات درنده در طبیعت باعث شده است با گله‌های چابک و قوی از حیوانات علف‌خوار روبه‌رو باشیم که هر چیزی در جایگاه خودش قرار بگیرد و تعادل در طبیعت حفظ شود.
انسان نیز برای بالا بردن نقطه تحمل بایستی از رنج‌ها، سختی‌ها و نیروهای تخریبی و بازدارنده عبور کند، باید با سختی‌های گوناگون دست و پنجه نرم کند، آن‌گاه که بر مشکلات فائق آمد درخواهد یافت که سختی‌ها و مشکلات رحمت خداوند بوده‌اند و ما را از زغال سنگی شکننده به الماسی با‌ارزش تبدیل کرده‌اند: در این میان باید این موضوع را در نظر گرفت، درست است که زندگی قانون جنگل است و نیروی‌های مکمل نیروهای سازنده هستند، ولی انسان‌ها جانور نیستند.
ویژگی دیگری تحت عنوان جوانمردی و فتوت در وجود انسان است که باید سعی کند، گذشت، محبت، دستگیری از ضعفا، فتوت و جوانمردی را در خود حفظ نماید، هر کجا که می‌تواند به یک انسان دردمند کمک برساند و همچنین بایستی مواظب باشد تا مبادا با رفتارهای ناهنجار خود اشخاص را وارد آستانه آشوب کند. قدرت در حقیقت کنترل بر روی رفتار، تحمل و استفاده نکردن از زور بر علیه انسان‌ها است.
اگر حس انسان‌ها قوی شود؛ ولی تحمل آن را نداشته باشند در او انفجار رخ می‌دهد. ممکن است این‌طور به نظر برسد که باز شدن حس‌ها خوب است و یک امتیاز به حساب می‌آید، ولی حقیقت این است که ادامه زندگی برای انسان کاملاً دشوار و غیر قابل تحمل خواهد شد و نقطه تحمل بالایی را می‌طلبد. برخی افراد می‌خواهند ظرف مدت کوتاهی با شرکت در کلاس‌های گوناگون یا گاهی با مصرف مواد محرک، حس‌های خودشان را قدرتمند کنند تا به اسرار آگاه شوند و روحشان را در آسمان به پرواز درآورند؛ اما نمی‌دانند با تحریک حواس، جایگاه حواس و ادراک خود را ندانسته تغییر می‌دهند؛ چون نقطه تحمل و آگاهی آن‌ها در این مسائل پایین است دچار توهم و پریشانی می‌شوند.
نیروهای شیطانی و تخریبی کاملاً واقعی هستند. خداوند یک سپر دفاعی بین انسان و این نیروها قرار داده است؛ اما گاهی انسان با تحریک حواس خود این سپر را کنار زده و مرز حس‌ها برداشته می‌شود، نیروی شیطانی به فرد مسلط می‌شود و اگر انسان تحمل حس قوی را نداشته باشد مشکل به‌وجود می‌آید. به طور کلی این موضوع در مورد هر جایگاهی مطرح است. بنابراین انسان باید نقطه تحمل خود را با آن جایگاه و شرایط برابر کند، یعنی گاهی بالا ببرد و گاهی پایین بیاورد، در غیر این صورت برای خودش و دیگران مشکل ایجاد خواهد کرد. تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف، مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی
منابع: کتاب عشق وادی نهم، سی‌دی‌های وادی نهم
نویسنده: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر ثریا (لژیون چهاردهم)
رابط خبری: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر ثریا (لژیون چهاردهم)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون دهم)
ویرایش: همسفر مهسا رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون هشتم) دبیر اول سایت
ویراستار و ارسال: همسفر سمانه رهجوی راهنما هدی (لژیون پانزدهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ایمان
- تعداد بازدید از این مطلب :
121