DST روشی متفکرانه و علمی

جلسه سوم از دوره بیست و ششم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی شیروان به  استادی  راهنمای محترم مسافر حسین ، نگهبانی موقت مسافر مرادعلی  و دبیری موقت مسافر علی با دستور جلسه " OT , DST" پنج‌شنبه 8 آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت 17 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان حسین هستم یک مسافر.خدا را شکر می‌کنم که امروز در نمایندگی با عشق شیروان، در کنار شما عزیزان هستم و این فرصت خدمت‌گزاری برایم فراهم شد. در آغاز، تشکر ویژه دارم از جناب مهندس عزیز که با فراهم کردن بستری آرام، مسیر حرکت از تاریکی‌ها به‌سوی روشنایی را برایمان هموار کردند.
هفته اوتی را به همه عزیزان تبریک عرض می‌کنم؛ به دیده‌بان محترم جناب بابک لطفی، دستیاران گرامی ایشان در شعب خراسان، جناب مرتضی اختراعی عزیز و همه خدمت‌گزاران در نمایندگی‌های سراسر کشور. همچنین سپاسگزارم از ایجنت محترم و گروه مرزبانی که امروز این فرصت را به من دادند تا در جمع شما باشم.
خوشحالم که اینجا هستم، چراکه خودم شیروان سفرکرده‌ام و شیروان را محل تولد دوباره‌ام می‌دانم. در کنگره، به این باور می‌رسیم که شناسنامه واقعی ما از زمانی آغاز می‌شود که از تاریکی‌ها خارج‌شده و به روشنایی و درمان می‌رسیم. برای من، شهر شیروان همان نقطه آغاز زندگی دوباره‌ام است؛ سفری که در سال ۹۵ آغاز شد و در مهرماه ۹۶ به رهایی رسیدم. خدا را شکر که با همراهی عزیزانی چون آقای محمد اختری، آقای علیرضا قاسمی و دیگر بزرگواران، به کنگره وصل شدم و این مسیر را آغاز کردم.
دستور جلسه امروز OT ,DST هست؛ موضوعی آشنا برای عزیزانی که در سفر اول و در سفر دوم هستند. اما پشت این شربت اوتی که به دست ما می‌رسد، چه تلاش‌هایی صورت گرفته؟ آیا از آن آگاهیم؟ فرایندی طی شده تا ما بتوانیم با یک برگه زرد به کلینیک برویم، دارویمان را تهیه کنیم و طبق ساعت مشخص‌شده توسط راهنما، مصرف نماییم.
در ابتدا، درمان با اوتی آغاز نشد. روش‌های ابتدایی شامل کشیدنی، خوراکی و استفاده از تریاک از طریق ساقی بود که با ترازو و راهنمایی راهنما مصرف می‌شد. آقای رحمان و آقای قاسمی نیز مدتی با همین روش سفر کردند. اما جناب مهندس با تلاش فراوان، این روش را به جامعه پزشکی معرفی کردند و در دو پایلوت جداگانه اثبات کردند که اوتی درمان مؤثری است. پس از دریافت تأییدیه، امروز ما به‌صورت قانونی و راحت شربتمان را تهیه می‌کنیم.
اما OT  به‌تنهایی کافی نیست. این دارو مانند شمشیر دو لبه است؛ یک لبه‌اش انسان را به فنا می‌برد و لبه دیگرش به بقا. آنچه OT را به نوشدارو تبدیل کرده، روش بی‌نظیر جناب مهندس است؛ روشی متفکرانه و علمی که فقط با آن می‌توان به درمان واقعی رسید.

از گذشته تا امروز، انسان همیشه به دنبال راهی برای نجات از افیون بوده. هروئین، متادون و سایر مواد، هرکدام در دوره‌ای به‌عنوان درمان معرفی شدند، اما هیچ‌کدام راه‌حل قطعی نبودند. تنها OT و روش DST کنگره است که می‌تواند هر ماده مخدری را درمان کند؛ چه امروز، چه صدسال آینده.
جامعه جهانی به این نتیجه رسید که اعتیاد بیماری‌ لاعلاج و پیش‌رونده‌ای است. برخی به سم‌زدایی روی آوردند، برخی روش‌های تجاری ارائه دادند، اما ما در کنگره با آرامش و عزت، درمان را تجربه می‌کنیم. دیگرکسی ما را با انگ معتاد نمی‌شناسد. ما مسافر هستیم، نه مصرف‌کننده.
سپاسگزاری واقعی از OT و روش DST این است که با سرخودمان عمل نکنیم. راهنما برای ما برنامه و میزان دارو تعیین کرده؛ باید دقیق و منظم مصرف کنیم. این روش حتی در درمان بیماری‌های لاعلاج مانند سرطان، ام‌اس و صرع نیز مؤثر بوده. پس اگر بیماری دیگری هم داریم، می‌توانیم با سفر درست، آن را درمان کنیم.
قدردانی فقط در مصرف صحیح نیست؛ بلکه در اجرای رسالتمان نیز هست. اگر فرمانی صادرشده و صندلی‌ای به ما داده‌اند، وظیفه‌داریم درست سفر کنیم، حالمان خوب شود و دیگران را جذب کنیم. بسیاری از اطرافیانمان منتظرند ببینند ما نتیجه می‌گیریم یا نه. پس باید الگو باشیم.
در پایان، با نزدیک شدن به هفته گل‌ریزان، امیدوارم بتوانیم سهمی در پیشبرد اهداف کنگره و نمایندگی شیروان داشته باشیم. ان‌شاءالله پس از نه یا ده سال، این نمایندگی صاحب سقف و فضای مستقل شود. نباید به وضعیت فعلی بسنده کنیم؛ باید گسترش پیدا کنیم تا خانواده‌های بیشتری به درمان برسند.
در ادامه گل رهایی:

مرزبان خبری: مسافر صادق
تایپ: مسافر مهدی لژیون سوم
عکاس: مسافر مصیب
ویراستاری: مسافر بهرام لژیون پنجم
ارسال: مسافر محمد